لیسار

لیسار
لیسار
کشور	ایران
استان	گیلان
شهرستان	تالش
بخش	بخش کرگان‌رود
نام(های) پیشین	لیساربازار
سال شهرشدن	۱۳۷۹
مردم
جمعیت	۲۸٬۴۵۶ (۱۳۹۵)
جغرافیای طبیعی
ارتفاع	۲۴ متر
اطلاعات شهری
شهردار	حسن محمدپور
پیش‌شمارهٔ تلفن	۰۱۳
	لیسار روی نقشه ایران; ۳۷°۵۸′۰۶″شمالی ۴۸°۵۳′۵۳″شرقی / ۳۷٫۹۶۸۳°شمالی ۴۸٫۸۹۸۱°شرقی

لیسار یکی از شهرهای استان گیلان در شمال ایران و مرکز بخش کرگان‌رود در شهرستان تالش است.

این شهر با جمعیت ۲۸٬۴۵۶ نفر (برآورد ۱۳۹۵) در بخش کرگان‌رود شهرستان تالش قرار دارد. این شهر بر سر راه ترانزیت تهران - رشت - آستارا قرار داشته و به واسطه قلعه تاریخی صلصال شهرت دارد. فاصله این شهر از تهران در حدود ۴۴۱ کیلومتر می‌باشد. مردم لیسار و بخش کرگان‌رود به زبان‌های تالشی و ترکی آذربایجانی^[۳]^[۴]^[۵]^[۶] سخن می‌گویند.

علت نامگذاری ویرایش

وجه تسمیه این شهر را که در ریشه در زبان تالشی دارد، به دلیل وجود درختان نارون در آن می‌دانند. نارون در زبان تالشی لی گفته می‌شود و نام لیسار از وجود فراوان این درختان در این محل بوده‌است.

در لغت نامه دهخدا از لیسار به دهستانی یاد می‌شود که در شهرستان طوالش واقع شده و در ۱۸ هزار گزی شمال هشتپر بین شوسه انزلی به آستارا قرار دارد.^[۷]

موقعیت و آب و هوا ویرایش

شهر لیسار به‌دلیل حضور قلعه تاریخی صلصال و به‌دلیل واقع شدن در میان شالیزارهای برنج و باغ‌های گیلاس و نزدیکی به دریای خزر، دارای آب و هوای خاص با قابلیت بالای جذب گردشگر است. اجرای یک طرح گردشگری - اقامتی در این منطقه، بخشی از نوار ساحلی دریای خزر واقع در شهر لیسار، قلعه تاریخی صلصال، منطقه ییلاقی سوباتان (سووتن) و روستای قدیمی اگری‌بوجاق به‌عنوان طرح جامع ملی گردشگری صلصال لیسار به تصویب دولت رسیده‌است.^[۸]^[۹]

منابع ویرایش

*اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران ۱۳۸۳خ.

↑ «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۰». معاونت برنامه‌ریزی استانداری خراسان جنوبی (به نقل از مرکز آمار ایران). ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ اکتبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲.
↑ رهنمایی، محمدتقی، علل نفوذ زبان‌های ترکی و گیلکی در تالش، فصلنامه تحقیقات تالش، شماره ۲ - زمستان ۱۳۸۰.
↑ «بخشداری کرگانرود: گویشهای زبانی : ترکی - تالشی 3. فرق مذهبی:تشیع و تسنن». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ دسامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۶ ژوئن ۲۰۲۰. کاراکتر line feed character در |title= در موقعیت 47 (کمک)
↑ https://mag.eravel.com/لیسار-سفری-به-تاریخ-و-طبیعت/^{^{[پیوند مرده]}}
↑ چهارگوشه
↑ «گیلیار:مردم لیسار به زبان های ترکی آذربایجانی و تالشی سخن می‌گویند». بایگانی‌شده از اصلی در ۶ ژوئن ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۶ ژوئن ۲۰۲۰.
↑ علی‌اکبر دهخدا و دیگران، سرواژهٔ «لغت‌نامه دهخدا لغت «لی» و سار (=زار، منطقه و محل).»، لغت‌نامهٔ دهخدا (بازیابی در ۲۱/۱۰/۲۰۱۱).
↑ به نقل از خبرگزاری ایسکانیوز، بازدید: اکتبر ۲۰۰۸.
↑ جهاد کشاورزی گیلان بایگانی‌شده در ۲۰ آوریل ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine، بازدید: اکتبر ۲۰۰۸.

این یک مقالهٔ خرد ایران است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۰». معاونت برنامه‌ریزی استانداری خراسان جنوبی (به نقل از مرکز آمار ایران). ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ اکتبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲.

[2] رهنمایی، محمدتقی، علل نفوذ زبان‌های ترکی و گیلکی در تالش، فصلنامه تحقیقات تالش، شماره ۲ - زمستان ۱۳۸۰.

[بخشداری_کرگانرود-3] «بخشداری کرگانرود: گویشهای زبانی : ترکی - تالشی 3. فرق مذهبی:تشیع و تسنن». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ دسامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۶ ژوئن ۲۰۲۰. کاراکتر line feed character در |title= در موقعیت 47 (کمک)

[4] ttps://mag.eravel.com/لیسار-سفری-به-تاریخ-و-طبیعت/^{^{[پیوند مرده]}}

[لیسار-5] چهارگوشه

[زبان-6] «گیلیار:مردم لیسار به زبان های ترکی آذربایجانی و تالشی سخن می‌گویند». بایگانی‌شده از اصلی در ۶ ژوئن ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۶ ژوئن ۲۰۲۰.

[7] علی‌اکبر دهخدا و دیگران، سرواژهٔ «لغت‌نامه دهخدا لغت «لی» و سار (=زار، منطقه و محل).»، لغت‌نامهٔ دهخدا (بازیابی در ۲۱/۱۰/۲۰۱۱).

[8] به نقل از خبرگزاری ایسکانیوز، بازدید: اکتبر ۲۰۰۸.

[9] جهاد کشاورزی گیلان بایگانی‌شده در ۲۰ آوریل ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine، بازدید: اکتبر ۲۰۰۸.

[۱]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]