علی حاجی‌میری

علی حاجی‌میری (زاده ۱۳۵۳ قزوین) استاد، مخترع و کارافرین در حوزه مهندسی برق است که در حال حاضر دارای کرسی استادی تامس جی. مایرز مهندسی برق در مؤسسه فناوری کالیفرنیا (کلتک) است.

علی حاجی‌میری
محل زندگی	ایالات متحده آمریکا
ملیت	ایرانیان آمریکا
محل تحصیل	دانشگاه صنعتی شریف (B.S.) دانشگاه استنفورد (M.S.، پی‌اچ‌دی)
جایزه(ها)	National Academy of Inventors (NAI) (2015), Fellow; Microwave Prize (2015); Excellence in Teaching Award: Associated Students of California Institute of Technology (2014); National Blavatnik Award for Young Scientists, Finalist (2014); Distinguished Lecturer of IEEE Solid-State Circuits Society, (2011); Institute of Electrical and Electronics Engineers, Fellow (2010); Distinguished Lecturer of IEEE Microwave Society (2007); Teaching and Mentorship Award: Graduate Student Council, California Institute of Technology (2005); Excellence in Teaching Award: Associated Students of California Institute of Technology (2004); Technology Review Magazine TR35 Top Young Innovator (2004); IBM Faculty Partnership Award (2003); NSF Career Award (2002); Bronze Medal of the 21st International Physics Olympiad (1990); Gold Medal (absolute winner), National Physics Olympiad (1990);
پیشینه علمی
شاخه(ها)	مهندسی برق
محل کار	مؤسسه فناوری کالیفرنیا
استاد راهنما	Thomas H. Lee Bruce A. Wooley
دانشجویان دکتری	Ichiro Aoki Donhee Ham Hui Wu Hossein S. Hashemi Roberto Aparicio Joo Christopher White Behnam Analui Xiang Guan Abbas Komijani Ehsan Afshari James Buckwalter Arun Natarajan Aydin Babakhani Edward Keehr Yu-Jiu Wang Florian Bohn Kaushik Sengupta Steven Bowers Kaushik Dasgupta

او در قزوین به دنیا آمد و لیسانس مهندسی برق خود را از دانشگاه صنعتی شریف و فوق لیسانس و پی‌اچ‌دی خود را از دانشگاه استنفورد دریافت کرد. او در آزمایشگاه‌های بل، نیمه‌هادی‌های فیلیپس و سان مایکروسیستمز کار کرده‌است. در ۲۰۰۲ او به همراه دانشجویان سابق اش اکسیم مایکرودیوایسز را بر اساس اختراع ترانسفورماتر فعال توزیع شده که تجمیع تقویت‌کننده‌های سیماس آر اف مناسب تلفنهای همراه را در فناوری سیماس ممکن می‌کند، بنیان نهاد. او و دانشجویانش در ۲۰۰۴ اولین رادار-روی چیپ جهان را در فناوری سیلیکون نشان دادند. او در ۳۲ سالگی بعنوان یکی از ۳۵ نوآور برتر زیر ۳۵ سال جهان انتخاب شد. او عضو پیوسته آی تریپل ای و برنده جوایز بسیار دیگر است.

از وی کتاب‌های مهمی به قلم دراورده شده‌است از جمله: کتاب طراحی نوسان سازهای کم نویز با همکاری یکی از همکارانش به نام توماس هیل لی که در سال ۱۹۹۹ به چاپ رسید.