فینال‌های ان‌بی‌ای ۱۹۷۲
سری فینال‌های قهرمانی جهان ان‌بی‌ای ۱۹۷۲ مرحلهٔ قهرمانی بازی‌های حذفی اتحادیهٔ ملی بسکتبال (ان‌بی‌ای) در فصل ۷۲–۱۹۷۱ می‌باشد که بین دو تیم نیویورک نیکس از کنفرانس شرق و لس آنجلس لیکرز از کنفرانس غرب در سری بازی‌های بهترین از هفت به انجام رسید و لیکرز در ۵ بازی توانست حریف خود را شکست بدهد و عنوان قهرمانی ان‌بی‌ای را به دست بیاورد.[۳]: 166 این نخستین قهرمانی لیکرز پس از انتقال این باشگاه از مینیاپولیس، مینه‌سوتا به لس آنجلس می‌باشد. این رقابت تکرار فینال‌های ان‌بی‌ای ۱۹۷۰ بود که در آن نیکس در طی هفت بازی حریف خود را شکست داده بود.
| ||||||||||
| تاریخ(ها) | ۲۶ آوریل–۷ مه | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| MVP | ویلت چمبرلین (لس آنجلس لیکرز) | |||||||||
| تالار مشاهیر | نیکس: بیل بردلی (۱۹۸۳) جری لوکاس (۱۹۸۰) دیو دیبوشر (۱۹۸۳) ویلیس رید (۱۹۸۲) فیل جکسون (۲۰۰۷، مربی) ارل مونرو (۱۹۹۰) والت فریزر (۱۹۸۷) لیکرز: ویلت چمبرلین (۱۹۷۹) گیل گودریچ (۱۹۹۶) پت رایلی (۲۰۰۸، مربی) جری وست (۱۹۸۰) مربیان: رد هالزمن (۱۹۸۶) بیل شرمن (۱۹۷۶، بازیکن/۲۰۰۴، مربی) | |||||||||
| فینال‌های شرق | پیروزی نیکس برابر سلتیکس، ۴–۱ | |||||||||
| فینال‌های غرب | پیروزی لیکرز برابر باکس، ۴–۲ | |||||||||
تیم لیکرز در بازی‌های عادی فصل در ۶۹ بازی به پیروزی رسید و رکورد ان‌بی‌ای در این بخش را از آن خود کرد، آن‌ها ۳۳ بازی پیاپی در فصل عادی پیروز شدند که این رکورد همچنان پابرجاست. رکورد ۶۹ برد در فصل عادی همچنان دست نخورده باقی ماند تا این‌که شیکاگو بولز در فصل ان‌بی‌ای فصل ۹۶–۱۹۹۵ (که مربی آن فیل جکسون بازیکن پیشین نیکس بود) در فصلی که با قهرمانی همراه بود، رکود ۷۲ برد را به ثبت رساند و رکورد دار تعداد پیروزی در فصل عادی شد.
آن‌ها توسط ویلت چمبرلین، بهترین ریباند کننده در آن فصل ان‌بی‌ای، رهبری می‌شدند. گیل گودریچ و جری وست نیز هر دو جز ده گلزن برتر ان‌بی‌ای بودند و لیکرزی‌ها با ثبت میانگین ۱۲۱ امتیاز در هر بازی، بهترین خط حملهٔ لیگ را در اختیار داشتند. وست همچنین در عملکرد پاس گل نیز صدرنشین ان‌بی‌ای بود. لیکرز در ریباند و پاس گل بهترین عملکرد را بین تیم‌های NBA داشت و در این شاخص‌های آماری در صدر قرار گرفت.
لس آنجلس در دور نخست بازی‌های پلی‌آف توانست شیکاگو بولزی را که در فصل عادی ۵۷ برد به دست آورد را جارو کند و سپس توانست میلواکی باکس (با رکورد ۶۳–۱۹) شکست دهد و قهرمان کنفرانس غرب لقب بگیرد. این سری تاریخی با رویارویی چمبرلین برابر کریم عبدالجبار و وست با اسکار رابرتسون همراه بود. نیویورک با کسب تنها ۴۸ برد در فصل عادی، حریف آسان‌تری برای لیکرز نسبت به میلواکی به نظر می‌آمد.
نیویورک از نظر دفاعی تیم برتری بود و آن‌ها تنها ۹۸٫۲٪ امتیاز در هر بازی به رقیبان خود دادند و به‌طور میانگین ۴۷٪ از پرتاب‌های بازیکنان این تیم تبدیل به امتیاز شد.[۴] آن‌ها در دور نخست بازی‌های حذفی بالتیمور بولتز، تیم ۳۸ برده در فصل عادی را شکست دادند و سپس بوستون سلتیکس که در فصل عادی ۵۶ پیروزی به دست آورده بود را از پیش رو برداشتند تا به عنوان قهرمان کنفرانس شرق راهی سری بازی‌های پایانی اتحادیهٔ ملی بسکتبال در فصل ۷۲–۱۹۷۱ شوند.
پیش‌زمینه ویرایش
مسیر فینال ویرایش
| نیمه‌نهایی‌های کنفرانس | فینال‌های کنفرانس | فینال‌های ان‌بی‌ای | |||||||||||
| P1 | لس آنجلس لیکرز | ۴ | |||||||||||
| M2 | شیکاگو | ۰ | |||||||||||
| P1 | لس آنجلس لیکرز | ۴ | |||||||||||
| کنفرانس غرب | |||||||||||||
| M1 | میلواکی | ۲ | |||||||||||
| P2 | گلدن استیت | ۱ | |||||||||||
| M1 | میلواکی | ۴ | |||||||||||
| P1 | لس آنجلس لیکرز | ۴ | |||||||||||
| A2 | نیویورک | ۱ | |||||||||||
| A1 | بوستون | ۴ | |||||||||||
| C2 | آتلانتا | ۲ | |||||||||||
| A1 | بوستون | ۱ | |||||||||||
| کنفرانس شرق | |||||||||||||
| A2 | نیویورک | ۴ | |||||||||||
| C1 | بالتیمور | ۲ | |||||||||||
| A2 | نیویورک | ۴ | |||||||||||
خلاصه سری ویرایش
| بازی | تاریخ | تیم میزبان | نتیجه | تیم مهمان | داور |
|---|---|---|---|---|---|
| بازی ۱ | ۲۶ آوریل (چهارشنبه) | لس آنجلس لیکرز | ۹۲–۱۱۴ (۰–۱) | نیویورک نیکس | |
| بازی ۲ | ۳۰ آوریل (یکشنبه) | لس آنجلس لیکرز | ۱۰۶–۹۲ (۱–۱) | نیویورک نیکس | Mendy Rudolph, Jack Madden |
| بازی ۳ | ۳ مه (چهارشنبه) | نیویورک نیکس | ۹۶–۱۰۷ (۱–۲) | لس آنجلس لیکرز | |
| بازی ۴ | ۵ مه (جمعه) | نیویورک نیکس | ۱۱۱–۱۱۶ وقت اضافه (۱–۳) | لس آنجلس لیکرز | Jake O'Donnell |
| بازی ۵ | ۷ مه (یکشنبه) | لس آنجلس لیکرز | ۱۱۴–۱۰۰ (۴–۱) | نیویورک نیکس | Richie Powers, Jack Madden, Ed Rush (ذخیره) |
لیکرز برندهٔ سری ۴–۱[۵]
فهرست تیم‌ها ویرایش
لس آنجلس لیکرز ویرایش
| فهرست لس آنجلس لیکرز فصل ۷۲–۱۹۷۱ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بازیکنان | مربیان | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
ترکیب | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
نیویورک نیکس ویرایش
| فهرست نیویورک نیکس فصل ۷۲–۱۹۷۱ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بازیکنان | مربیان | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
منابع ویرایش
- ↑ NBA TV's 1972 NBA Finals: LA Lakers vs. New York Knicks
- ↑ ABC Game 5 Telecast
- ↑ Shmelter, R. J. , The Los Angeles Lakers Encyclopedia (Jefferson, North Carolina & London: McFarland & Company, 2013), p. 166.
- ↑ Anon. , "1972-73 New York Knicks Roster and Stats" بایگانی‌شده در ۲۰۲۱-۱۰-۲۷ توسط Wayback Machine, Sports Reference.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲ اكتبر ۲۰۲۰. تاریخ وارد شده در
|بازبینی=را بررسی کنید (کمک)
پیوند به بیرون ویرایش
- New York Times (۲۵ آوریل ۱۹۷۲) Pre-Game 1: "Wilt Feels Short Series Is Sweetest Way to Win"
- New York Times (۲۶ آوریل ۱۹۷۲) Pre-Game 1: "Knicks and Lakers… Then and Now: Astonishing Differences in 2 Years"
- New York Times (۲۷ آوریل ۱۹۷۲) Game 1: "Happy Knicks ‘Cautious’ As Lakers Seem in Shock"
- New York Times (۲۸ آوریل ۱۹۷۲) Game 1: "Lakers Still Can't Believe What Knicks Did to Them"
- New York Times (۲۹ آوریل ۱۹۷۲) Pre-Game 2: "Speaking of Willis Reed, Well…"
- New York Times (۲۹ آوریل ۱۹۷۲) Pre-Game 2: "Goliath Is Now David With A Slingshot"
- New York Times (۳۰ آوریل ۱۹۷۲) Pre-Game 2: "Knicks Expecting Changes"
- New York Times (۳۰ آوریل ۱۹۷۲) Pre-Game 2: "Knicks Play It The Smart Way"
- New York Times (۱ مه ۱۹۷۲) Game 2: "Rangers and Knicks Lose"
- New York Times (۱ مه ۱۹۷۲) Pre-Game 3: "Fast Return to Line‐up Vowed by DeBusschere"
- New York Times (۲ مه ۱۹۷۲) Pre-Game 3: "DOUBTFUL STATUS FOR DEBUSSCHERE"
- New York Times (۴ مه ۱۹۷۲) Game 3: "Lakers Beat Knicks, 107‐96, and Lead Final, ۲‐۱"
- New York Times (۶ مه ۱۹۷۲) Game 4: "Lakers Beat Knicks, 116‐111, for ۳‐1 Lead"
- New York Times (۷ مه ۱۹۷۲) Pre-Game 5: "REPORT OF INJURY LIFTS KNICK HOPES; Doctor Doubts Chamberlain Can Play for the Lakers Tonight in Fifth Game"
- New York Times (۸ مه ۱۹۷۲) Game 5: "Lakers Beat Knicks, 114‐100, Win Crown"
- New York Times (۹ مه ۱۹۷۲) Game 5: "Wilt's Crowning Touches for Lakers"
- NBA History Summary of Series
- Box Scores & Series Stats
- Sports Illustrated (۱۵ مه ۱۹۷۲) Los Angeles Champions at Last!
- Wilt: Larger Than Life (p. 252-270)