مهندسی هوانوردی
مهندسی هوانوردی (به انگلیسی: Aviation Engineering) هم یک دانش است و هم یک هنر. به عنوان یک شاخه مهندسی، حریم هوایی، طراحی فرودگاه، فناوریهای ناوبری هواپیما و برنامهریزی فرودگاههای کوچک سروکار دارد.[۱]
رشته هوانوردی، علم پرواز است. دانشجویان این رشته در مورد طراحی، توسعه، تحلیل، ساخت ، نگهداری،استفاده و عملیات ایمنی آن و کنترل پرواز و تعمیرات و…. مطالعه میکتند و توانایی لازم را کسب میکنند.
رشتهی هوانوردی دارای ۳ گرایش خلبانی، مراقبت پرواز و ناوبری هوایی است که تنها ۲ گرایش خلبانی و مراقبت پرواز از طریق آزمون سراسری اقدام به جذب دانشجو مینماید.
طراحی فرودگاه
ویرایشطراحیهای اخیر فرودگاهها به گونهای است که با استانداردهای جهانی محیط زیستی هماهنگ باشند. پیشرفت در مهندسی عمران و معماری باعث ایجاد تعامل بین این دو رشته می شود.