مونوکسید فسفر (به انگلیسی: Phosphorus monoxide) یک ترکیب معدنی و یک رادیکال ناپایدار با فرمول مولکولی PO است.[۲]

Phosphorus monoxide
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس 14452-66-5[۱]
پاب‌کم 6857426
کم‌اسپایدر 5256764
ChEBI CHEBI:29315
416
جی‌مول-تصاویر سه بعدی Image 1
  • O=[P]

  • InChI=1S/OP/c1-2
    Key: LFGREXWGYUGZLY-UHFFFAOYSA-N

خصوصیات
فرمول مولکولی PO
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
Infobox references

مونوکسید فسفر به‌عنوان یکی از ترکیبات مولکولی معدود حاوی فسفر شناخته می‌شود که در خارج از کره زمین شناسایی شده‌است. سایر مولکول‌های حاوی فسفر که فضای خارجی یافت شده‌اند عبارت‌اند از فسفر نیترید، مونوفسفید کربن، فسفر دی‌کاربید، متیل‌ایدین‌فسفان و فسفین. مونوکسید فسفر در اطراف ستاره وی‌وای سگ بزرگ مشاهده شده‌است. مشخص شده است که این ترکیب در ابتدا در مناطق تشکیل ستاره تولید شده‌است و گمان می‌رود که توسط ستاره‌های دنباله‌دار در سراسر فضای بیرونی و حتی بر روی زمین که در دوران اولیه خود به‌سر می‌برده‌است، پراکنده شده باشد.[۲] [۳] [۴]

منابع ویرایش

  1. Staff (2018). "Phosphorus monoxide - NIST Chemistry WebBook, SRD 69". National Institute of Standards and Technology. Retrieved 19 January 2020.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Staff (2019). "Phosphorus Monoxide". Encyclopedia of Astrobiology. pp. 1229–1230. doi:10.1007/978-3-642-11274-4_1889. ISBN 978-3-642-11271-3. {{cite book}}: Missing or empty |title= (help)
  3. ESO (15 January 2020). "Astronomers reveal interstellar thread of one of life's building blocks". Phys.org. Retrieved 15 January 2020.
  4. Rivilla, V. M.; et al. (2019). "ALMA and ROSINA detections of phosphorus-bearing molecules: the interstellar thread between star-forming regions and comets". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 492: 1180–1198. arXiv:1911.11647. doi:10.1093/mnras/stz3336.