مدل هایبرید پای

مدل هایبرید پای مدار الکترونیکی معروفی است که برای تحلیل رفتار سیگنال کوچک ترانزیستورها به کار می‌رود. این مدل برای اولین بار در سال ۱۹۶۹ توسط جیاکلتو (به انگلیسی: L.J. Giacoletto) ارائه شد. لازم به ذکر است که مدل‌های دیگری نیز ارائه شده است ولی همچنان این مدل به دلیل سادگی پرکاربردترین است.

پارامترهای ترانزیستور دو قطبی ویرایش

 
مدل هایبرید پای BJT
  •  

که در آن:

  •  
 
مدل هایبرید پای کامل

دیگر پارامترهای نشان داده شده در شکل به شکل زیر تعریف می‌شوند:

  •  
  •  
  •  

که   ولتاژ ارلی است.

  •  .

پارامترهای ماسفت(اثر میدانی) ویرایش

 
مدل هایبرید پای برای MOSFET.

در این مدل برخلاف مدل قبلی   نداریم چراکه بین گیت و سورس، عایق شیشه‌ای وجود دارد و عملاً مانع از ایجاد اتصال الکتریکی شده است.(البته جریان نشتی حدود چند نانوآمپر وجود دارد که در مقایسه با جریان درین کاملاً قابل چشم پوشی است.)

پارامترهای شکل به شکل زیر تعریف می‌شوند[۲]:

  •  

   

  •  

 

که λ مدولاسیون طول کانال نامیده می‌شود[۳] و به صورت زیر تعریف می‌شود:

 

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. R.C. Jaeger and T.N. Blalock (2004). Microelectronic Circuit Design (Second Edition ed.). New York: McGraw-Hill. pp. Section 13.5, esp. Eqs. 13.19. ISBN 0-07-232099-0. {{cite book}}: |edition= has extra text (help)
  2. R.C. Jaeger and T.N. Blalock. Eq. 4.20 pp. 155 and Eq. 13.74 p. 702. ISBN 0-07-232099-0.
  3. W. M. C. Sansen (2006). Analog Design Essentials. Dordrechtμ: Springer. p. §0124, p. 13. ISBN 0-387-25746-2.