غلامعلی بایندر
غلامعلی بایندر (۲۳ آذر ۱۲۷۷ بیجار - ۳ شهریور ۱۳۲۰ خرمشهر) فرمانده نیروی دریایی شاهنشاهی ایران بود، که در جریان درگیری‌های میان قوای ایران و انگلستان در جنگ جهانی دوم در تاریخ ۳ شهریور ۱۳۲۰ کشته شد.[۱]
 | ||
| شناسنامه | ||
|---|---|---|
| تاریخ تولد | ۲۳ آذر ۱۲۷۷ | |
| محل تولد | بیجار | |
| تاریخ کشته‌شدن | ۳ شهریور ۱۳۲۰ | |
| محل کشته‌شدن | خرمشهر | |
| اطلاعات نظامی | ||
| درجه | دریادار | |
| فرماندهی | نیروی دریایی شاهنشاهی ایران | |
| جنگ | جنگ جهانی دوم | |
| نشانهای لیاقت | نشان ذوالفقار | |
محتویات
تبارویرایش
غلامعلی بایندر فرزند دوم علی‌اکبر بایندر بود که سال ۱۲۷۷ خورشیدی در تهران متولد گردید،[۲][۳][۴] پدرش علی‌اکبر بایندر ملقب به دبیر دربار از سران طایفه بایندر بیجارگروس بود. جد غلامعلی بایندر (لطفعلی‌خان) چهار پسر داشت، علی‌اشرف خان معروف به امیرمعزز گروسی، علی‌اکبر خان، قاسم سلطان و فتحعلی‌خان، علی‌اکبر بایندر هم صاحب چهار پسر به نام‌های غلامعلی، غلامحسین، نصرالله و یدالله بایندر بود.[۵]
تحصیلاتویرایش
وی تحصیلات متوسطه خود را در مدرسه دارالفنون به پایان رساند و در سال ۱۲۹۹ از مدرسه نظام مشیرالدوله با درجه ستوان دومی فارغ‌التحصیل شد. غلامعلی بایندر در مدرسه نظام مشیرالدوله، در دانشکده توپخانه پواتیه، فونتن بلو، دانشگاه جنگ پاریس و نیروی دریایی ایتالیا تحصیلات نظامی را به پایان رساند.
افتخاراتویرایش
وی در ۱۳۰۱ در جنگ با اسماعیل سیمیتقو مشارکت نمود و به خاطر رشادت و فداکاری در نبرد شکریازی، نشان ذوالفقار که عالیترین نشان نظامی ایران بود را دریافت کرد.[۶]
وی از سال ۱۳۱۰ فرمانده نیروی دریایی شاهنشاهی ایران شد.
اظهارات بایندر در جزیرهٔ تنب بزرگویرایش
به دنبال شکست مذاکرات ایران و انگلیس دربارهٔ بازپس‌گیری جزایر سه‌گانهٔ ایران، مقامات دولتی و نظامی ایران در سال‌های ۱۹۳۳ و ۱۹۳۴ میلادی از جزایر تنب دیدار کردند. دراین بازدیدها دریادار «بایندر» فرماندهِ وقت نیروی دریایی ارتش ایران پس از گفتگو با ساکنان جزیره به مقامات نظامی بریتانیا اظهار داشت که جزیره‌های تنب و ابوموسی، بخشی از سرزمین ایران است.[۷]
غائله شهریور ۱۳۲۰ویرایش
در این روز، دریادار غلامعلی بایندر فرمانده نیروی دریایی جنوب، در بازگشت از آبادان با گلوله‌های ناو انگلیسی روبرو شد. ناوچه‌های غافلگیر شده غرق شدند. گروهی از افسران و ناوی‌ها شهید شدند.
دریادار بایندر، همراه با سروان ولی مکری‌نژاد، برای چاره‌اندیشی و آماده‌باش به ستاد نیروی دریایی جنوب، به سوی خرمشهر به راه افتادند ولی پیش از آن که به خرمشهر برسند، با آتش ناگهانی مسلسل‌های انگلیسی به شهادت رسیدند.
پس از مرگ درجهٔ او به دریابانی ارتقا یافت و یکی از ناوشکن‌های نیروی دریایی به یاد او نام‌گذاری شده‌است.[۸]
کتابویرایش
وی دارای آثار متعددی از جمله کتابی به نام خلیج فارس می‌باشد.[نیازمند منبع]
جستارهای وابستهویرایش
- اشغال ایران در جنگ جهانی دوم
- یدالله بایندر، برادر دریابان غلامعلی بایندر که به فاصله یک روز از برادر، در بندر انزلی، در مقابل نیروهای شوروی مقاومت کرد و کشته شد.
پانویسویرایش
- ↑ جانباختگان نیروهای مسلح شاهنشاهی ایران در جنگ جهانی دوم، ۳ تا ۵ شهریور
- ↑ Seyed-Ali, Al-e-davod. "بایندر". Great Islamic Encyclopedia. Retrieved 15 February 2012.
- ↑ Al-e-davod, Seyed-Ali. "بایندر". Great Islamic Encyclopedia (In Persian). Retrieved 2008-05-01.
- ↑ Seyed-Ali Al-e-Davod: Great Islamic Encyclopedia (in Farsi).
- ↑ مجله فرهنگی و هنری بخارا
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامhamوارد نشده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ ettelaat newspaper
- ↑ پس از انجام تعمیرات اساسی؛ ناوشکن شهید بایندر به ناوگان نیروی دریایی ارتش پیوست
منابعویرایش
- معرفی مشاهیر ایران به نقل از کتاب شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)
- سید علی حق‌شناس، سیاست خارجی امارات و تنش‌های مرزی با همسایگان، بخش پنجم، روزنامه اطلاعات، ۲۵/۵/۱۳۸۹
- magiran.com روزنامه اطلاعات> شماره ۲۳۷۲۴ ۲۱/۶/۸۵> صفحه ۱۱ (گفته‌ها و نوشته‌ها)