مهرداد دوم
مهرداد دوم (اشک نهم) نهمین شاهنشاه اشکانی است که از ۱۲۴ تا ۹۱ پ.م سلطنت کرد.[۱] لقب «بزرگ» را به دلیل مقتدر بودن در همه امور حکومت تا نظامی و نظم و سازمان دادن به تمام امور ایران و برقرار کردن اقتدار مطلق پادشاه بعد از دوره هرج و مرج بعد از مرگ فرهاد دوم به او دادهاند. وی هنگامی به شاهی رسید که ایران از هر سو آماج تهاجم اقوام مختلف شده بود و در درون کشور نیز مخالفان از هر سو برای بدست آوردن قدرت به مقام پادشاه حمله میکردند. مهرداد با دلاوری و درایت تمام نواحی اشغال شده را پس گرفت و مرزهای ایران را در شرق تا کوههای هیمالیا و در غرب تا میانرودان رساند. در زمان پادشاهی او دولت اشکانی به یکی از بزرگترین قدرتهای زمان خود تبدیل شد. این شاه یکی از شاهان بزرگ اشکانی است و در زمان او ایران بر سکاها و مردمان صحراگرد که از طرف شمال فشار بر ممالک ایران مینمودند فائق آمد و مهرداد چنان شکست سختی به آنها داد که دیگر تا مدتها متعرض ایران نشدند و نیز از زمان این شاه ایران در مرحلهی جدیدی داخل شد. توضیح آنکه دولت عالمگیر روم تمام عالم غرب را تسخیر کرده به سرحدات ایران نزدیک گردید و اوضاع جدیدی در آسیای غربی پیش آمد.[۲] در زمان پادشاهی او ایران و روم هممرز شدند. خلاصه اوضاع در چند کلمه این است: از یک طرف دولت جمهوری روم (بعدها امپراتوری روم) تسخیر ایران و هند را برای تکمیل جهانداری خود لازم میدید و از طرف دیگر ایران که به طرف غرب بسط و توسعه مییافت با این حریف قوی و زبردست که عالم را عاجز کردهبود قهراً مواجه میشد. در نتیجه این پیشامدهای تاریخی ایران و روم در مدت چند قرن با هم بر سر تقسیم عالم در مبارزه و جنگ بودند و کشمکش اشکانیان با رومیها با فاصلههایی در سه قرن دوام یافت و پس از انقراض آنها هم سلسله این جنگها نگسست؛ چه ساسانیان نیز چنانکه بیاید در مدت چهار قرن با رومیها و یونانیها در زد و خورد بودند.[۳]
مهرداد دوم 𐭌𐭄𐭓𐭃𐭕 | |
---|---|
شاه شاهان | |
![]() سکه مهرداد دوم، ضرب ری | |
شاهنشاه اشکانی | |
سلطنت | ۱۲۴ – ۹۱ پ. م |
پیشین | اردوان یکم |
جانشین | گودرز یکم |
درگذشته | ۹۱ پ. م |
فرزند(ان) | گودرز یکم مهرداد سوم |
خاندان | اشکانیان |
پدر | اردوان یکم یا فریاپت |
وی همچنین به اوضاع داخلی ایران نظم و سازمان داد و اقتصاد شکوفایی را پایهریزی کرد و فقر در کشور از بین رفت. طول دوره حکمرانی مهرداد بزرگ را یکی از عصرهای زرین و پرشکوه تاریخ ایران میخوانند.
مهرداد دوم از شاهان اشکانی بود که مانند شاهان هخامنشی خود را «شاه شاهان» خواند.
نبردهاویرایش
مهرداد پس از نشستن بر تخت شاهی، نخست بابل را از تازیان پس گرفت و سپس لشکر به ارمنستان کشید. وی در سال ۱۱۳ پ.م. سراسر میانرودان را به دست آورد و آنگاه رو به شرق نهاد. پیش از رسیدن مهرداد به شاهی، در حدود سال ۱۳۳ پ. م در شرق، سکاها به مرزهای ایران و بلخ تاختند، دولت بلخ را نابود کردند و دولتهای کوچک یونانی را تا نزدیک هندوستان از میان بردند. آنها به داخل ایران نیز هجوم آوردند و پارت و گرگان را لگدکوب اسبان خود کردند. گروهی از آنان به سیستان و باختر رفت و حکومتی سکایی پدیدآوردند و از این پس سرزمین زرنگ سکستان (سیستان) نامیده شد. حتی اردوان دوم شاه ایران که پدر مهرداد دوم بود، نیز در نبردی با آنان کشته شد. مهرداد با نبردی سهمگین سکاها را چنان شکست داد که دیگر مدتها متعرض ایران نشدند. او پارت و هرات را آزاد کرد و دولت سکایی سیستان را وابسته به دولت اشکانی کرد. وی همچنین مرو و بخشهایی از فرارود را نیز تصرف کرد. او همچنین در نبردی که در شمال عربستان کنونی انجام شد، چادرنشینان تازی را که قصد وارد شدن به قلمرو حکومت اشکانی را داشتند، شکست سختی داد و آنها را تا مرکز بیابان عربستان عقب راند.
سیاست داخلیویرایش
پس از پیروزیهایی که ذکر آن رفت، مهرداد فرصت یافت تا به امور داخلی کشور بپردازد. او نخستین کس از خاندان اشکانی است که خود را شاهنشاه خواند و ادعا کرد که خاندان اشکانی از نسل اردشیر دوم هخامنشی است. این کار او اقدامی آگاهانه بود تا اشکانیان را ادامه دهنده هویت ایرانی نشان دهد و همینطور این کار حکومت اشکانیان را در پرتو ارتباط یافتن با هخامنشیان بر حق جلوه داد. مهرداد دوم به فرهنگ، آداب و سنن ایرانی بسیار پای بند بود. وی با تلاشی خستگی ناپذیر بر آن شد تا فرهنگ ایرانی را از مظاهر فرهنگ یونانی هلنی پاک کند. در عرصه بازرگانی و سر و سامان دادن به اقتصاد کشور، مهرداد اقدامات بسیاری کرد و در روزگار او بود که راه بازرگانی ایران به چین که در تاریخ به «راه ابریشم» معروف است، گشوده شد. از این پس مبادلات کالا میان چین، هند و برخی سرزمینهای دیگر موجب شکوفایی اقتصاد کشور گردید.
سرزمینهای غربی و رومیانویرایش
به دلیل اهمیت سرزمینهای غربی ایران و میانرودان، مهرداد در سال ۹۴ پ.م. به سرزمینهای شمالی میان دجله و فرات تاخت و پس از کسب پیروزیهایی در این منطقه، رود فرات را به عنوان مرز غربی ایران تعیین کرد. وی همچنین در امور ارمنستان که دارای اهمیت بسیاری بود دخالت کرد.
در سال ۹۶ پ.م. حکومت جمهوری روم در راستای سیاست جهانگشایانه خود به کرانه غربی رود فرات رسیدند و مصمم بودند که ایران و هند را به قلمرو خود ضمیمه کنند. فرمانده قوای روم شخصی به نام لوکیوس کورنلیوس سولا بود. مهرداد به خاطر گرفتاریهای زیادی که در آن زمان برای اشکانیان پیش آمده بود، صلاح دید که با رومیان وارد جنگ نشود، لذا به آنان پیشنهاد صلح کرد. این پیمان بسته شد، ولی نماینده حکومت اشکانی به دلیل تحقیری که سولا بر او روا داشته بود، در بازگشت اعدام شد.
پایان زندگی مهردادویرایش
در پایان زندگی مهرداد دوم (حدود ۸۷ پ. م) در شرق و غرب قلمرو اشکانیان تهاجماتی صورت گرفت. تیگران (Tigranes) شاه ارمنستان از مرگ مهرداد بهره جست و بخش شمالی میانرودان را تصرف کرد. در این زمان گودرز که در زمان مهرداد دوم در بابل قیام کرده بود، برای مدت کوتاهی به شاهنشاهی رسید. اُرُد گودرز را از حکومت انداخت و پس از دوره کوتاهی سیناتروک بر جای او به شاهنشاهی نشست.
منابعویرایش
- ↑ CHRONOLOGY OF IRANIAN HISTORY PART 1 iranicaonline.org
- ↑ حسن پیرنیا. تاریخ کامل ایران. موسسه انتشارات نگاه. ص. ۱۵۱.
- ↑ حسن پیرنیا. تاریخ کامل ایران. موسسه انتشارات نگاه. ص. ۱۵۱.
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ مهرداد دوم موجود است. |
خدادادیان، اردشیر، اشکانیان، منصور ۱۳۸۰
مهرداد دوم درگذشتهٔ: ۹۱ پ. م
| ||
پیشین: اردوان دوم |
شاهنشاه ایران ۱۲۴–۹۱ پ. م |
پسین: گودرز یکم |