لبریخته‌ها

لبریخته‌ها عنوان کتاب مجموعه شعرهای یدالله رؤیایی است که در دهه ۱۳۵۰ سروده شد. این کتاب گزینشی بر اساس همخوانی شکل و ساختمان، شامل ۱۸۶ شعر است. این مجموعه شعر پنجمین کتاب شعر رؤیایی است که چاپ اول آن در سال ۱۳۶۹ در پاریس و در سال ۱۳۷۱ در ایران به چاپ رسید.

لبریخته‌ها

نویسنده(ها)	یدالله رؤیایی
کشور	۱۳۶۹ در پاریس، ۱۳۷۱ در ایران
زبان	فارسی
مجموعه	مجموعه شعر
گونه رسانه	کتاب شعر سپید

محتوا

رؤیایی در مقدمه لبریخته‌ها گفته‌است «برای رسیدن به شعر، خودم را بیرون شعر پرت نمی‌کنم. … وقتی که نگاه ساده‌ام به تو عمق می‌دهد، و شعر من (ما) می‌خواهد تا پاهایش را در اخلاق تازه‌ای محکم کند.» همچنان‌که خود رؤیایی گفته‌است این شعر با همراهی خواننده نوشته می‌شود؛ و او آن را شعر خود نمی‌داند بلکه شعر خود را شعر «ما» یعنی شعری که با خواننده کامل می‌شود، می‌نامد. در چاپ نسخه ۱۳۹۳ با افزوده‌ها و مؤخره‌ها نوشته‌است: «بر لب‌های ما ابدیتی خفته‌است بزرگتر از فضایی که در برابر نگاهمان خالی است.»

زمان سرودن

سرودن مجموعه کتاب شعر لبریخته‌ها در دهه ۱۳۵۰ و در محدوده سالهای ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۷ و در دورانی صورت گرفته که شاعر مطالعات عرفانی داشته‌است و واژگان شعر بار عرفانی دارند و از ایهام بالایی برخوردارند. ویژگی دیگر اشعار این مجموعه پیچیدگی و باریکی مفاهیم است و خواننده را به تاملات عمیق فرا می‌خواند.

نقد

برخی از ناقدان شعر رؤیایی معتقدند که این اشعار در وضعیت بسیار سنگینی خلق می‌شوند اگرچه ساده می‌نمایند. اما سرودن آنها نیاز به هوش و حواس و قدرتی عظیم دارد؛ و می‌گویند که این اشعار بسیار فشرده و کوتاه دارای غنای شعری و فلسفی بسیاری است.

شعرهای کتاب

• شعری از صفحهٔ ۱۶۹

«سویی که نشسته در جستجوی اوی شما

هفتاد تپندهٔ تاریک را

کاویده با سرانگشت این سو

هربار انگشتهایی

دیوارهای بی طی را آنسو آزرده‌اند.»

• شعری از صفحهٔ ۱۷۳

«چه شاخسار سبزی روی زبان توست

وقتی نسیم سرد دهان‌های سرخ

با شاخسار سبز تو در یاری است»

• شعری از صفحهٔ ۱۷۳

«میوه‌های سرخ زبان تو

در بازیهای باد که می‌افتد

همیشه برگ آخر بر نوک شاخسار

واژهٔ آرام مرگ

هول بزرگ بازی

افتادن»