فاحشه (عربی: فُحْش، الفاحشة، فاحشة)[۱] کلمه‌ای عربی است و معمولاً به معنای حیله و رفتار حیله‌گرانه استفاده می‌شود. مخالف فحشا حیا است.

واژه‌شناسی ویرایش

از نظر علمای اسلامی در مورد معنای فاحشه دو نظر وجود دارد:

  • یا زنا است (زنا به فهیشه مبین) چنان‌که قرآن می‌فرماید.[۲]

وَلَا تَقْرَبُوا الزِّنَا ۖ إِنَّهُ کَانَ فَاحِشَةً وَسَاءَ سَبِیلًا

و هرگز به عمل زنا نزدیک نشوید، که کاری بسیار زشت و راهی بسیار ناپسند است.

— آیه ۳۲ سوره اسراء
  • نظر دوم هر کار بدی است که مستحق مجازات باشد مانند سنگسار، قتل، بریدن دست و غیره.[۳]

فحشا یکی گناهان کبیره بسیار شنیع است. شرع هر عملی را که دین اسلام، مسلمانان را از انجام آن برحذر داشته باشد یا برای ارتکاب آن وعده مجازات سختی داده باشد یا حدی برای آن مقرر داشته باشد، را از گناهان کبیره شمرده است.

پانویس ویرایش

منابع ویرایش

  1. Ali, Maulana Muhammad (2015). Holy Quran (به انگلیسی). Ahmadiyya Anjuman Ishaat Islam Lahore USA. ISBN 978-1-934271-14-8. Retrieved 3 August 2019.
  2. Khaled Abou El Fadl (2006). The Search for Beauty in Islam: A Conference of the Books (به انگلیسی). Rowman & Littlefield. pp. 110–115. ISBN 978-0-7425-5094-0. Retrieved 10 December 2018.
  3. Khaled Abou El Fadl (2006). The Search for Beauty in Islam: A Conference of the Books (به انگلیسی). Rowman & Littlefield. pp. 110–115. ISBN 978-0-7425-5094-0. Retrieved 10 December 2018.