میل (اخترشناسی)
مِیل(با نماد δ مشخص می‌شود) یکی از دو مختصه‌ای است که معادلِ آسمانی عرض جغرافیایی است و برای سنجش موقعیت اجرام در کرهٔ آسمان استفاده و نسبت به استوای آسمان اندازه‌گیری می‌شود.
میل به کوچک‌ترین زاویه بین یک شی معین و استوای سماوی گفته می‌شود.
از °۹۰- درجه تا °۹۰+ درجه تغییر می‌کند و اگر جسمی در نیم‌کره شمالی سماوی و در میل خاصی باشد حداکثر در متمم عرض جغرافیایی معادل آن و جنوبی دیده خواهد شد و برعکس مثلاً میل ستاره شباهنگ °۱۶- است پس در عرض‌های جغرافیای بالاتر از +۷۴° دیده نخواهد شد.
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
- دیکسون، رابرت، نجوم دینامیکی، مرکز نشر دانشگاهی ۱۳۸۲
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون اخترشناسی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |