مسعود میناوی

داستان‌نویس ایرانی

مسعود میناوی (زادهٔ اول فروردین ۱۳۱۹ در اهواز -درگذشت دوم مرداد ۱۳۸۷ در تهران) داستان‌نویس ایرانی بود.

میناوی قصه‌نویس جنوبی بود که به فضای بومی خوزستان و محیط صنعتی و کارگری آن می‌پرداخت. او غیر از داستان‌هایی که در نشریاتی چون لوح، فردوسی، کیهان، جهان نو، دنیای سخن و جُنگ‌های مختلف ادبی به چاپ رساند، در اواخر عمر خود سه مجموعه داستان «پپر و گل‌های کاغذی»، «لنج عبود» و «اسکله خاکستری» خو را به انتشارات افراز سپرده بود. میناوی پیش از چاپ این آثار در دوم مرداد ۱۳۸۷ بر اثر عارضه قلبی در بیمارستان طالقانی تهران درگذشت.[۱][۲][۳][۴][۵][۶][۷][۸][۹]

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. شبنم آذر، «برای نماندن»، روزنامه دنیای اقتصاد، شماره‌ی ۱۵۸۰، ۱۳۸۷/۰۵/۰۷
  2. محمد ایوبی، «مسعود میناوی هم رفت که رفت»، یکشنبه ۶ مرداد ۱۳۸۷ روزنامه اعتماد ملی
  3. «میناوی راوی دردها و رنج‌های مردم بود»، ایسنا، ۶ مرداد ۱۳۸۷
  4. حبیب باوی ساجد، «سفرِ اضطراب»، ماهنامه تجربه، شماره ۱۶، آبان ۱۳۹۱.[پیوند مرده]
  5. ««نگاهی به مجموعه پیر و گل‌های کاغذی»». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ مه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۹ اکتبر ۲۰۱۹.
  6. منصور خاکسار، «مسعود میناوی: نویسنده‌ای که درست دید و صمیمانه نوشت»، شهروند
  7. «مجموعه داستان مسعود میناوی منتشر شد»، ایبنا، ۱۰ تیر ۱۳۹۰
  8. حبیب باوی ساجد، «ادبیات جنوب و مسعود میناوی: راوی هور و هراس»[پیوند مرده]
  9. علی فاطمی، دعوت به خواندن مجموعه داستان پَپَر و گل‌های کاغذی نوشته مسعود میناوی: در هم آمیختگی فرهنگی»، روزنامه فرهیختگان[پیوند مرده]