ماهیچه میاندنده درونی
ماهیچههای میاندنده درونی از لبههای سطح داخلی دندههای قفسه سینه و همچنین از غضروف دنده (به انگلیسی: Costal cartilage) که در اصل از اجزای ستون مانند غضروف شفاف (به انگلیسی: hyaline cartilage) میباشد گسترش یافته و به قسمتی پایینتر از دنده بالایی متصل میشوند. در هر طرف از قفسهٔ سینه ۱۱ عدد ماهیچه میاندنده درونی وجود دارد. ماهیچه میاندنده توسط اعصاب میاندنده تنظیم میشوند و توسط سرخرگها و سیاهرگهای میاندنده نگهداری و ابقا میشوند.
هنگام تنفس ویرایش
هنگام دم ویرایش
ماهیچه میاندنده درونی شل میشود.
در دم به دلیل گسترش حجم درونی قفسه سینه و کم بودن غلظت هوا و اجزای آن مانند اکسیژن، هوا ی بیرون ششها توسط واپخش به درون ششها وارد میشود.
هنگام بازدم ویرایش
ماهیچه میاندنده درونی به سمت درون و پایین منقبض میشود و قفسهٔ سینه را نیز در همین جهات حرکت میدهد که منجر به کوچک شدن فضای درونی قفسه سینه میشود.
در بازدم به دلیل کوچک شدن حجم درونی قفسه سینه و زیاد بودن غلظت هوا و اجزای آن مانند دی اکسید کربن، هوا ی درونی ششها توسط پخش مولکولی به بیرون ششها منتقل میشود.
پیوندها ویرایش
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- این مقاله در بردارندهٔ بخشهایی از صفحه page 403 چاپ ۲۰ام آناتومی گری (۱۹۱۸) است که در مالکیت عمومی قرار دارد.
پیوند به بیرون ویرایش
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ماهیچه میاندنده درونی موجود است. |