ابومحمد قاسم واسطی (۱۱۵۶-۱۲۲۹) (نسب: قاسم بن قاسم بن عمر بن منصور) زبان‌شناس، نویسنده، ادیب و شاعر عراقی بود که به تدریس نیز پرادخت. از آثار او چند شرح‌نویسی و خطبه‌های کوتاه است. [۱] [۲] [۳] [۴]

قاسم واسطی
زادهٔ۱۱۵۶م / ذی‌الحجه ۵۵۰ق
واسط
درگذشت۳۰ ژانویه ۱۲۲۹م / ۴ ربیع‌الاول ۶۲۶ق
حلب
پیشهزبان‌شناس، نویسنده، ادیب و شاعر
سبکدر ادبیات عربی: «دورهٔ سوم عباسی»

منابع ویرایش

  1. ابن شاکر کتبی، محمد (۱۹۷۳). فوات الوفیات. ج. ۳. بیروت: دار صادر. ص. ۱۵۹. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  2. ابن عماد حنبلی، عبدالحی (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ج. ۵. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۱۲۸. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  3. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ج. ۶. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۴. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  4. فروخ، عمر (۱۹۸۶). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۴۹۷. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)