فرانکلین دلانو روزولت

سی و دومین رئیس جمهور ایالات متحدهٔ آمریکا
(تغییرمسیر از فرانکلین روزولت)

فِرانکْلین دِلانو روزِوِلْت [الف](به انگلیسی: Franklin Delano Roosevelt) (۳۰ ژانویه ۱۸۸۲ – ۱۲ آوریل ۱۹۴۵) مشهور به اف‌دی‌آر(FDR)، یک سیاستمدار و دولتمرد آمریکایی بود که از سال ۱۹۳۳ تا زمان مرگش در سال ۱۹۴۵ به عنوان سی و دومین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا فعالیت کرد. او یکی از اعضای حزب دموکرات بود و تنها رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا است که بیش از دو دوره در این سمت حضور داشته است. دوره سوم و چهارم او تحت شعاع جنگ جهانی دوم قرار گرفته بود.

فرانکلین دی. روزولت
پرتره رنگی رسمی برای مبارزات انتخاباتی، ۱۹۴۴
سی و دومین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا
دوره مسئولیت
۱۲ آوریل ۱۹۴۵ – ۴ مارس ۱۹۳۳
معاون رئیس‌جمهور
پس ازهربرت هوور
پیش ازهری ترومن
چهل و چهارمین فرماندار نیویورک
دوره مسئولیت
۱ ژانویه ۱۹۲۹ – ۳۱ دسامبر ۱۹۳۲
معاونهربرت اچ. لمن
پس ازال اسمیت
پیش ازهربرت اچ. لمن
دستیار وزیر نیروی دریایی آمریکا
دوره مسئولیت
۱۷ مارس ۱۹۱۳ – ۲۶ اوت ۱۹۲۰
رئیس‌جمهوروودرو ویلسون
پس ازبیکمن وینتروپ
پیش ازگوردون وودبری
عضو مجلس سنای ایالت نیویورک
از حوزه بیست و ششم
دوره مسئولیت
۱ ژانویه ۱۹۱۱ – ۱۷ مارس ۱۹۱۳
پس ازجان اف. شلوسر
پیش ازجیمز ای تاونر
اطلاعات شخصی
زاده۳۰ ژانویه ۱۸۸۲
هاید پارک، نیویورک، ایالات متحده آمریکا
درگذشته۱۲ آوریل ۱۹۴۵ (۶۳ سال)
وارم اسپرینگ، جورجیا، ایالات متحده آمریکا
آرامگاهاملاک اسپرینگ وود
حزب سیاسیدموکرات
همسر(ان)النور روزولت (ا. ۱۹۰۵)
روابط
  • خانواده روزولت
  • خانواده دلانو
فرزندان۶، شامل فرانکلین جونیور.، آنا، الیوت، جیمز دوم و جان دوم
والدین
  • جیمز روزولت یکم
  • سارا دلانو
تحصیلاتدانشگاه هاروارد (بی‌ای)
محل تحصیل
تخصص
  • وکیل
  • سیاستمدار
امضاCursive signature in ink
از راست وینستون چرچیل، فرانکلین روزولت و ژوزف استالین در کنفرانس تهران ۱۹۴۳

روزولت که یکی از اعضای خانواده سرشناس روزولت بود، پس از تحصیل در دانشگاه، شروع به تمرین وکالت در نیویورک سیتی کرد. او از سال ۱۹۱۱ تا ۱۹۱۳ به عضویت مجلس سنای ایالت نیویورک انتخاب شد و سپس در طول جنگ جهانی اول، دستیار وزیر نیروی دریایی در زمان ریاست جمهوری وودرو ویلسون بود. روزولت در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده در سال ۱۹۲۰، رقیب جیمز ام. کاکس از حزب دموکرات بود اما کاکس به نامزد جمهوری‌خواه، وارن جی. هاردینگ شکست خورد. در سال ۱۹۲۱، روزولت به یک بیماری فلج کننده مبتلا شد که برای همیشه پاهای او را فلج کرد. او تا حدی با تشویق همسرش، النور روزولت، به عنوان فرماندار نیویورک (۱۹۲۹ تا ۱۹۳۳) به مناصب دولتی بازگشت و در طی آن برنامه هایی را برای مبارزه با رکود بزرگ که در آمریکا حاکم بود، ترویج کرد. در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۳۲، روزولت با قاطعیت هربرت هوور، رئیس جمهور جمهوری‌خواه را شکست داد.

روزولت در ۱۰۰ روز ابتدایی ریاست جمهوری خود، پیشگام قوانین فدرال بی سابقه‌ای بود، دولت فدرال را در بیشتر دوره رکود بزرگ هدایت کرد و در پاسخ به مهم ترین بحران اقتصادی در تاریخ آمریکا، نیو دیل را اجرا کرد. او همچنین ائتلاف نیو دیل را ایجاد کرد، سیاست آمریکا را مجدداً در نظام حزبی پنجم قرار داد و لیبرالیسم آمریکایی را در یک سوم میانی قرن بیستم تعریف کرد. او برنامه های متعددی را برای ارائه کمک به بیکاران و کشاورزان در عین حال بهبود اقتصادی با اداره ملی احیاء و سایر برنامه ها، ایجاد کرد. او همچنین اصلاحات اساسی نظارتی مربوط به امور مالی، ارتباطاتی و نیروی کار را ایجاد کرده و ریاست ختم نهایی ممنوعیت الکل را بر عهده داشت. در سال ۱۹۳۶، روزولت به سبب بهبود وضعیت اقتصادی نسبت به سال ۱۹۳۳ در انتخابات مجددا پیروز شد اما اقتصاد کشور در سال‌های ۱۹۳۷ و ۱۹۳۸ به رکود عمیقی بازگشت. او در سال ۱۹۳۷، نتوانست دیوان عالی را توسعه دهد، همان سالی که ائتلافی محافظه کار برای جلوگیری از اجرای برنامه ها و اصلاحات بیشتر نیو دیل تشکیل شد. برنامه‌ها و قوانین اصلی باقی مانده‌ای که زیر نظر روزولت اجرا شده‌اند عبارتند از کمیسیون بورس و اوراق بهادار، قانون روابط ملی کار، شرکت بیمه سپرده فدرال و تامین اجتماعی. در سال ۱۹۴۰، او با موفقیت برای انتخاب مجدد نامزد شد و تنها رئیس‌جمهور آمریکا شد که بیش از دو دوره در این سمت حضور داشته‌است.

با نزدیک شدن به جنگ جهانی دوم پس از سال ۱۹۳۸، علاوه بر تهاجم ژاپن به چین و تهاجم آلمان نازی، روزولت از چین و همچنین بریتانیا و شوروی حمایت دیپلماتیک و مالی قوی کرد در حالی که آمریکا رسماً بی طرف باقی مانده‌ بود. به دنبال حمله ژاپن به پرل هاربر در ۷ دسامبر ۱۹۴۱، او روز بعد به ژاپن و چند روز بعد به آلمان و ایتالیا اعلان جنگ داد. او از نزدیک با دیگر رهبران ملی در رهبری متفقین علیه نیروهای محور همکاری کرد. روزولت بر بسیج اقتصاد آمریکا برای حمایت از تلاش های جنگی نظارت و استراتژی اول اروپا را اجرا کرد. او همچنین توسعه اولین بمب اتمی جهان را آغاز کرد و با دیگر رهبران متفقین برای زمینه سازی ایجاد سازمان ملل متحد و سایر نهادهای پس از جنگ، همکاری کرد. روزولت در سال ۱۹۴۴ مجدداً انتخاب شد اما در سال ۱۹۴۵، پس از اینکه سلامت جسمانی او به طور جدی و پیوسته در طول سال های جنگ رو به افول رفته‌ بود، درگذشت. از آن زمان تا اکنون، چندین مورد از اقدامات وی مورد انتقاد جدی قرار گرفته است از جمله دستور او برای بازداشت آمریکایی های ژاپنی در اردوگاه های کار اجباری. با این وجود در رتبه‌بندی های تاریخی، همواره او را به عنوان یکی از بزرگترین روسای‌جمهور آمریکا معرفی می‌کنند.

زندگی شخصی

ویرایش

روزولت در سال ۱۸۸۲ در یک خانواده برجسته و قدیمی هلندی اهل شهرستان داچس، نیویورک متولد شد. او در نهادهای آموزشی نخبه پروری چون مدرسه گروتون، کالج هاروارد و مدرسه حقوق کلمبیا تحصیل کرد. در ۲۳ سالگی در سال ۱۹۰۵ با النور روزولت ازدواج کرد و با او شش فرزند داشت. وی در سال ۱۹۲۱ زمانی که ۳۹ سال داشت در اثر ابتلا به بیماری فلج اطفال، فلج شد ولی نذاشت این موضوع موجوب ناتوانی کامل وی و سلب اعتماد رای‌دهندگان به او شود. روزولت با بیش از ۲۵ درصد یعنی ۱۲ تن از ۴۶ رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا از جمله جان آدامز و جرج واشینگتن خویشاوند بود و با افرادی مانند وینستون چرچیل و جفرسون دیویس نیز دارای نسبت فامیلی دوری بود. النور روزولت، همسر وی نیز برادر زاده تئودور روزولت بود. تئودور همچنین پنجمین پسرخاله فرانکلین بود.

وضعیتِ سلامت

ویرایش

روزولت در اوت ۱۹۲۱ و زمانی که تعطیلات خود را در جزیره کامپوبلو در نیوبرانزویک کانادا می‌گذراند به بیماری فلج اطفال مبتلا گشت. او برای مدتی کاملاً فلج شده بود اما در نهایت از کمر به پایین فلج گشت.[۲] او با تکیه بر همراهی همسرش، النور روزولت توانست در صحنه سیاست باقی بماند.[۳]

وی در وارم اسپرینگ، جورجیا آمریکا مجتمعی به نام بهارهای گرم را راه‌اندازی کرد که شامل چند هتل و یک استخر آب گرم می‌شد و بیشتر برای افراد بی بضاعت و مبتلا به فلج اطفال بود و شیوه آب درمانی را نیز رونق بخشید. بهارهای گرم یکی از معتبرترین و بهترین مجتمع‌های نگهداری از بیماران فلج اطفال در دنیا می‌باشد.

وی در سال ۱۹۳۸، یک بنیاد خیره با نام بنیاد ملی فلج اطفال (به انگلیسی: National Foundation for Infantile Paralysis) را برای تأمین مالی حمایت از بیماران و تحقیقات روی بیماری فلج اطفال تأسیس نمود که به دلیل محبوبیت روزولت، توانست مبالغ قابل توجهی را جمع‌آوری کرده و بیماران زیادی را تحت پوشش قراردهد.[۴]

از جمله اقدامات بنیاد، تعریف پروژه‌ای در سال ۱۹۴۸ برای جوناس سالک برای بررسی ویروس فلج اطفال بود. ادامه تحقیقات سالک، منجر به کشف واکسن فلج اطفال شد.[۵]

ریاست جمهوری ۱۹۳۳–۱۹۴۵

ویرایش

دوره اول ۱۹۳۳–۱۹۳۷

ویرایش

روزولت در سال ۱۹۳۲ توانست به نامزدی دموکرات‌ها برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا دست یابد. وی توانست در انتخابات آن سال، با اختلافی فراوان هربرت هوور را شکست دهد. مهم‌ترین سیاست روزولت، اجرای برنامه نیو دیل، برای احیای اقتصاد آمریکا پس از رکود شدید اقتصادی ۱۹۳۰ بود.

دوره دوم ۱۹۳۷–۱۹۴۱

ویرایش

هشت میلیون کارگر در سال ۱۹۳۶ بیکار بودند و اگرچه شرایط اقتصادی از سال ۱۹۳۲ بهبود یافته بود، اما رکود هنوز وجود داشت و این به منتقدان روزولت مجال مخالفت می‌داد. از آن سو، جمهوری خواهان نامزد انتخاباتی قوی نداشتند، و آلف لاندن فرماندار کانزاس را نامزد کردند.[۶]

روزولت در انتخابات ۱۹۳۶، بیش از۶۰٪ آراء کل را به دست آورد و در تمام ایالات بجز دو ایالت برنده شد.[۷]

روزولت طی دومین دوره ریاست جمهوری خود در آمریکا به خطر فاشیسم واقف شد و از سال ۱۹۳۷ تلاش‌هایی را برای اطلاع افکار عمومی کشورش از این خطر و رویدادهایی که در این راستا در اروپا و آسیا در حال وقوع بود، آغاز کرد.

انتخابات ۱۹۴۰

ویرایش

در ماه‌های قبل از کنوانسیون ملی دموکراتیک ژوئیه ۱۹۴۰ گمانه زنی‌های زیادی وجود داشت در مورد اینکه آیا روزولت، برخلاف رسم معمول برای دوره سوم نامزد خواهد شد یا نه. این سنت دو دوره ای اگرچه هنوز در قانون اساسی نیامده بود، اما بر اساس خودداری جرج واشینگتن از نامزدی برای دوره سوم انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۷۹۶ تأسیس شده بود.

اما وقایعی که در اروپا رخ می‌داد و تهدیدات آلمان نازی بر انگلیس در اواسط سال ۱۹۴۰ سبب شد که روزولت فکر کند که تنها او تجربه و مهارت‌های لازم را برای رویاروئی با این مشکلات دارد.[۷]

در کنوانسیون حزب دموکرات در ژوئیه ۱۹۴۰ در شیکاگو، روزولت به راحتی نامزدی حزب را به‌دست‌آورد و هنری والاس از آیووا را برای معاونت برگزید. در پایان، روزولت در انتخابات سال ۱۹۴۰ با کسب ۵۵٪ آراء مردم، ۳۸ ایالت از ۴۸ ایالت (تقریباً ۸۵٪ آراء حوزه‌ای Electoral) برنده شد.[۷]

دوره سوم ۱۹۴۱–۱۹۴۵

ویرایش

تأیید کمک‌های آمریکا به بریتانیا و شوروی (ر.ک. قانون وام و اجاره) در سال ۱۹۴۱ زمینه مخالفت‌های داخلی با سیاست‌های وی را فراهم آورد؛ اما حمله ژاپنی‌ها به پرل هاربر به این مخالفت‌ها پایان داد. در ۱۹۴۲ روزولت دستور بازداشت دسته جمعی ۱۰۰٬۰۰۰ ژاپنی آمریکایی را صادر کرد. سلسله جلسات وی با وینستون چرچیل و جوزف استالین مبانی جهان پس از جنگ جهانی دوم را بنیان نهاد.

کنفرانس تهران با شرکت چرچیل، روزولت و استالین از ۲۸ نوامبر تا اول دسامبر ۱۹۴۳ (۶ تا ۹ آذرماه ۱۳۲۲) به صورت سرّی در سفارت شوروی در تهران، پایتخت ایران برگزار شد.

تهران ۴۳ نام فیلمی است که محصول مشترک کشورهای شوروی سابق، فرانسه و سوئیس می‌باشد و در سال ۱۹۸۱ ساخته شده‌است. این فیلم را الکساندر آلوف و ولادیمیر ناموف کارگردانی کرده‌اند و بازیگران مشهوری همچون آلن دلون و کلود جید در آن بازی کرده‌اند.

دوره چهارم ۱۹۴۵

ویرایش
 
آخرین عکس روزولت یک روز پیش از مرگش (۱۱ آوریل ۱۹۴۵)

وی در انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۹۴۴) برای چهارمین بار، به ریاست جمهوری آمریکا برگزیده شد. به علت اینکه تا آن زمان قانون محدودیت انتخاب ریاست جمهوری ایالات متحده به دو بار هنوز تصویب نشده بود، او این فرصت را داشت که چهار بار به ریاست جمهوری انتخاب شود، امری که در تاریخ آمریکا یک استثناست. در ۲۰ ژانویه ۱۹۴۵، مراسم تحلیف چهارمین دوره ریاست جمهوری او برگزار شد. او در ۱۲ آوریل ۱۹۴۵، تنها چند هفته پیش از خودکشی هیتلر (۳۰ آوریل ۱۹۴۵) و تسلیم آلمان در جنگ جهانی دوم (۸ می ۱۹۴۵)، درگذشت.

جنگ جهانی دوم

ویرایش

پس از حمله ژاپن به پرل هاربر، مخالفت با شرکت آمریکا در جنگ جهانی دوم حامیان خود را از دست داد. آلمان و ایتالیا در ۱۱ دسامبر ۱۹۴۱ به آمریکا اعلان جنگ کردند، که آمریکا هم متقابلاً چنان کرد. روزولت و مشاورین نظامی‌اش یک استراتژی جنگی را با هدف متوقف کردن پیشروی‌های آلمان در اتحاد شوروی و شمال آفریقا اجرا کردند[نیازمند منبع]؛ و اشغال اروپای غربی با هدف محصور ساختن آلمان بین دو جبهه و حفظ چین و شکست دادن ژاپن را کلید زدند. افکار عمومی اولویت را به نابودی ژاپن می‌داد، بنابراین نیروهای آمریکایی عمدتاً در سال ۱۹۴۲ به اقیانوس آرام فرستاده شدند.[۸]

بازداشت دسته جمعی آلمانی‌ها، ایتالیایی‌ها و ژاپنی‌ها
ویرایش

در زمان آغاز جنگ، خطر حملهٔ ژاپن به سواحل آمریکا فشاری فزاینده ایجاد کرد تا مردمان ژاپنی‌تبار از منطقهٔ ساحلی جابه‌جا شوند. این فشار به دلیل ترس از تروریسم، جاسوسی و/یا خرابکاری افزایش یافت؛ این فشار همچنین به رقابت و تبعیض ضد ژاپنی مرتبط بود. در ۱۹ فوریه ۱۹۴۲ روزولت فرمان اجرایی ۹۰۶۶ را امضا کرد که صدها هزار مهاجر ژاپنی بدون تابعیت ژاپنی، و فرزندانشان که دارای تابعیت مضاعف بودند را جابه‌جا کرد. آنان مجبور شدند املاک و کسب و کارهای خود را ترک کنند و به اردوگاه‌هایی که به‌طور فوری در مناطق داخلی و بد آب و هوای آمریکا ساخته شده بود منتقل شدند.

پس از این که آلمان و ایتالیا در دسامبر ۱۹۴۱ به آمریکا اعلان جنگ کردند، بسیاری از شهروندان آلمانی و ایتالیایی که شهروندی آمریکا را نگرفته بودند دستگیر یا به کار اجباری گرفته شدند.[۹]

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. "Roosevelt". The American Heritage Dictionary of the English Language (5th ed.). Boston: هاوتن مفلین هارکورت. 2014.
  2. Berkin; Miller; Cherny; Gormly (2013). Making America: A History of the United States, Volume 2: Since 1865, Brief (به انگلیسی). p. 554.
  3. "Franklin D. Roosevelt" (به انگلیسی). Encyclopædia Britannica. Retrieved 10 April 2014.
  4. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «March of Dimes». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵.
  5. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Jonas Salk». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵.
  6. Smith, Jean Edward (2007). FDR. Random House. ISBN 978-1-4000-6121-1.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ Burns, James MacGregor (1956). Roosevelt: The Lion and the Fox. Easton Press. ISBN 978-0-15-678870-0.
  8. Woolner, David B.; Kimball, Warren F.; Reynolds, David, eds. (2008), FDR's world: war, peace, and legacies, p. 77 {{citation}}: Unknown parameter |displayeditors= ignored (|display-editors= suggested) (help)
  9. Brief Overview of the World War II Enemy Alien Control Program. archives.gov, retrieved October 12, 2015.

یادداشت

ویرایش

پیوند به بیرون

ویرایش