ناوچه سهند (کلاس موج)
سهند سومین ناوشکن کلاس موج است که توسط نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران طراحی و ساخته شده‌است. از سازه این کشتی در شهریور ماه سال ۱۳۹۱ رونمایی شد؛ و در آذر ماه سال ۱۳۹۷ به آب انداخته شد.[۳][۴]
| سهند
| ||
|---|---|---|
.jpg) |
||
| اطلاعات کلی | ||
| برگرفته از نام | ناو کلاس الوند (سام) | |
| نوع کشتی | ناومحافظ سبک، فریگیت [۱][۲] | |
| کلاس | کلاس موج | |
| کشور سازنده | ایران | |
| ساخت کارخانه | کارخانجات یکم نداجا بندرعباس و در بخش خصوصی | |
| ورود به ناوگان | ١٣٩٧/٩/١٠ | |
| مشخصات | ||
| طول کشتی | ۹۴ متر | |
| پهنای بدنه | ۱۱ متر | |
| نوع موتور | نامشخص، برآورد شده: دو موتور هر یک با توان ۱۰هزار اسب بخار چهار ژنراتور دیزل ۵۵۰ کیلوواتی | |
| تعداد خدمه | ۱۴۰ نفر | |
| سرعت | ۳۰ گره دریایی (۵۶ کیلومتربرساعت) | |
| برد عملیاتی | ۳۰۰۰ مایل دریایی (بیش از ۵۵۰۰ کیلومتر) | |
| جنگ‌افزارها | ||
| توپخانه | ۲× اژدرانداز سه‌گانه سبک ۵۳۳ میلی‌متری کوسه ۱ × توپ ۷۶ میلی‌متری فجر ۲۷ ۲× توپ ۲۰ میلی‌متری فاتح | |
| سیستم موشکی | ۸ × موشک سطح‌به‌سطح سی-۸۰۲ یا سی-۸۰۳ یا نور یا قادر یا قدیر | |
| رادار | رادار AWS 1 | |
| توپخانه ضدهوایی | سامانه دفاع نزدیک کمند | |
| موشک دفاع هوایی | ۴× موشک سطح‌به‌هوای محراب (ریم-۶۶ استاندارد ) و موشک صیاد ۳ | |
| جنگ الکترونیک | دارای سامانه جنگ الکترونیک (به اختصار جنگال) یکپارچه و پیشرفته می باشد | |
| هواگردهای قابل حمل | ۱× بالگرد ضد زیردریایی بل ۲۱۲ یا اس‌اچ۳-سی کینگ | |
| سرنوشت | ||
این کشتی سومین نمونه از کلاس خود است و پس از ناو جماران و دماوند ساخته شده است. رسانه‌های ایران از شناورهای این کلاس تحت عنوان ناوشکن یاد می‌کنند، و بر اساس سیستم طبقه‌بندی کشورهای دیگر دنیا این شناورها نیز یک ناوشکن محسوب می‌شوند.[۵]
ناو بندر مکران و ناوشکن سهند پس از ۱۳۳ روز دریانوردی که در طی آن ۱۴۴ هزار کیلومتر پیموده شد و شرکت در تاریخ سوم مرداد ماه در رژه روز نیروی دریایی روسیه در بندر سنت پترزبورگ به ایران بازگشت . این سفر دریایی ، طولانی ترین دریانوردی نظامی تاریخ ایران بود . [۶][۷]
تسلیحات ویرایش
فرماندهٔ نداجا دربارهٔ تسلیحات این شناور گفته‌است:[۸]
ناوشکن دماوند که بعد از جماران ساخته شد، پیشرفته‌تر و توانمندتر است و بدون شک ناوشکن سهند که اکنون در حال ساخت است، ۳۰ درصد از بعد گریز از راداری پیشرفته‌تر و نوع سلاحش متفاوت‌تر است.
خصوصیات ویرایش
به گفته مقامات ایرانی جنس به کار گرفته شده برای سازه این شناور یک جنس بخصوص و ویژه با قابلیت رادارگریزی است و این کشتی جنگی به سامانه‌های الکترونیکی و دفاعی مدرن و به‌روز، تجهیز شده‌است.[۳]
همچنین ساخت سهند به لحاظ زمانی یک پنجم زمان ساخت ناوشکن جماران طول کشیده‌است.[۳]
این شناور به یاد ناوشکن سهند کلاس الوند که در سال ۶۷ در جریان عملیات آخوندک با ناوگان دریایی آمریکا در خلیج فارس درگیر شده و در این عملیات غرق شد، «سهند» نام گرفته‌است.[۳]
منابع ویرایش
- ↑
"Iran launches first indigenous frigate", Jane's Information Group (به انگلیسی) Retrieved on 25-02-10.
- ↑
"Mowj Class Corvette", globalsecurity.org (به انگلیسی) Retrieved on 02-25-2010.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ «جدیدترین جزئیات ساخت «ناوشکن رادارگریز سهند»، خبرگزاری فارس، ۲۸ شهریور ۱۳۹۱». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ نوامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲.
- ↑ «زیردریایی طارق ۹۰۱ و ناوشکن سهند به آب انداخته شد، پایگاه اطلاع‌رسانی ارتش جمهوری اسلامی ایران، ۲۷ شهریور ۱۳۹۱». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ دسامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲.
- ↑ Mowj Class Corvette Global security
- ↑ «تصاویر | بازگشت ناوبندرمکران و ناوشکن سهند به بندرعباس با استقبال ۲ فروند جنگنده شکاری». خبرآنلاین. ۲۰۲۱-۰۹-۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۱۲.
- ↑ 944 (۲۰۲۱-۰۹-۱۲). «دریاپیمایی ۱۳۳ روزه ناوبندر مکران و نه بزرگ به ابرقدرتها». ایرنا. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۱۲.
- ↑ «نصب سلاح‌های متفاوت روی ناوشکن سهند/ این ناوشکن ۳۰درصد بیشتر از جماران و دماوند رادارگریز است». ۲۵ خرداد ۱۳۹۵–۱۶:۴۴. دریافت‌شده در ۲۵ خرداد ۱۳۹۵. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=را بررسی کنید (کمک)