مسجد بزرگ دیوریغی

مسجد بزرگ دیوریغی
میراث جهانی یونسکو
مکانترکیه ترکیه
معیار ثبتفرهنگی: i, iv
شمارهٔ ثبت۳۵۸
تاریخ ثبت۱۹۸۵

مسجد بزرگ و بیمارستان دیوریغی واقع در شهرستان و منطقهٔ دیوریغی در استان سیواس (آناتولی شرقی) که در سال ۱۲۹۹ به دستور احمدشاه ساخته شده‌اند. این منطقه از آناتولی را ترک‌ها در قرن ۱۱ میلادی فتح کردند. تکنیک پیچیده و خلاقانه‌ی معماری این سقف و مجسمه‌های زینتی فراوانی که در سه درگاه آن قرارگرفته است از ویژگی‌های منحصربه‌فرد این شاهکار معماری اسلامی است. این مکان در سال ۱۹۸۵ در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.

ویرایش

تاریخ

ویرایش

سلجوقیان ایران و آسیای مرکزی از سال ۱۰۳۷ تا ۱۱۵۷ میلادی حکومت می‌کردند. بخشی از این خاندان به‌همراه گروه‌های دیگر ترک سرزمین‌های بیزانس در محدوده آناتولی را فتح کردند. سلجوقیان روم تا سال ۱۳۰۸ در آناتولی باقی ماندند.[۱]

امیر احمد شاه و توران ملک از دودمان ترک آل منگوجک مجموعه بسیار اصیل دیوریغی را در سال‌های ۲۹-۱۲۲۸ در منطقه کوهستانی شرق آناتولی بنا کردند. این مجموعه متشکل از دو بخش مسجد و دارالشفا است. هم مسجد و هم تیمارستان مجاور آن را معماری به نام خرم شاد، اهل اخلاط، ساخته است. این مجموعه در سال ۱۹۸۵ وارد فهرست جهانی شد.[۲]

اشکال برگ‌مانندی در گچ‌کاری ساختمان که به نیلوفر چینی شبیه هستند، نمایانگر این است که استادکاران آن از شرق آمده‌اند. این ترکیب نیلوفر و تزیینات نخلی نشان خلاقیت استادکاران را در این مناطق رو به پیشرفت نشان می‌دهد به‌گونه‌ای که تأثیر ترکیبی از فرهنگ‌های مختلف در طراحی این بنا به‌خوبی مشاهده می‌شود.[۱]

معماری

ویرایش

در کتیبه‌ی رسمی بنا ذکر شده که احمدشاه پسر سلیمان‌شاه این مسجد و دارالشفا را ساخته است. در کتیبه‌ای دیگر که کمتر شناخته شده است عنوان شده که حکمرانی احمدشاه معاصر با سلطنت علاالدین کیقباد سلطان سلجوقی بوده است.[۳]

نمازخانه مسجد بزرگ پنج رواق و یک گنبد سنگی دارد. در بالای نمازخانه دو قبه به اندازه‌های نابرابر قرار دارند. یکی در بالای حوض وضو و قبه اصلی که بالای محراب قرار دارد.[۲]

مسجد، پنج راهه دارد که هر کدام شامل پنج دهانه و یک قبه نیم‌کره‌ای در مقابل محراب است که با سقفی مخروطی شکل پوشانده شده است. دروازه اصلی مسجد در شمال به سمت راهه اصلی باز می‌شود و راس آن گنبد قرار دارد. مناره باریک استوانه‌ای شکل مسجد، در دوره عثمانی به آن اضافه شده است.[۱]

این مجموعه دارای چهار دروازه با سبک‌های مختلف است: یکی در شمال، یکی در جنوب، دو تا در غرب.[۱] این دروازه‌ها با نقش‌های گل و نقش‌های هندسی به طور باشکوهی تزیین شده‌اند که یادآور طرح‌های معاصر ارمنی و گرجی است.[۲]

دروازه گوتیک شبیه دروازه‌های کلیساهای رومانسک و گوتیک دارای باریک‌ستون است. سرستون‌های غیر‌عادی بالای این ستون‌ها که شامل مقرنس و فرم‌های برگی‌شکل است، قرار دارد. این دروازه همچنین حاوی صفحات گرد در برجستگی‌های مرتفع است. فرم‌های نیلوفر و نخل نمایان شده در بخش‌های مرزی، نشان‌دهنده ترکیب شدن فرهنگ‌های مختلف در طراحی این اثر است.[۱]

مسجد جامع دیوریغی شامل چند درگاه با سنگ عظیم است و در حجم کلی، طرحی زاویه‌دار و از خط سقف بسیار بالاتر است.[۴]

مسجد دارای گنبدی سنگی است که نشان‌دهنده مهارت فنی و استادی حیرت‌آوری در فضاسازی است[۲] و بار سقف آن به ستون‌ها منتقل می‌شود.[۱]

گالری

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ Necipoglu, Gulru and David Roxburgh. “The Mosque and Hospital Complex of Divrigi.” Lesson 9/22 presentation developed for the Aga Khan Trust for Culture Education Programme, 2019.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ «تصاویر مکان‌های مقدس». پیام یونسکو. ۲۰ (۲۱۹): ۲۸–۳۰. ۱۳۶۷.
  3. Pancaroğlu, Oya. "The Mosque-Hospital Complex in Divriği: A History of Relations and Transitions". {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  4. هیلن برند، رابرت. ۱۳۸۳. معماری اسلامی: فرم، عملکرد و معنی. ترجمه‌ی ایرج اعتصام. شرکت پردازش و برنامه ریزی شهری.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Divriği Great Mosque». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۱.