ماری کودریکوا
ماری کودریکوا (به چکی: Marie Kudeříková؛، ۲۴ مارس ۱۹۲۱ – ۲۶ مارس ۱۹۴۳) اهل جمهوری چک یک دانشجوی فعال در مقاومت در چکسلواکی در برابر آلمان بود که در سال ۱۹۴۱ توسط گشتاپو دستگیر شد و در یک محاکمه توسط نازی‌ها به اعدام محکوم شد. او در سال ۱۹۴۳ اعدام شد.
| ماری کودریکوا | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۲۴ مارس ۱۹۲۱ ونورووی |
| درگذشت | ۲۶ مارس ۱۹۴۳ وروتسواف |
| ملیت | جمهوری چک |
او در زندان ۳۲ نامه نوشت و بعداً تحت عنوان "Zlomky života: listy z vězení" (قسمتهای زندگی: نامه‌هایی از زندان) منتشر شد.[۱] ماری کودریکوا از حامیان عقاید کمونیستی بود و حزب کمونیست چکسلواکی بعدها از میراث وی برای تبلیغات استفاده کرد.[۲] داستان زندگی او در فیلم به نمایش درآمد و عشق من به پرستوها توسط کارگردان چک یارومیل ییرش ساخته شد.[۱][۳]
زندگی‌نامه ویرایش
کودریکوا در یک خانواده کاتولیک در ونورووی، اسلواکی زاده شد. پدرش، جوزف کودریکوا، عضو لژیونهای چکسلواکی در روسیه بود و در طول دوره دشوار اشغال چکسلواکی او به‌طور فعال در فعالیت‌های ضد آلمانی در جنوب شرقی موراوی شرکت کرد. در آن زمان، دختر بزرگش ماری در سالن ورزش ژیمناستیک دبیرستان شرکت می‌کرد و در آنجا او با ژولیوس کرامریچ، یکی از حامیان جوان حزب کمونیست که از دانشگاه اسلواکی (۱۹۳۹–۱۹۴۵) به سالن ورزش آمد، دوست شد.[۲] تحت نفوذ او، علاقه ای به ایده‌های مارکسیستی پیدا کرد که باعث اختلاف در خانواده مذهبی او شد. او بعدها گفت: «ژولیوس مبانی تئوریک فعالیت‌های آینده من را پی‌ریزی کرد.»[۲] هر دوی آن‌ها در سال ۱۹۴۰ در زمانی که آلمانی‌ها در بوهم و موراویا تصمیم به بستن دانشگاه‌های چک کردند، دانشگاه را ترک کردند. کودریکوا برای تحصیل در مدرسه زبان در برنو رفت و ژولیوس را ترک کرد که وی بعداً با درد در نامه‌های خود به این جدایی اشاره کرد. در آن زمان کودریکوا به اتحادیه جوانان پیوست، سازمانی که ارتباط نزدیکی با سازمان ممنوعه کمیته مرکزی حزب کمونیست داشت. او به سازماندهی تولید نشریات ممنوعه و پوسترها کمک کرد. او حتی یک‌بار هم سعی کرد یک انبار کارخانه را آتش بزند. بعدها او فعالیت‌های خود را بر انجام خرابکاری با گروهی از جوانان از شهرها و روستاهای اطراف متمرکز کرد.[۴] طی موجی از دستگیری‌ها در اواسط سال ۱۹۴۱، او یک پناه‌گاه در روستای برنو پیدا کرد. در پاییز همان سال به برنو رفت و در آنجا به فعالیت‌های خود در اتحادیه جوانان ادامه داد.
دستگیری و اعدام ویرایش
کودریکوا در ۵ دسامبر۱۹۴۱ در روستای برنو دستگیر شد. بازجویی‌های وی در برنو و پراگ انجام شدند و محاکمه در ۱۶ نوامبر ۱۹۴۲ در وروتسواف (بعدها برسلاو) برگزار شد. هر دو والدین او در دادگاه شرکت کردند. او به اعدام به وسیله سر بریدن محکوم شد.[۲] پس از آن او بیش از ۱۰۰ روز را در زندان به انتظار اعدام گذراند.
او در دوران حبس خود نقاشی می‌کرد و خاطرات زندگی خود را در قالب نامه‌ها می‌نوشت. او با کمک یک دوست و یک نگهبان زندان، مخفیانه نامه‌های خود را از زندان بیرون فرستاد. کودریکوا در ۲۶ مارس ۱۹۴۳ و دو روز پس از ۲۲ سالگی اش اعدام شد.
وی در آخرین نامه خود در همان روز نوشت:
خداحافظی با شما، من خوشحال هستم، دوست دارم. گریه نکنید، من گریه نمی‌کنم. بدون شیون و ناله، بدون ذره‌ای ترس، بدون درد، به جایی می‌رسم که باید هدف باشد، نه وسیله.
روش وحشیانه اعدام او (سر بریدن با تبر) جامعه چک را شوکه کرد، هر چند که صحبت در مورد پرونده او غیرقانونی بود.[۲]
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "And Give My Love to the Swallows". 51st international film festival for children and youth. Retrieved 10 December 2010.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ "Marie Kudeříková (Obec Vnorovy - Historie)". Obec Vnorovy (به چکی). Retrieved 10 December 2010.
- ↑ Zelman, Julia (1 November 2012). "Czech films about the Holocaust before and after 1968. Jaromil Jireš's And Give My Love to the Swallows (….a pozdravuji vlastovky, 1972)". East European Film Bulletin. Archived from the original on 5 February 2017. Retrieved 4 February 2017.
- ↑ "Marie Kudeříková" (به چکی). Veverská Bítýška - oficiální stránky obce (official website). Archived from the original on 18 July 2011. Retrieved 12 December 2010.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Marie Kudeříková». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ اوت ۲۰۱۸.
پیوند به بیرون ویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ماری کودریکوا موجود است. |