محمد شقرون تلمسانی
محمّد بن هبةالله وجدیحی شهرت‌یافته به محمّد شَقرُون (۱۵۰۳–۱۵۷۵) فقیه برجستهٔ مالکی الجزایری در سدهٔ شانزدهم میلادی/دهم هجری بود تا حدی که به «مالک کوچک» لقب گرفت. همچنین در علوم منطق و بیان نیز مشارکت داشت. در تلمسان إفتاء را عهده‌دار شد. در سال ۹۶۷ق نزد غالب بالله سعدی جایگاهی یافت و کرسی تدریس در قصر او را برگرفت. ابن عساکر نوشته‌است که در فتوا و ریاست علمی اسلامی در منطقهٔ مراکش و دیگر سرزمین‌های مغرب از او تقلید می‌شد. شقرون همچنین در خارج از قصر به تدریس پرداخت. «شرح» از آثار اوست.[۱]
| محمد شَقرون | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۵۰۳م / ۹۰۸ق تلمسان |
| درگذشت | ۱۵۷۵م / ۹۸۳ق فاس |
| ملیت |  الجزایری، دورهٔ زیانی الجزایری، دورهٔ عثمانی |
| پیشه | فقیه |
| شناخته‌شده برای | تدریس در قصر |
_(1554-1659).svg){kind=small}
منابع ویرایش
- ↑ نویهض، عادل (۱۹۸۰). معجم أعلام الجزائر من صدر الإسلام حتی العصر الحاضر. بیروت: بنیاد فرهنگی نویهض. ص. ۱۸۹.