قوانین دریانوردی

قوانین دریانوردی یا حقوق دریایی (انگلیسی: Admiralty law) مجموعه‌ای از قوانینی است که بر مسائل دریایی و اختلافات دریایی خصوصی حاکم است. قانون دریاداری شامل قوانین داخلی در مورد فعالیت‌های دریایی و حقوق بین‌الملل خصوصی است که بر روابط بین طرف‌های خصوصی فعال یا استفاده از کشتی‌های اقیانوس پیما حاکم است. در حالی که هر حوزهٔ قضایی معمولاً قوانین ویژهٔ خود را در مورد مسائل دریایی دارد، ماهیت بین‌المللی موضوع و نیاز به یکنواختی از سال ۱۹۰۰ منجر به تحولات حقوق بین‌المللی دریایی از جمله معاهدات چندجانبه متعددی شده‌است. [الف]

حقوق دریانوردی را می‌توان از حقوق دریا متمایز کرد که مجموعه‌ای از حقوق بین‌الملل عمومی است که به حقوق کشتیرانی، حقوق معدنی، صلاحیت قضایی بر آب‌های ساحلی و روابط دریایی بین کشورها می‌پردازد. کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد حقوق دریاها توسط ۱۶۷ کشور[۱] و اتحادیه اروپا تصویب شده‌است و اختلافات در دادگاه ITLOS در هامبورگ حل و فصل می‌شود.

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. "Agreement relating to the implementation of Part XI of the United Nations Convention on the Law of the Sea". United Nations Treaty Series. Retrieved 2015-04-02.

پیوند به بیرون ویرایش


خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «persian-alpha» وجود دارد، اما برچسب <references group="persian-alpha"/> متناظر پیدا نشد. ().