هرکی

ایل هرکی از ایل‌های بزرگ کرد است که در کردستان ایران، عراق، ترکیه و سوریه ساکن است. ایل هرکی شامل سه بخش مندان، سرهاتی و سیدان است که هر یک از این سه بخش از قبایل و طوایف مختلفی تشکیل شده‌اند. از ویژگی‌های ایل هرکی این است که در هر سه کردستان ایران، عراق و ترکیه ساکن هستند و یکی از نیرومندترین ایل‌های کردستان می‌باشد که در طول تاریخ دچار تغییرات زیادی شده‌است. ایل هرکی در گذشته تابستان‌ها به ایران و ترکیه می‌آمدند و زمستان‌ها به عراق می‌رفتند. زبان مردم ایل هرکی کردی است و در حال حاضر اکثراً در منطقه مرگور، ترگور، دشت و باراندوز ارومیه و همچنین دشت بیل اشنویه سکونت دارند.در کردستان عراق هم ایل هرکی در اربیل، دهوک و موصل ساکن هستند. همچنین این ایل در کردستان ترکیه نیز در هکاری سکونت دارد.ایل هرکی شامل سه بخش مندان، سرهاتی و سیدان است که هر یک از این سه بخش از قبایل و طوایف مختلفی تشکیل شده‌اند.

بزرگان و اندیشمندان این ایل هرگز در انتخاب رهبر به صورت انتخاب موروثی رفتار نکرده و همیشه مفیدترین رفتار را نشان داده‌اند، این قوم در انتخابی که در آن بزرگ و ریش سفید و دانای بزرگ آن خانواده‌ها حضور داشته بر اساس لیاقت به انتخاب بزرگ خاندان می پرداختند. معیار لیاقت برای انتخاب رئیس ایل، رهبری، شجاعت، خرد و دیگر ملاک‌های اصلی یک رهبر کارآمد بود.دین ایل هرکی اسلام است و مذهب آن‌ها سنی شافعی می‌باشد.

منابع

۱. مکنزی، استفان. تاریخ خاورمیانه. ترجمه سپهر آزادی. تهران: انتشارات بارز، ۱۳۸۷.

۲. فیضی، میرصادق. نگاهی اجمالی بر اقوام ایران. تهران: ناشر نسل نو، ۱۳۸۶.

۳. شهبازی، عبدالله. مقدمه‌ای بر شناخت ایلات و عشایر. تهران: نشرنی، ۱۳۸۶.

۴. محمدی، آیت. سیری در تاریخ سیاسی کرد و کردهای قم. انتشارات پرسمان، ۱۳۸۲.

۵. رابرت. ویلیام. صفویه و آذربایجان. تهران: انتشارات قلم، ۱۳۶۷

۶. بهتویی، ح. کرد و پراکندگی او در گستره ایران زمین. تهران: ۱۳۷۷.

۷. توحدی، ک. حرکت تاریخی کرد به خراسان. تهران: انتشارات توس و اسفند، ۱۳۶۶ و ۱۳۷۸.

۸. جباری، سهیل. تاریخ زندیه. کرمانشاه: انتشارات صدف، ۱۳۳۴.

۹. کاظم نیا، پیمان. تاریخ سرزمین ایران. تهران: ۱۳۴۵.

۱۰. قاسملو، عبدالرحمن. کوردستان کرد.