قاسمعلی ظهیرنژاد
سرلشکرقاسمعلی ظهیرنژاد ارشادی (۱۳۰۳ در اردبیل - ۲۱ مهر ۱۳۷۸) فرمانده ستاد مشترک ارتش، نیروی زمینی و ژاندارمری ایران بعد از انقلاب ۱۳۵۷ بود.[۱]
قاسمعلی ظهیرنژاد | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳۰۳ اردبیل، ایران |
| درگذشتهٔ | ۲۱ مهر ۱۳۷۸ (۷۵ سال) تهران، ایران |
| مدفون در | |
| وفادار به/عضوِ | ایران |
| سازمان/ | ارتش شاهنشاهی ایرانارتش جمهوری اسلامی ایرانژاندارمری جمهوری اسلامی ایران |
| سال‌های خدمت | ۱۳۳۰–۱۳۵۲؛ ۱۳۵۷–۱۳۷۸ |
| درجه | سرلشکر |
| فرماندهی در | لشکر ۶۴ پیاده ارومیه، ژاندارمری جمهوری اسلامی ایران، نیروی زمین ارتش |
| نبردها/جنگ‌ها | شورش ۱۳۵۷ کردهاجنگ ایران و عراق |
| نشان‌ها | نشان نصر (درجه ۱) |
زندگی نظامیویرایش
ظهیرنژاد در سال ۱۳۳۰ برای تحصیل وارد دانشکده افسری شد و در سال ۱۳۵۲ با درجه سرهنگ دومی از ارتش بازنشسته شد.
پس از انقلاب ۱۳۵۷ به ارتش بازگشت. در زمان آغاز ناآرامی‌های کردستان در ۱۳۵۸ فرمانده لشکر ۶۴ ارومیه بود که فرمان محاصره و شلیک توپ بر فراز شهر مهاباد را صادر کرد.[۲] در ۱۳۵۹ به عنوان سرتیپ به فرماندهی ژاندارمری و نیروی زمینی ارتش و در ۹ مهر ۱۳۶۰ به سمت ریاست ستاد مشترک ارتش منصوب شد.[۳]
در طول جنگ ایران و عراق پافشاری او به اجرای روش‌های کلاسیک رزمی، موجب درگیری با فرماندهان سپاه پاسداران بود. ظهیرنژاد از طراحان اصلی بحث ورود به خاک عراق بعد از آزادسازی خرمشهر بود و استدلالش برای این تاکتیک، تحت فشار گذاشتن بعث عراق در مقابل شهرهایی از ایران بود که هنوز تحت اشغال عراق قرار داشت و از آنها به خوبی محافظت می‌شد. به گفته برخی همکارانش همچون تیمسار بختیاری، ظهیرنژاد دیدی بسیار منطقی داشت و به گفته برخی دیگر کمتر ریسک پذیر بود و همین باعث مخالفتش با برخی عملیات‌هایی بود که در ان‌ها از نیروی انسانی زیاد استفاده می‌شد.[نیازمند منبع]
او در ۱۳۶۶ به درجه سرلشکری نایل[۴] و در ۶ آبان ۱۳۶۸ به ریاست گروه مشاوران نظامی فرماندهی کل نیروهای مسلح برگزیده شد.
ظهیرنژاد در ۱۳۷۸ بر اثر سکته مغزی درگذشت و در بهشت زهرا (ق۱۲. ر۴. ش۴۲)، به‌خاک سپرده شد.
منابعویرایش
- ↑ «ارتش، کلمه طیبه است». بانک اطلاعات نشریات کشور (به نقل از روزنامهٔ رسالت). دریافت‌شده در ۱۳۸۹-۰۱-۲۹.
- ↑ «چمران و کردستان: با امام رایزنی کرد تا خلخالی را به تهران بازگرداند». عصر ایران. ۱ تیر ۱۳۹۱.
- ↑ «حکم انتصاب آقای قاسم علی ظهیرنژاد به سمت ریاست ستاد مشترک ارتش». سایت جامع امام خمینی.
- ↑ سحرگاه چهارشنبه امیرسرلشکر ظهیرنژاد دارفانی را وداع گفت
| مناصب نظامی | ||
|---|---|---|
| پیشین: ؟ |
فرمانده لشکر ۶۴ پیاده ارومیه ۱۳۵۸ |
پسین: ؟ |
| پیشین: الیاس دانشور |
فرمانده ژاندارمری جمهوری اسلامی ایران ۱۳۵۸ – ۱۳۵۹ |
پسین: حسنعلی فروزان |
| پیشین: ولی‌الله فلاحی |
فرمانده نیروی زمینی ارتش ۱۳۵۹ – ۱۳۶۰ |
پسین: علی صیاد شیرازی |
| پیشین: ولی‌الله فلاحیسرپرست |
رئیس ستاد مشترک ارتش ۱۳۶۰ – ۱۳۶۳ |
پسین: اسماعیل سهرابی |
| پیشین: ؟ |
رئیس گروه مشاوران نظامی فرمانده کل نیروهای مسلح ۱۳۶۸ – ۱۳۷۸ |
بدون متصدی تصدی بعدی توسط: علی شهبازی
|
| مناصب سیاسی | ||
| پیشین: سید موسی نامجو |
نماینده ولی فقیه در شورای عالی دفاع ملی ۱۳۶۳ – ۱۳۶۵ متصدی همزمان: اکبر هاشمی رفسنجانی |
پسین: علی صیاد شیرازی |