نگاه‌داری اطلاعات حین حرکت جهشی چشم
نگاه داری اطلاعات حین حرکت جهشی چشم فرایند عصبی است که اجازه می‌دهد انسان‌ها محیط اطراف خود را، با وجود تغییرات سریع در نقاط تمرکز چشم، به عنوان تصویر یکپارچه و یکپارچه درک کنند. چشم انسان به سرعت و به‌طور مکرر حرکت می‌کند و قبل از رفتن به نقطه بعدی فقط برای مدت کوتاهی روی یک نقطه تمرکز می‌کند. این حرکات سریع چشم، حرکت جهشی چشم نامیده می‌شود. اگر چنین حرکتی با سرعت بالا را، یک دوربین ویدئویی انجام می‌داد، تصویر حاصل بر روی صفحه نمایش ظاهری تار و مات می‌داشت. با این حال تجربهٔ بصری ما از دنیا یک تجربهٔ پایدار است، حتی با وجود چنین ورودی ای که به سرعت در حال تغییر است. چنین تجربه ای یک نمونه از پایداری ادراکی است و به صورت دقیق تر باید گفت که نگاه داری اطلاعات حین حرکت جهشی چشم به این ثبات ادراکی کمک می‌کند.
مکانیسم توجهویرایش
نگاه داری اطلاعات حین حرکت جهشی چشم توسط دو ویژگی مهم شناسایی می‌شود. یکی ادغام اطلاعات جمع‌آوری شده قبل از اجرای حرکت جهشی چشم (پیش-جهش) و دیگری اطلاعات جمع‌آوری شده پس ازجهش (پسا- جهش).[۱] برای تکمیل این فرایند ادغام اطلاعات پردازش‌هایی ضروری همچون توجه، تعیین هدف مورد نیاز برای انجام حرکت جهش چشم و به روز رسانی مداوم اطلاعات محیطی ضروری است. مکانیسم توجه قبل از حرکت چشم صورت می‌گیرد[۲] و بنابراین تأثیر زیادی بر فرایند برنامه‌ریزی محل هدف جهش چشم دارد. بعلاوه، این مسئله که چه اطلاعات مکانی باید پردازش شده و کدام قسمت از اطلاعات می‌بایست انتخاب گردد و به حافظه سپرده شود کاملاً توسط مکانیسم توجه تحت تأثیر قرار می‌گیرد.[۳] برای انجام یک حرکت جهشی موفق و دقیق، فرد باید با موفقیت تمرکز خود را از نقطی شروع حرکت به نقطهٔ انتهای حرکت تغییر دهد. این تغییر توجه باعث می‌شود که رمزگذاری اطلاعات به جای محل همیشگی، در نزدیکی محل هدف مورد نظر رخ دهد.[۲] توجه به نقطهٔ هدف جهش منجر به افزایش توانایی شناسایی بهتر اشیا و افزایش دقت شناسایی می‌شود. همچنین، پردازش اطلاعات مکانی در محل هدف جهش به صورت چشمگیری افزایش می‌یابد.[۲][۴] میزان توجه نامحدود نیست و محدود به یک نقطهٔ هدف در کل فضاست. غیرممکن است که توجه خود را معطوف به یک نقطهٔ خاص بکنید ولی بتوانید چشم خود را به نقطه ای دیگر غیر از آن نقطه بجهانید. این امر باعث می‌شود در جهش‌های پی در پی مدت زمان مورد نیاز برای برنامه‌ریزی حرکت جهشی افزایش یابد (زمان لازم برای ایجاد جهش از یک نقطه به دیگری) و به تبع آن زمان واکنش فرد افزایش می‌یابد.[۵][۶] با این حال، توجه می‌تواند در اطراف نقطهٔ هدف جهش توزیع شود، و لزوماً به نقطهٔ مرکز (که در پساجهش مزرکز توجه خواهد بود) خلاصه نمی‌شود،[۵] این امر اجازه می‌دهد اشیایی که در اطاف هدف جهش واقع شده‌اند تشخیص داده شوند.[۴] کولر (۱۹۹۵) دو مدل برای توضیح رابطه بین توجه، جهش چشم و حافظه میان-جهشی پیشنهاد کرد. مدل مکانی پیشنهاد شده بیان می‌کند که توجه در میان فضای ادراک (زمینه بصری) و نقطهٔ هدف جهش در طول زمان واکنش توزیع می‌شود که اجازه می‌دهد تا نقطهٔ هدف و اشیا اطراف آن منطقه شناسایی گردد. مدل زمانی بیان می‌کند که توجه، جایی که جهش قرار است به آن رخ دهد را تعیین می‌کند و یک سیگنال پرتاب را برای شروع یک جهش به آن نقطه منتشر می‌کند.
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
- ↑ Irwin, D. E. , Yantis, S. , & Jonides, J. (1983).
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ Irwin, D. E. , & Gordon, R. D. (1998).
- ↑ Irwin, D. E. (1992).
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Kowler, E. , Anderson, E. , Posher, B. , & Blaser, E. (1995).
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Deubel, H. , Schneider, W. X. , & Bridgeman, B. (2002).
- ↑ Postsaccadic target blanking prevents saccadic suppression of image displacement.