موتور وسط

موتور وسط^[۱] (به انگلیسی: Mid-engine design) اصطلاحی است مربوط به صنعت خودروسازی که عبارتست از قرارگیری موتور خودرو مابین محورهای جلو و عقب یک خودرو. تیم طراحی یک خودرو در هنگام طراحی پیکربندی سامانه انتقال نیرو خودرو، تصمیم می‌گیرند که بر اساس کارایی‌ها و فعالیت‌های پیش‌بینی شده برای خودرو و همچنین موتور درنظرگرفته شده برای آن، موتور را در کدام قسمت شاسی خودرو تعبیه کنند. از آنجا که موتور خودرو سنگین‌ترین جزء سیستم انتقال قدرت هر خودرویی است، قرار گرفتن آن در میانه شاسی خودرو یکی از بهترین شیوه‌های برقراری تعادل خودرو در عبور از جاده است. موقعیت دقیق طولی و ارتفاعی قرارگیری موتور و متعلقات آن به ماکزیمم شیب عرضی مجاز جاده برای این خودرو، تأثیر بر روی نیروی مؤثر ترمز، کوپل واژگون‌کننده، گرانیگاه کل خودرو، نیروهای اینرسی و نیروهای واکنشی که از طرف جاده بر چرخها و سپس سایر اجزای خودرو وارد می‌آید، بستگی دارد. هر اندازه که موتور و متعلقاتش به گرانیگاه کل خودرو نزدیکتر باشد، ممان اینرسی‌های اضافی کمتری در خودرو پدید می‌آید که تأثیر مستقیمی بر هندلینگ خودرو دارد. مزیت دیگر این چیدمان را در کاهش فرسایش لاستیک‌ها نسبت به دو وضعیت دیگر قرارگیری موتور است. در این حالت چون وزن موتور بین چهار چرخ تقسیم شده‌است، کمترین میزان فرسایش بر روی چرخها وجود دارد.

نمونه‌هایی از خودروهای موتور وسط ویرایش

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

↑ «خودروِ موتوروسط» [قطعات و اجزای خودرو] هم‌ارزِ «mid-engine car» مترادفِ: «موتوروسط» هم‌ارزِ واژهٔ بیگانه‌ای دیگر (mid-engine)؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سیزدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی (ذیل سرواژهٔ خودروِ موتوروسط)

[1] «خودروِ موتوروسط» [قطعات و اجزای خودرو] هم‌ارزِ «mid-engine car» مترادفِ: «موتوروسط» هم‌ارزِ واژهٔ بیگانه‌ای دیگر (mid-engine)؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سیزدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی (ذیل سرواژهٔ خودروِ موتوروسط)

[۱]