سوره مُلک سوره ام۶۷ از قرآن است، ۳۰ آیه دارد و سوره‌ای مکی است. مَلِک به معنی پادشاه، همچنین از نام‌های نیکوی خداوند در اسلام است.
در آیه اول این سوره چنین آمده است:
سورهٔ ۶۷ قرآنملک
|
|---|
 |
| دسته‌بندی | مکی |
|---|
| اطلاعات آماری |
|---|
| شمارهٔ نزول | ۷۷ |
|---|
| جزء | ۲۹ |
|---|
| شمار آیه‌ها | ۳۰ |
|---|
| شمار واژه‌ها | ۳۳۵ |
|---|
| شمار حرف‌ها | ۱۳۸۸ |
|---|
| متن سوره |
|---|
 |
|
|
|
|
|
|
|
بزرگوار [و خجسته] است آنکه فرمانروایی (مُلک) به دست اوست و او بر هر چیزی تواناست.[۱]
نام‌های دیگر این سوره منجیة (نجات‌دهنده) و واقیة یا مانعة (بازدارندهٔ تلاوت‌کننده از عذاب الهی یا قبر) است. محتوای این سوره پیرامون مبداء، صفات خداوند و آفرینش جهان است و در مورد معاد و مجازات جهنم و تهدید کافران به عذاب سخن می‌گوید.[۲]
