میخائیل پریشوین
میخائیل میخایلوویچ پریشوین، (به روسی: Михаил Михайлович Пришвин) (زاده ۱۸۷۳ – درگذشته ۱۹۵۴)، نویسندهٔ روس
میخائیل پریشون | |
|---|---|
 | |
| نام اصلی | میخائیل میخایلوویچ پریشوین |
| زاده | ۲۳ ژانویهٔ ۱۸۷۳ خروشچوو، استان لیپتسک شمال روسیه |
| درگذشته | ۱۶ ژانویهٔ ۱۹۵۴ (۸۰ سال) مسکو |
| پیشه | نویسنده |
| ملیت |  روسیه اتحاد جماهیر شوروی |
زندگی ویرایش
پریشون فرزند خانوادهٔ ثروت‌مندی بود و در ملک خانوادگی‌شان در شمال روسیه به دنیا آمد. در زمان تحصیل در ریگا توسط دولت تزاری به دلیل فعالیت‌هایش دستگیر شد. پس از آزادی از زندان به لایپزیک رفت و در آن‌جا ادامه تحصیل داد و در ۱۹۰۲ در رشتهٔ زراعت تحصیل خود را به‌پایان رساند.
پرشیون علاقهٔ زیادی به فولکلور(مردم‌شناسی)، زبان‌شناسی، قوم‌شناسی، و شرق‌شناسی داشت و به نقاط مختلف روسیه، آسیای مرکزی، و شرق دور سفر کرد.
پریشون هر چند سال‌های آخر عمرش را در مسکو گذراند اما شادترین دوران زندگی‌اش زمانی بود که در روستاها به شکار و ماهیگیری و گردش می‌گذشت.
سبک و خصوصیات ادبی ویرایش
پرشیون در تمام دوران استالین لحن و بیان شخصی خود را در ادبیات حفظ کرد. صداقت ادبی و هنری و خلق آثار ناب هنری با نثری زیبا از ویژگی‌های آثار اوست.
سبک پرشیون و انتخاب موضوع‌هایش در بسیاری از موارد نزدیکی زیادی به سبک و موضوع آکساکوف دارد. نثر او، با تغزلی و رئالیستی بودن‌اش، تلفیقی از شعر و واقعیت علمی است. در آثار او تقریباً هیچ ماجرای اتفاق نمی‌افتد اما توصیف دقیق و آهنگ کند گدر نامحسوس و تکراری زمان در گردش فصول حس غریبی را به خوانندگان‌اش منتقل می‌کند.
آثار ویرایش
کتاب‌شناسی فارسی ویرایش
- «عقاب»، ترجمهٔ علیرضا میبدی، نگین، ۶/۶۹ (بهمن ۱۳۴۹)
- «سنجاقک آبی»، ترجمهٔ احمد عامری، بنیاد، ۱/۹ (آذر ۱۳۵۶)
- «مرداب مرگ»، ترجمهٔ کمال پولادی، تهران، سازمان اتبیغات اسلامی، ۱۳۷۵
پانویس ویرایش
منابع ویرایش
- سیگال. هلن، «میخائیل میخایلوویچ پریشون»، نویسندگان روس، ترجمهٔ خشایار دیهیم، به سرپرستی خشایار دیهیم، تهران: نشر نی، ۱۳۷۹ه.خ. شابک ۹۶۴−۳۱۲−۵۲۷−۰
| |
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ میخائیل پریشوین موجود است. |