مهدی سحابی

مترجم ایرانی

مهدی سحابی (۱۴ بهمن ۱۳۲۲ در قزوین - ۱۸ آبان ۱۳۸۸[۲] در پاریس) مترجم، نویسنده، روزنامه‌نگار، نقاش، مجسمه‌ساز و عکاس ایرانی بود.[۳] او بیشتر به خاطر ترجمه مجموعهٔ در جستجوی زمان ازدست‌رفته نوشته مارسل پروست شناخته شده است.[نیازمند منبع] گفته می‌شود رمان پروست ابتدا توسط دوستش بیژن الهی ترجمه شده بود که با بازگشت سحابی به ایران پس از صحبت با الهی او اجازه ترجمه کامل را بصورت معنوی به سحابی داده از ترجمه خود انصراف می‌دهد.

مهدی سحابی
زادهٔ۱۴ بهمن ۱۳۲۲[۱]
درگذشت۱۸ آبان ۱۳۸۸ پاریس
ملیتایرانی
دیگر نام‌هاسهراب دهخدا
پیشهمترجم، نویسنده، نقاش، عکاس، مجسمه‌ساز، روزنامه‌نگار

زندگی

ویرایش

مهدی سحابی در ۱۵ بهمن سال ۱۳۲۲ در محله راه کوشک قزوین به دنیا آمد. او فرزند ارشد احمد سحابی و معصومه (اقدس) ساروخانی بود. خانواده سحابی در ده سالگی او به تهران آمده و در محله شاپور ساکن شدند. دوستی او با علی‌اصغر قره‌باغی از همان زمان شروع شد. او پس از دریافت دیپلم ریاضی از دبیرستان البرز در شهر تهران و ورود به دانشکده هنرهای زیبای[۴] دانشگاه تهران در رشتهٔ نقاشی، با گذشت یک سال و نیم، تحصیل را نیمه‌کاره رها می‌کند و پس از طی سربازی و برای تحصیل در رشتهٔ کارگردانی سینما در سال ۱۳۴۶ به ایتالیا عزیمت می‌کند؛ او در چینه چیتا دوره‌ای کوتاه گذراند و در طی این دوره با فرانچسکو رزی دوستی نزدیکی داشت و در فرهنگستان هنرهای زیبای رم مشغول تحصیل می‌شود، اما پس از مدتی سینما را رها کرد تا نقاشی بخواند و در سال ۱۳۴۷ تحصیل در آکادمی هنرهای زیبای رم را نیز نیمه کاره رها کرد و به فرانسه رفت.[۵]

در سال ۱۳۴۸ با «اِولین»، یک خانم فرانسوی ازدواج کرد و دارای سه پسر به نام‌های کاوه، سهراب و کیومرث شد. سحابی در سال ۱۳۵۱ به قصد کار در سینمای ایران، به ایران بازگشت ولی از ورود به این حرفه ناامید شد و سپس مدتی به سراغ روزنامه‌نگاری، بازیگری، عکاسی و کارهای مشابه پرداخت و در آخر به سراغ ادبیات، نقاشی و ترجمه ادبی رفت.[۶] تسلط او به زبان‌های ایتالیایی، فرانسه و انگلیسی سبب شده که نویسندگان متعددی را به ایرانی‌ها معرفی کند.[۷]

وی تا پایان عمر به عنوان مترجم با ماهنامه فیلم همکاری می‌کرد.

سحابی در ۲۵ شهریور ۱۳۸۸ جهت دیدار خانواده به پاریس سفر کرد و در روز یکشنبه ۱۷ آبان بر اثر سکته قلبی درگذشت. پیکرش به تهران انتقال یافت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.

فعالیت‌ها

ویرایش

مهدی سحابی با تسلط بر سه زبان انگلیسی، فرانسوی و ایتالیایی نه تنها آثار متعددی را به فارسی برگردانده است، بلکه از فارسی نیز آثاری را به این سه زبان ترجمه کرده است. او در کنار ترجمه، تهیه گزارش و خبر، گاهی هم با نام مستعار «سهراب دهخدا» برای صفحه فرهنگی نقد فیلم می‌نوشت.

سحابی در سال ۱۳۵۱ به صورت پاره‌وقت به استخدام کیهان درآمد و پس از طی دو-سه ماه به صورت تمام وقت در آنجا مشغول به کار شد. او در سال ۱۳۵۷ و بعد از ۶۴ روز اعتصاب مطبوعات به عضویت شورای سردبیری کیهان درآمد ولی سه ماه بعد به همراه ۲۰ تن از اعضای تحریریه ناچار به ترک آنجا شد. او در این بین به عکاسی روی آورد و در سال ۱۳۵۸ به همراه چند تن از نویسندگان و همکارانش در کیهان، روزنامه کیهان آزاد را به انتشار رساند که بعد از ۱۰ شماره تعطیل شد. پس از تعطیلی آن نشریه، انتشارات الفبا را تأسیس کردند که ۶ شماره از ماهنامه پیروزی را منتشر کردند. در سال ۱۳۵۹ با امضای مستعار یونس جوانرودی کتاب «تسخیر کیهان» منتشر شد که تحولات «کیهان» را شرح می‌داد. سحابی پس از این به جز چند همکاری کوچک با چند نشریه به ترجمه، نقاشی و مجسمه‌سازی روی آورد. نخستین ترجمه او کتابی نوشته ماریو دمیکلی به نام «نقاشی دیواری و انقلاب مکزیک» در سال ۱۳۵۲ و بی‌گمان مهم‌ترین آن، رمان عظیم مارسل پروست است. سحابی در سال ۱۳۶۶ و با ترجمه رمان شرم جایزه بهترین کتاب سال جمهوری اسلامی را بدست آورد. او با نشریاتی مانند «صنعت حمل و نقل» و پیام امروز همکاری داشت[۷] و در سال ۱۳۷۳ طراحی جلدهای مجموعه داستان «چشم دوم» از محمد محمد علی را طراحی کرد.[۸]

نقاشی

ویرایش

هنر نقاشی و برپایی چند دوره نمایشگاه متعدد در ایران و جهان با مضمون صورتک‌های متعدد انسانی از دیگر فعالیت‌های مهدی سحابی به‌شمار می‌روند.

در سال ۱۴۰۰، نمایشگاه با عنوان «مروری بر آثار و زندگی مهدی سحابی» در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شد.[۹]

همچنین گزیده‌ای آثار وی در قالب کتابی گردآوری شد.[۱۰]

نمایشگاه‌ها

ویرایش

کتاب‌شناسی

ویرایش

کتاب‌های مهدی سحابی:[نیازمند منبع]

ترجمه‌ها

ویرایش

داستان‌ها

ویرایش

گزین‌گویه

ویرایش

استفاده از این حجم و تنوع رنگی در نقاشی‌هایم شاید به این خاطر است که روحیهٔ جوانی دارم، چرا از رنگ‌های زیادی استفاده کردم؟ چرا که نه؟ هم طبیعت و هم زندگی پر از رنگ است». (نشریهٔ هنر ایران، در جستجوی زبان نقاشی، ص. ۱۲)

پانویس

ویرایش
  1. https://www.ketabrah.ir/author/10700-مهدی-سحابی
  2. «مهدی سحابی مترجم و نقاش درگذشت». خبرگزاری فارس. ۱۸ آبان ۱۳۸۸.
  3. مجله تندیس، شماره ۲۰، ۱۳۸۲
  4. «زندگی‌نامه». mehdisahabifoundation.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۵-۲۵.
  5. «بانک سایت تابان، سیروس علی‌نژاد، بازدید ۸ آبان ۱۳۸۸». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۳۰ اکتبر ۲۰۰۹.
  6. «خبرگزاری میراث فرهنگی، ۱۳۸۵. بازدید ۸ آبان ۱۳۸۸». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ ژوئیه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۳۰ اکتبر ۲۰۰۹.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ «مهدی سحابی». گزیده آثار ۱۳۸۸–۱۳۲۲. تهران: انتشارات نظر. ۱۳۹۱.
  8. بیخ گوش مهدی سحابی، وب سایت محمد محمدعلی
  9. «نمایشگاه آثار مهدی سحابی در موزه هنرهای معاصر تهران افتتاح شد». خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency. ۲۰۲۱-۱۱-۰۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۵-۲۵.
  10. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ اوت ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰ آوریل ۲۰۲۱.

منابع

ویرایش

پیوند به بیرون

ویرایش