محمد نوری

محمد نوری
محمد نوری
اطلاعات
نام اصلی	محمد هدایت نوری
نام مستعار	محمد نوری
تولد	۱ دی ۱۳۰۸ ; تهران
ملیت	ایرانی
مرگ	۹ مرداد ۱۳۸۹ (۸۰ سال) ; تهران
سبک‌(ها)	لایت کلاسیک
سال‌های فعالیت	۱۳۲۸ - ۱۳۸۹
سازهای برجسته
	پیانو
نوع صوت	باس

محمد نوری (زادهٔ ۱ دی ۱۳۰۸ در تهران–درگذشتهٔ ۹ مرداد ۱۳۸۹ در تهران) مدرس آواز و خواننده ایرانی بود.

محمد نوری موسیقی را زبانی جهانی و از آنِ تمام اقوام و ملت‌های روی زمین می‌دانست و از همین رو به اقتباس و الهام از هنر کلاسیک غرب معتقد بود.^[۱] او برنده جایزه «خورشید طلایی» (۵۰ سال صدای متفاوت و ماندگار) در سال ۷۸ از جشنواره مهر و دارای مدرک درجه یک هنری از شورای عالی ارزیابی کشور و وزارت ارشاد بود. وی در سال ۱۳۸۵ به عنوان چهرهٔ ماندگار برگزیده شد.^[۲]^[۳]

زندگی هنریویرایش

محمد نوری ۱ دی سال ۱۳۰۸ در تهران زاده شد.^[۴] دههٔ بیست دوران آغاز نوعی تفکر در شعر و موسیقی آوازی درمیان مردم ایران، به‌ویژه نسل جوان بود که بخشی را می‌توان متأثر از نشر و پخش وسیع‌تر موسیقی علمی و آثار فولکلور کشورهای مختلف جهان از طریق رادیو و صفحات گرامافون دانست.^{^{[نیازمند منبع]}} محمد نوری در همین سال‌ها (سنین نوجوانی) با خواندن اشعار نوینی که بر روی نغمه‌های روز مغرب‌زمین و برخی قطعات کلاسیکِ آوازی سروده شده‌بود، کار خوانندگی را آغاز کرد. او طی سال‌های بعد، با تکیه بر تحصیلات هنرستانی و دانشگاهی خود، توانست هویت مستقلی به این اندیشه و گرایش ببخشد.^{^{[نیازمند منبع]}}

محمد نوری طی پنج دهه بیش از سیصد قطعهٔ آوازی اجرا کرد.^{^{[نیازمند منبع]}} او همچنین به تقریر و ترجمهٔ مقالات و سرودن اشعاری برای ترانه پرداخت. محمد نوری در سال‌های پایانی عمر چند اجرا به نفع بیماران خاص داشت. وی ترانه‌های زیادی با تم میهنی اجرا کرد.^[۵] یکی از مهم‌ترین و معروف‌ترین ترانه‌های وی، جان مریم نام دارد که آهنگ آن از ساخته‌های خود نوری است.

نوری در کنار تحصیل در رشته ادبیات زبان انگلیسی و رشته نمایش، آواز ایرانی را نزد اسماعیل مهرتاش آموخت. بعد از آن نزد استادان هنرستان عالی موسیقی «سیروس شهردار» و «فریدون فرزانه» و «مصطفی کمال پورتراب» رفت و از آن‌ها تئوری موسیقی، سلفژ و نوازندگی پیانو را فراگرفت. آواز کلاسیک را نزد «اولین باغچه بان» و «فاخره صبا» آموخته و شیوه آوازی خود را با تأثیر از استادانی چون «حسین اصلانی»، «ناصر حسینی» پیدا کرد و رفته رفته به شیوه منحصر به فرد خود دست یافت؛ شیوه‌ای که به سختی می‌توان آن را در زیر شاخه‌ای از شاخه‌هایی چون پاپ، کلاسیک و … گنجاند.

محمد نوری فارغ‌التحصیل هنرستان تئاتر، زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه تهران، و مبانی تئاتر از دانشکدهٔ علوم اجتماعی بود. او پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران و پس از مدتی سکوت، فعالیت هنری خود را با آلبوم «در شب سرد زمستانی» همراه با فریبرز لاچینی و احمدرضا احمدی در سال ۱۳۶۸ از سر گرفت و این همکاری بعدها با آلبوم« آوازهای سرزمین خورشید» ادامه یافت. در سال ۱۳۸۵ او از سوی سازمان صدا و سیما به عنوان چهره ماندگار موسیقی انتخاب و معرفی شد.^[۶]

آلبوم‌هاویرایش

درگذشتویرایش

سرانجام پس از سال‌ها مبارزه با بیماری سرطان و وخامت وضعیت جسمانی در شامگاه ۹ مرداد ۱۳۸۹ در بیمارستان جم در تهران درگذشت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.^[۷]