نجم‌الدین ایوب
نجم‌الدین ایوب (انگلیسی: Najm ad-Din Ayyub; ۱ ژانویهٔ ۱۱۰۰ – ۱۶ اوت ۱۱۷۳)، سرباز و فرمانده کرد تبار که اصالتاً از دوین است. وی پدر صلاح‌الدین ایوب، مؤسس سلسله ایوبیان است.
| نجم‌الدین ایوب | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۱۰۰ |
| درگذشت | ۱۶ اوت ۱۱۷۳ دمشق |
| فرزندان |
|
خانواده و فرزندانویرایش
نجم الدین ایوب چندین فرزند از تعداد نامعلومی از زنان و کنیزانش داشت:
- نور الدین شاهنشاه (۱۱۴۸)
- صلاح الدین یوسف (۱۱۳۷–۱۱۹۳)
- العادل (۱۱۴۵–۱۲۱۸)
- توران‌شاه (۱۱۸۱)
- تاج الملوک أبو سعید بوری (۱۱۸۴)
- طغتکین (۱۱۹۷)
- فاطمه خاتون (زمرد ایوبیان)
- ربیعه خاتون
- تعدادی دختر ناشناس[۱]
منابعویرایش
- ↑ Women as Patrons of Religious Architecture in Ayyubid Damascus, R. Stephen Humphreys, Muqarnas, Vol. 11, (Brill, 1994), pp. 47 https://www.jstor.org/stable/1523208
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Najm ad-Din Ayyub». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ مارس ۲۰۲۰.
 | این یک مقالهٔ خرد یک سیاستمدار است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |