نبرد پواتیه
ژان لوبون، پادشاه فرانسه، پس از چند سال زحمت ارتشی بزرگ فراهم کرد و در غرب فرانسه در ناحیه پواتیه به مقابله با ارتش انگلستان به فرماندهی ادوارد شتافت. نبرد پواتیه از نظر بسیاری از مورخان نقطهٔ عطف استفاده از شوالیه بود زیرا باعث شد اهمیت سواران زره پوش کمتر و اهمیت پیادهنظام و کمانداران افزایش یابد. فیلیپ از سر غرور، به نیروهایش دستور حمله آزادانه و متهورانه به نیروهای دشمن را داد ولی انگلیسیها با اتکا به کمانداران خود، این نیروها را درهم کوبیدند. تیرهای این کمانداران تا ۲۰۰ متر برد داشت و تا کمتر از ۸۰ متر حتی از زره هم عبور میکرد. در این نبرد هولناک، صدها شوالیهٔ فرانسوی قبل از رسیدن به دشمن با اصابت تیر کشته شدند. ژان هم اسیر شد.
نبرد پواتیه | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از جنگ صدساله | |||||||||
![]() | |||||||||
| |||||||||
جنگندگان | |||||||||
![]() |
![]() | ||||||||
فرماندهان | |||||||||
![]() |
![]() ![]() ![]() | ||||||||
نیروها | |||||||||
۶۰۰۰ نفر
|
۱۱۰۰۰ نفر
| ||||||||
تلفات | |||||||||
اندک | ۲۵۰۰ نفر کشته ۲۰۰۰ نفر اسیر |
جستارهای ویژهویرایش
منابعویرایش
- Allmand, Christopher, The Hundred Years War: England and France at War, c.1300-c.1450، Cambridge University Press، 1988، ISBN 0-521-31923-4