هرکی

یکی از ایل‌های بزرگ کرد

هَرکی یکی از ایل‌های کرد است که در کردستان ایران، اقلیم کردستان عراق و کردستان ترکیه ساکن است.

از چپ به راست: رئیس هرکی، فتاح آقا هرکی، با حاجی صاحب و سیده آقا هرکی

این ایل شامل سه عشیره می‌شود:

  • سیدان
  • مندان
  • سرهاتی

ایل هرکی در گذشته تابستان‌ها به ایران و ترکیه می‌آمدند و زمستان‌ها به عراق می‌رفتند.[۱]

در اقلیم کردستان عراق هم ایل هرکی در اربیل، دهوک و موصل ساکن هستند. همچنین این ایل در کردستان ترکیه نیز در استان‌های جنوب شرقی ترکیه ازجمله حکاری، وان، شمدینان و آگری سکونت دارد.[۲]

در این ایل همهٔ خانوارها در دسته‌های عشیره ای قرار می‌گیرند.[۳]

زبان مردم ایل هرکی کردی کرمانجی است و اکثراً در منطقه مرگور، ترگور، دشت باراندوز، ارومیه و همچنین دشت بیل و اشنویه سکونت دارند.[۴]

منابع

ویرایش
  1. مدیسون، مانویل، «ایلات لرستان»، ص ۳۶۹.
  2. مکنزی، استفان، تاریخ خاورمیانه، ترجمهٔ سپهر آزادی، تهران: انتشارات بارز، ۱۳۸۷.
  3. بابازاده، رضا، تحولات ترکیه و کمالیسم، تهران: انتشارات قدس، ۱۳۴۶.
  4. شهبازی، عبدالله، مقدمه‌ای بر شناخت ایلات و عشایر، تهران: نشر نی، ۱۳۶۹، ص ۲۰۶.
  • مکنزی، استفان. تاریخ خاورمیانه. ترجمهٔ سپهر آزادی. تهران: انتشارات بارز، ۱۳۸۷.
  • فیضی، میر صادق. نگاهی اجمالی بر اقوام ایران. تهران: نسل نو، ۱۳۸۶.
  • شهبازی، عبدالله. مقدمه‌ای بر شناخت ایلات و عشایر. تهران: نشر نی، ۱۳۸۶.
  • محمدی، آیت. سیری در تاریخ سیاسی کُرد و کردهای قم. انتشارات پرسمان، ۱۳۸۲.
  • بهتویی، ح. کُرد و پراکندگی او در گسترهٔ ایران‌زمین. تهران، ۱۳۷۷.
  • توحدی، ک. حرکت تاریخی کُرد به خراسان. تهران: انتشارات توس و اسفند، ۱۳۶۶ و ۱۳۷۸.
  • جباری، سهیل. تاریخ زندیه. کرمانشاه: انتشارات صدف، ۱۳۳۴.
  • کاظم‌نیا، پیمان. تاریخ سرزمین ایران. تهران، ۱۳۴۵.