فیلیپ پتن
هانری فیلیپ بنونی اومر پتین (زادهٔ ۲۴ آوریل ۱۸۵۶ – درگذشته ۲۳ ژوئیه ۱۹۵۱) که عموماً با نام فیلیپ پتن (فرانسوی: filip petɛ̃؛ انگلیسی: Philippe Pétain) شناخته می‌شود، معروف به مارشال پتن (فرانسوی: Maréchal Pétain؛ انگلیسی: Marshal Pétain) و مارشال قدیم (فرانسوی: le vieux Maréchal؛ انگلیسی: The Old Marshal) افسر ژنرال و سیاستمدار فرانسوی بود که در پایان جنگ جهانی اول به مقام مارشال فرانسه رسید و در طی آن به شیر وردون (فرانسوی: le lion de Verdun) معروف شد. او سپس از سال ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۴ ریاست کشور فرانسه ویشی خدمت کرد. پتن که در سال ۱۹۴۰، ۸۴ ساله بود، به عنوان مسن‌ترین رئیس دولت فرانسه شناخته می‌شود.
فیلیپ پتن | |
|---|---|
 پتن در سال ۱۹۴۱ | |
| رئیس دولت فرانسه | |
| دوره مسئولیت ۱۱ ژوئیه ۱۹۴۰ – ۲۰ اوت ۱۹۴۴ | |
| نخست‌وزیر | پیر لاوال |
| پس از | آلبر لوبرن (رئیس‌جمهور جمهوری) |
| پیش از | شارل دو گل (رئیس دولت موقت جمهوری) |
| نخست‌وزیر فرانسه | |
| دوره مسئولیت ۱۶ ژوئن ۱۹۴۰ – ۱۷ آوریل ۱۹۴۲ | |
| رئیس‌جمهور | آلبر لوبرن (تا سال ۱۹۴۰) |
| قائم‌مقام | کامیل چاوتمپسپیر لاوالپیر-اتین فلاندنفرانسوا دارلان |
| پس از | پل رینو |
| پیش از | پیر لاوال |
| معاون نخست‌وزیر فرانسه | |
| دوره مسئولیت ۱۸ مه ۱۹۴۰ – ۱۶ ژوئن ۱۹۴۰ | |
| نخست‌وزیر | پل رینو |
| پس از | کامیل چاوتمپس |
| پیش از | کامیل چاوتمپس |
| وزیر جنگ | |
| دوره مسئولیت ۹ فوریه ۱۹۳۴ – ۸ نوامبر ۱۹۳۴ | |
| پس از | ژوزف پل-بونکور |
| پیش از | لوئیس مورین |
| رئیس ستاد ارتش فرانسه | |
| دوره مسئولیت ۳۰ آوریل ۱۹۱۷ – ۱۶ مه ۱۹۱۷ | |
| پس از | رابرت نیول |
| پیش از | فردیناند فوش |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | آنری فیلیپ بنونی اومر ژوزف پتن ۲۴ آوریل ۱۸۵۶ کوشی-ا-لا-تور، پا-دو-کاله، امپراتوری دوم فرانسه |
| درگذشته | ۲۳ ژوئیهٔ ۱۹۵۱ (۹۵ سال) Île d'Yeu، وانده، جمهوری چهارم فرانسه |
| ملیت |  فرانسه |
| حزب سیاسی | مستقل |
| همسر(ان) | اوژنی پتن |
| پیشه | نظامی و سیاستمدار |
| جایزه‌ها | مارشال فرانسه مدال نظامی |
| خدمات نظامی | |
| لقب(ها) | مارشال پتن مارشال قدیم شیر وردن |
| وفاداری | جمهوری سوم فرانسهفرانسه ویشی |
| خدمت/شاخه | ارتش فرانسه |
| سال‌های خدمت | ۱۸۷۶–۱۹۴۴ |
| درجه | ژنرال لشکر |
| جنگ‌ها/عملیات | جنگ جهانی اولنبرد وردن جنگ‌های ریفجنگ جهانی دوم |
او در ۱۸۷۶ به ارتش فرانسه پیوست و تحصیلات نظامی خود را در مدرسهٔ نظامی سَن-سیر و مدرسهٔ عالی جنگ پاریس انجام داد. در جنگ جهانی اول از خود قابلیت زیادی نشان داد و در نبرد وردن پیروز شد. او را از آن پس «نجات‌بخش وردان» می‌نامیدند. در ۱۹۱۷ فرمانده کل نیروهای فرانسه شد و در ۱۹۱۸ لقب «مارشال فرانسه» گرفت. پس از پایان جنگ وزیر دفاع و وزیر مشاور شد. در جریان قدرت گرفتن نازی‌ها در آلمان، پتن از هواداران سیاست مدارا با آلمان بود.
پس از شکست فرانسه از آلمان نازی، مارشال پتن رئیس دولت ویشی شد. پس از جنگ جهانی دوم، به جرم خیانت به کشور، به اعدام محکوم شد که این حکم توسط ژنرال دوگل تبدیل به حبس ابد شد.
زندگانی ویرایش
وی در یکی از بخش‌های پا-دو-کاله فرانسه که در جمهوری فرانسه بدان کمون‌های فرانسه گفته می‌شود در بخش کوشی-ا-لا-تور در خانواده‌ای فرهیخته زاده شد. این خانواده از قرن هجدهم در کمون کوشی-ا-لا-تور اقامت گزیدند.[۱]
منابع ویرایش
- ↑ Herbert R. Lottman (trad. Béatrice Vierne), Pétain, Éditions du Seuil, Paris, 1984, 732 ISBN 978-2-02-006763-8, p. 13-15.
- https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Philippe_Pétain&oldid=577315368
- https://web.archive.org/web/20161012232613/http://tarikh1.com/marshal-petain/
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ فیلیپ پتن موجود است. |