قناعت
قناعت [ ق َ ع َ ] به معنی خرسندی، رضا به قسمت، بسنده کردن، راضی شدن به اندک چیز و به قسمت خود است.[۱]
ادبیات ویرایش
ز عالم به‌دست آوری گوشه‌ای
به صبر و قناعت خوری توشه‌ای
(ابوالقاسم فردوسی)
قناعت توانگر کند مرد را
خبرکن حریص جهان‌گرد را
(سعدی)
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ «معنای واژه قناعت». لغت‌نامه دهخدا. لغت‌نامه دهخدا. دریافت‌شده در ۶ ژوئیه ۲۰۱۲.[پیوند مرده]
| مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به قناعت در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
| معنای contentment را در ویکی‌واژه، واژه‌نامهٔ آزاد، ببینید. |