محمدحسین زاهد

محمدحسین زاهد (زاده ۱۳۰۵ قمری - درگذشته ۱۳۷۲ قمری)، فرزند میرزا علی‌اصغر؛ روحانی، استاد اخلاق و از عرفای معاصر اهل تهران بود. پیش‌تر به شغل نفت‌فروشی مشغول و به «شیخ محدحسین نفتی» مشهور بود تا اینکه با تحولی در چهل سالگی در مسجد جامع تهران به درس سید علی مفسر حاضر شد و دروس حوزوی را آغاز کرد. یک سال و نیم در مشهد و بعد چند سالی در تهران دروس حوزوی را تا مُغنی فراگرفت؛ تا آنجا که یکی از مدرّسین قوی ادبیات عرب به حساب می‌آمد و درس او توأم با موعظه و نصیحت بود. وی در تلاوت ادعیه صدای گیرایی داشت و در مسجد امین الدوله تهران مجالس معنوی و دعا برپا می‌کرد. وی پس از درگذشت آیت الله شاه آبادی در آن مسجد اقامه جماعت داشت. زاهد در شب ۲۱ محرم سال ۱۳۷۲ قمری (۱۳۳۱ شمسی) درگذشت. سید محسن خرازی، حبیب‌الله عسگر اولادی، مرتضی تهرانی، احمد مجتهدی تهرانی و عبدالکریم حق‌شناس از شاگردان معنوی وی بودند.

از اساتید وی: ۱- سید علی مفسر (صاحب تفسیر مُقتَنَیات الدُّرَر) ۲- آقا بزرگ هفتنی ۳- عیسی چالمیدانی (در مسجد حاج ملامحمد جعفر همان حوزه علمیه آیت‌الله مجتهدی کنونی نماز می‌خواند) ۴- علی رشتی (مدرس مدرسه محمدی مقابل مسجد جامع تهران)