نبرد بلانهایم (آلمانی: Zweite Schlacht bei Höchstädt) (آلمانی: Zweite Schlacht bei Höchstädt; فرانسوی: Bataille de Höchstädt; Dutch: Slag bij Blenheim) در روز ۱۳ اوت ۱۷۰۴ میلادی رخ داد و یکی از نبردهای بزرگ جنگ جانشینی اسپانیا بود. پیروزی قاطع نیروهای اتحاد بزرگ امنیت وین را در برابر ارتش فرانسوی-باواریایی تضمین کرد و از فروپاشی اتحاد بزرگ جلوگیری کرد.

Battle of Blenheim
بخشی از the جنگ جانشینی اسپانیا

The Duke of Marlborough Signing the Despatch at Blenheim, Robert Alexander Hillingford
تاریخ13 August [سبک قدیمی: 2 August] 1704
موقعیت۴۸°۳۸′۴۲″ شمالی ۱۰°۳۶′۰″ شرقی / ۴۸٫۶۴۵۰۰°شمالی ۱۰٫۶۰۰۰۰°شرقی / 48.64500; 10.60000
نتایج Grand Alliance victory[۱]
طرف‌های درگیر
فرماندهان و رهبران
قوا
  • 52,000
  • 66 guns
  • 56,000
  • 90 guns
تلفات و خسارات
  • 4,542 killed
  • 7,942 wounded
  • 6,000 killed or drowned
  • 7,000 wounded
  • 14,190 captured
نبرد بلانهایم در آلمان واقع شده
نبرد بلانهایم
موقعیت در آلمان
نبرد بلانهایم در اروپا واقع شده
نبرد بلانهایم
نبرد بلانهایم (اروپا)
الگو:Campaignbox War of the Spanish Succession

لوئی شانزدهم، پادشاه فرانسه، در صدد ضربت زدن به امپراتور مقدس روم، لئوپلد یکم، از طریق تسخیر وین ، پایتخت امپراتوری هابسبورگ، بود تا شرایط مطلوبی را در معاهده صلح به دست آورد. نیروهای ماکسیمیلیان دوم، حاکم باواریا و مارشال فردیناند دی مارسین از غرب و مارشال لوئی ژوزف دی بوربن، دوک وندوم، از شمال ایتالیا و شورش راکوکزی مجار از جانب شرق، وین را تهدید می کردند. دوک مارلبورو با درک این خطر نیروهایش را از بدبورگ به سمت جنوب روانه کرد تا امپراتور لئوپلد را در اتحاد بزرگ حفظ کند. ترکیب فریب و مدیریت ماهرانه موجب مخفی ماندن مقصد واقعی وی از دوست و دشمن گردید و به او امکان داد تا مسافت ۴۰۰ کیلومتری را از از سرزمین های پست تا رود دانوب طی پنج هفته بپیماید.

فرماندهان فرانسوی-باواریایی مایل به جنگ تا زمانی که تعداد قوایشان کافی باشد، نبودند. وقتی نیروهای کمکی به هر دو سوی جبهه رسید، دو طرف نهایتا در کرانه های دانوب در ناحیه روستای کوچک بلیندهایم با یکدیگر مواجه شدند. این نبرد جهت جنگ را که تا پیش از آن به نفع بورون های فرانسوی و اسپانیایی بود تغییر داد و طرح خارج کردن امپراتور لئوپلد از اتحاد را نافرجام کرد. فرانسه تلفات فاجعه باری را در جنگ متحمل شد که شامل تالارد، فرمانده کل نیروهای میدانی می شد و وی به اسارت قوای انگلستان درآمد. پس از آن جنگ تا ۱۷۱۴ ادامه یافت.


منابع ویرایش

  1. Lynn 2013, p. 294.

پیوند به بیرون ویرایش


خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «persian-alpha» وجود دارد، اما برچسب <references group="persian-alpha"/> متناظر پیدا نشد. ().