عبدالهادی حائری
عبدالهادی حائری (۱۳۱۴–۱۳۷۲) مورخ و روزنامهنویس ایرانی بود. او فرزند میرزا احمد حائری و نوه دختری عبدالکریم حائری یزدی است. عبدالحسین حائری برادر اوست.
عبدالهادی حائری | |
---|---|
زادهٔ | ۱۳۱۴ |
درگذشت | ۱۳۷۲ |
تحصیلات | دانشگاه مکگیل (دکتری) دانشگاه تهران (کارشناسی) |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | اسلامشناسی |
محل کار | دانشگاه فردوسی مشهد |
پایاننامه | تشیع و مشروطیت: بررسی زندگی و دیدگاههای میرزا محمدحسین نائینی، مجتهد شیعهٔ ایرانی (۱۹۷۳) |
استاد راهنما | چارلز جوزف آدامز |
زندگی
ویرایشدر سال ۱۳۳۶ وارد دانشگاه تهران شد و در رشته الهیات به تحصیل خود ادامه داد. پس از پایان رسانیدن دوره سه ساله دانشگاه و اخذ درجه لیسانس، چند سال در اداره بهداشت و بهداری مشهد کار کرد. در سال ۱۳۴۳ با به دست آوردن یک بورس دانشگاهی به کانادا رفت. او به مدت نه سال در کانادا در رشته تاریخ و مطالعات خاورمیانه مشغول به تحصیل بود و در همان خلال، دو سال را به تدریس زبان و ادب فارسی گذراند. پس از نیل به درجه دکتری در سال ۱۳۵۲، به مدت چهار سال در دانشگاه کالیفرنیا در برکلی به عنوان استادیار به تدریس پرداخت. او در سال ۱۳۵۳ با زهرا افشار نژاد که در آن زمان در انگلستان تحصیل میکرد و اکنون عضو هیئت علمی بخش ریاضی دانشکده علوم دانشگاه فردوسی مشهد است، ازدواج کرد. حائری در سال ۱۳۵۷ به ایران آمد و با عنوان دانشیار در گروه تاریخ دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی به تدریس تاریخ مشغول شد. او در تاریخ ۲۳ تیرماه ۱۳۷۲ در مشهد چشم از جهان فروبست.
کتابشناسی
ویرایش- تشیع و مشروطیت در ایران و نقش ایرانیان مقیم عراق، عبدالهادی حائری، ناشر: امیرکبیر
- نخستین رویاروییهای اندیشهگران ایران با دو رویهٔ تمدن بورژوازی غرب، عبدالهادی حائری، ناشر: امیرکبیر
- تاریخ الحرکات و النشاطات الماسونیه فی العالم الاسلامی، عبدالهادی حائری، ناشر: آستان قدس رضوی، بنیاد پژوهشهای اسلامی