ممقان
مَمَقان شهری در بخش ممقان شهرستان آذرشهر استان آذربایجان شرقی ایران است. براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن بالغ بر حدود ۱۲هزار نفر بوده‌است.[۴] که از این جهت بیست و یکمین شهر پرجمعیت استان محسوب می‌گردد. تاریخ بنیاد ممقان دقیقاً معلوم نیست؛ ولی قدمت زاویهٔ «باباجابر» که قدیمی‌ترین اثر تاریخی این شهر محسوب می‌گردد به سدهٔ هفتم هجری می‌رسد. از آثار تاریخی ممقان می‌توان به «آرامگاه پیرحیران»، «مسجد حاجی‌یعقوب» و «بیجووور» اشاره کرد. «مزیدلو»، «امشج»، «یوخاری محله» و «آشاقا کوچه» از مهم‌ترین محله‌های این شهر به‌شمار می‌روند.[۵]
| ممقان ماماغان | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | آذربایجان شرقی |
| شهرستان | آذرشهر |
| بخش | ممقان |
| نام(های) دیگر | مامَقان؛ ماماغان |
| سال شهرشدن | ۱۳۳۶[۱] |
| مردم | |
| جمعیت | ۱۱٬۸۹۲ نفر(۱۳۹۵) |
| رشد جمعیت | ۱۱٪- (۵سال) |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع | ۱۳۴۶ متر[۲] |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | مهندس نجمی |
| ره‌آورد | نخودچی و سویا و سوزن دوزی یا ممقان دوزی |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۴۱[۳] |
| وبگاه | www |
| کد آماری | ۱۲۰۳ |
وجه تسمیهویرایش
نقل‌قول‌های مختلفی دربارهٔ وجه تسمیهٔ ممقان ذکر شده‌است؛ از جمله این‌که نام واقعی این شهر «مامقان» و به‌معنای «شهر مادر غازان‌خان» بوده و بعدها به ممقان تغییر یافته‌است. عده‌ای نیز بر این عقیده‌اند که نام واقعی ممقان «مامغان» و به‌معنای «شهر مغان» بوده‌است. نقل‌قول دیگری حاکی از آن است که نام شهر در گذشته «مامگان» بوده و پس از یورش اعراب به «مامقان» و بعدها به ممقان تغییر پیدا کرده‌است.[۵]
مردمویرایش
هم‌اکنون بیشترِ مردم ممقان به پخت و فراوری نخود مشغول هستند و جو، خربزه، زردآلو، گندم، نخودچی و هندوانه، گردو بادام و سایر محصولات کشاورزی از عمده‌ترین محصولات کشاورزی این شهر محسوب می‌شوند. همچنین «سوزن‌دوزی»، «جارو بافی» و «قالی‌بافی» نیز از مهم‌ترین صنایع دستی این شهر به‌شمار می‌روند.[۵]
اکثر مردم این شهر به شغل نخودپزی که قدمتی ۵۰ ساله دارد مشغولند این صنعت در کل دنیا مختص شهر ممقان می‌باشد. با توجه به آمار بدست آمده در سال‌های پیش ۱٬۳۰۰ کارگاه نخودپزی در ممقان مشغول فعالیتند.[نیازمند منبع]
جمعیتویرایش
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این مکان ۱۱٬۸۹۲ نفر (۳٬۹۳۷ خانوار) بوده‌است.[۶]
| سال | جمعیت | ±% |
|---|---|---|
| ۱۳۴۵ | ۷٬۲۹۰ | — |
| ۱۳۵۵ | ۸٬۵۹۰ | +۱۷٫۸٪ |
| ۱۳۶۵ | ۱۰٬۳۸۳ | +۲۰٫۹٪ |
| ۱۳۷۰ | ۱۰٬۶۶۰ | +۲٫۷٪ |
| ۱۳۸۵ | ۱۰٬۸۷۲ | +۲٪ |
| ۱۳۹۰ | ۱۳٬۳۵۹ | +۲۲٫۹٪ |
| ۱۳۹۵ | ۱۱٬۸۹۲ | −۱۱٪ |
اماکن مهمویرایش
از اماکن دیدنی ممقان می‌توان به این‌جاها اشاره کرد:
- پارک بزرگ ایرینجی
- مقبره پیرحیران-مقبره شهدای گمنام
- مقبره پیرجابر
- حمام تاریخی
- روستای متروکه تورامین
دانشگاه‌هاویرایش
- دانشگاه سراسری شهید مدنی آذربایجان
- دانشگاه آزاد اسلامی واحد ممقان
- دانشکده سما ممقان
- دانشگاه پیام نور واحد ممقان
- دانشگاه علمی کاربردی شیرین عسل[۵]
صنایعویرایش
این شهر به عنوان نگین صنعت آذربایجان شناخته می‌شود و نزدیکی به صنایع بزرگی همچون ایران خودرو تبریز، ایران خودرو آذربایجان، شرکت بزرگ شیرین عسل، شرکت مهراصل، مادخودرو، گسترش فولاد (فولاد گستر کوثر تبریز)، معدن دیاتومیت و نزدیکی شهرک صنعتی شهید سلیمی در حریم این شهر قرار دارد و همچنین ممقان سالانه چهل درصد نخود خام ایران را تبدیل به نخودچی کرده و با صادرات آن به کشورهای اروپایی، آمریکایی، خاورمیانه و حوزه خلیج فارس سالانه ۵۰۰ میلیون دلار ارز وارد ایران می‌کند.[نیازمند منبع]
منابعویرایش
- ↑ «بانک اطلاعات تقسیمات کشوری-جستجو شهر». پورتال وزارت کشور. ۲۰۱۰-۱۲-۲۷. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۰۷-۱۳.
- ↑ «پایگاه جستجوی نامهای جغرافیایی». سازمان نقشه‌برداری کشور. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۰۷-۱۳.
- ↑ «اجرای طرح هم کد سازی تلفن ثابت». وبگاه شرکت مخابرات ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ اکتبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱ نوامبر ۲۰۱۴.
- ↑ «تعداد جمعیت و خانوار به تفکیک تقسیمات کشوری بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بازبینی‌شده در ۱۹ ژوئن ۲۰۱۷.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ «: شهر تاریخی ممقان». پایگاه فرهنگی و اطلاع‌رسانی تبیان. ۲۰۱۰-۱۲-۲۷. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۰۷-۱۳.
- ↑ «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی (اکسل) در خرداد ۱۳۹۶.
- اطلس جغرافیایی شهرهای ایران.
- لغت‌نامهٔ دهخدا.
- فرهنگ معین، فهرست اعلام.
