همایون بهزادی
همایون بهزادی (زاده ۱۴ دی ۱۳۲۰[۳] در خرمآباد، درگذشته ۲ بهمن ۱۳۹۴) بازیکن و مربی فوتبال بازنشسته اهل ایران بود. بهزادی در سال ۱۳۲۰ در خرمآباد به دنیا آمد، اما به خاطر مأموریت پدر در این شهر زاده شد و اصالت نوری داشت.[۴] خانواده بهزادی نوری هستند و او به واسطه شغل نظامی پدرش در سفر بود. همایون چندی بعد همراه خانواده به تهران نقل مکان کرد.[۵]
![]() | ||
شناسنامه | ||
---|---|---|
نام کامل | همایون بهزادی | |
زادروز | ۱۴ دی ۱۳۲۰ | |
زادگاه | خرمآباد، لرستان، ایران | |
تاریخ مرگ | ۲ بهمن ۱۳۹۴ | |
محل مرگ | تهران، ایران | |
قد | ۱۷۶ سانتیمتر | |
نام مستعار | همایون سرطلایی[۱] | |
اطلاعات باشگاهی | ||
باشگاه کنونی | - | |
پُست | مهاجم، هافبک هجومی | |
باشگاههای جوانان | ||
۱۹۵۴–۱۹۵۸ | شاهین | |
باشگاههای حرفهای | ||
سالها | باشگاهها | بازی (گل) |
۱۹۵۸–۱۹۶۷ ۱۹۶۷–۱۹۶۸ ۱۹۶۸–۱۹۷۵ ۱۹۶۸–۱۹۶۹ ۱۹۶۹–۱۹۷۰ |
شاهین پیکان تهران پرسپولیس تهران ←پیکان تهران (قرضی) ←پیکان تهران (قرضی) |
۱۶۸ (۹۷) ۱۹ (۲۵) ۱۵۵ (۸۳) ۱۶ (۱۰) ۱۷ (۱۸) |
تیم ملی | ||
۱۹۶۲–۱۹۷۲ | ایران | ۳۵ (۱۹) |
دوران مربیگری | ||
۱۳۵۴–۱۳۵۳ | پرسپولیس تهران جوانان شهباز[۲] |
او پیشتر در تیم ملی فوتبال ایران بازی میکرد و بیشتر دوران باشگاهیاش را در باشگاه فوتبال شاهین گذراند.
بهزادی دارای مدرک کارشناسی ادبیات فارسی بود.[۱]
دوران باشگاهیویرایش
همایون بهزادی در تیمهای پایهٔ شاهین رشد کرد و از همانجا بود که به تیم اصلی باشگاه راه یافت. در نهایت و پس از ۱۳ سال، بعد از آن که در ۱۸ تیر ماه ۱۳۴۶ شاهین به دلایل سیاسی منحل شد، همایون به تیم پیکان پیوست؛ جایی که آمار خیره کنندهٔ ۲۵ گل در ۱۹ بازی را به ثبت رساند و نگاهها را به خود جلب کرد. پس از آن در بهار سال ۱۳۴۷ به پرسپولیس منتقل شد. درست پس از انتقال به پرسپولیس بود که گریبان گیر مصدومیت شدیدی گردید که از جام ملتهای سال ۱۳۴۷ آسیا به جا مانده بود؛ به همین خاطر به مدت دو فصل و به صورت قرضی از پرسپولیس به پیکان بازگشت. همایون بهزادی توانست در همان فصل اول، همراه با پیکان قهرمان جام باشگاههای تهران شود. وی پس از دو سال وقفه دوباره به پرسپولیس بازگشت و همراه این تیم، قهرمان اولین و سومین دورهٔ جام تخت جمشید در سالهای ۱۳۵۲ و ۱۳۵۴ شد. با خداحافظی بهزادی از فوتبال درست بعد از قهرمانی در لیگ ۱۳۵۴، پرسپولیس به آخرین مقصد فوتبالی وی به عنوان بازیکن تبدیل شد. هر چند بلافاصله پس از خداحافظی، به عنوان دستیار مربی، به کادر فنی پرسپولیس پیوست.
از جمله افتخارات همایون بهزادی هت تریک در بازی معروف پرسپولیس و استقلال است که در ۱۶ شهریور ۱۳۵۲ برگزار شد و با برتری شش بر صفر به سود پرسپولیس پایان یافت. هم چنین او در بازی افتتاحیه ورزشگاه آزادی تهران دروازه باشگاه کروزیرو را گشود. در ۹ تیر ۱۳۵۱ در جریان دیدار دوستانه منتخب تهران و بایرن مونیخ که با پیروزی شش بر دو تیم منتخب به پایان رسید، یک گل به ثمر رساند. همچنین در ۲۱ بهمن ۱۳۵۱ در بازی دوستانه پرسپولیس برابر اسپارتا پراگ نیز یک گل به ثمر رساند.[۶]
دوران ملیویرایش
بهزادی در سال ۱۳۴۵ به همراه تیم ملی ایران به مقام دومی بازیهای آسیایی تایلند رسید. هم چنین در سال ۱۳۴۷ قهرمان جام ملتهای آسیا شد؛ مسابقاتی که توانست طی آن، در چهار بازی، چهار گل به ثمر رساند و نامش را به عنوان یکی از بازیکنان گلزن جام سر زبانها بیندازد. بهزادی در بازی فینال گل تساوی ایران در مقابل اسرائیل را زد که در نهایت ایران با برتری ۲ بر ۱، جام قهرمانی این رقابتها را بالای سر برد. پس از آن و چهار سال بعد بهزادی توانست همراه با تیم ملی ایران برای دومین بار قهرمان جام ملتهای آسیا شود.
لقب سر طلاییویرایش
همایون بهزادی در دوران حرفه ای اش به عنوان بازیکن، چه در پرسپولیس و چه در تیم ملی فوتبال ایران، یکی از بهترین مهاجمان وقت ایران و آسیا بود. از آن جایی که در قدرت سر زنی نظیر و مانند نداشت و همینطور به خاطر پرشهای بلندش، به همایون سرطلایی معروف شده بود.
دوران مربیگریویرایش
او پیش از سرمربی گری، به واسطه کاپیتانی تیم و قدرت رهبریاش در غیاب آلن راجرز، سرمربی آن زمان پرسپولیس تیم را تمرین میداد و مربیگری میکرد. او در اواخر سال ۱۳۵۳ به سرمربیگری پرسپولیس رسید و دست به جوان گرایی زد.[۷][۸]
او در جام تخت جمشید ۱۳۵۳ و ۱۳۵۴ هدایت پرسپولیس را بر عهده داشت. نخستین بازی او به عنوان مربی بازی دوستانهای با ملوان بود که پرسپولیس آن بازی را ۳–۱ برد.[۹] بازیهای رسمی او با باخت برابر راهآهن در جام تخت جمشید ۱۳۵۴ آغاز شد. او پس از بازی با پاس در فروردین ۱۳۵۴ اعلام کرد که دیگر به عنوان بازیکن بازی نخواهد کرد و فقط به عنوان مربی فعالیت خواهد کرد.[۶][۷] پس از آن پرسپولیس ۲ برد و ۲ مساوی به دست آورد و آماده بازی با تاج شد.
پس از باخت ۳–۱ در هفدهمین شهرآورد تهران ادعا کرد که بازیکنان تاج، پیش از بازی مواد مخدر مصرف کردهاند. بنابر منابع، این ادعا احتمالاً صحت داشت و مسئولان ورزش ایران از جمله کامبیز آتابای، رئیس فدراسیون فوتبال ایران و علی عبده، مدیرعامل باشگاه پرسپولیس او را به سکوت وادار کردند. این کار برای برای منفعت ملی و جلوگیری از ضربه خوردن تیم ملی فوتبال ایران در بازیهای مقدماتی المپیک ۱۹۷۶ مونترال انجام شد، چرا که در صورت اثبات این ادعا بازیکنان تاج محروم میشدند و نمیتوانستند برای ایران بازی کنند.[۷][۸][۱۰]
پس از این ماجرا و در پی اختلاف با عبده بهزادی از مربی گری پرسپولیس کنار گذاشته شد و بیوک وطنخواه مربی پرسپولیس شد. پرسپولیس در پایان جام تخت جمشید ۱۳۵۴ با وطنخواه به قهرمانی رسید.
پس از آن بهزادی مربی تیم جوانان باشگاه فوتبال شهباز شد.[۲]
پس از بازنشستگیویرایش
عضویت در تالار مشاهیر پرسپولیسویرایش
پس از بازنشستگی، همایون بهزادی به عنوان یکی از اعضای تالار مشاهیر پرسپولیس شناخته شد. باشگاه پرسپولیس هم از وی به عنوان یکی از دوازده مرد تأثیرگذار باشگاه در دههٔ هفتاد میلادی تقدیر به عمل آورد و در همین راستا مجسمهای طلایی از صورت همایون بهزادی را به وی تقدیم کرد.[۱۱][۱۲][۱۳][۱۴]
عضویت در تالار مشاهیر آسیاویرایش
پس از افتتاح تالار مشاهیر فوتبال آسیا، طی مراسمی در تاریخ ۱۰ نوامبر ۲۰۱۴، نام ده نفر از فوتبالیستهای افسانهای این قاره برای حضور در این مراسم منتشر شد. همایون بهزادی به عنوان بهترین گلزن جام ملتهای آسیا ۱۹۶۸ و همچنین علی دایی از ایران به این مراسم دعوت شده بودند.[۱۵]
درگذشتویرایش
همایون بهزادی در اولین ساعات بامداد ۲ بهمن ۱۳۹۴ در سن ۷۴ سالگی پس از طی یک دوره طولانی بیماری ریوی و قلبی در تهران درگذشت. وی سالها رئیس و عضو کمیته پیشکسوتان فدراسیون فوتبال هم بود.[۱۶]
افتخاراتویرایش
- قهرمانی جام حذفی باشگاههای تهران همراه با تیم شاهین (۱۳۴۲–۱۳۴۰)
- قهرمانی باشگاههای تهران همراه با تیم شاهین (۱۳۴۴)
پیکانویرایش
- قهرمانی در جام باشگاههای تهران همراه با تیم پیکان (۱۳۴۷)
پرسپولیسویرایش
- قهرمانی در جام تخت جمشید همراه با تیم پرسپولیس (۱۳۵۲)
- قهرمانی در جام تخت جمشید همراه با تیم پرسپولیس (۱۳۵۴)
تیم ملی فوتبال ایرانویرایش
- قهرمانی مسابقات مقدماتی المپیک توکیو همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۴۳)
- قهرمانی تورنمنت سنتو - جام منطقه ای همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۴۴)
- نایب قهرمانی بازیهای آسیایی تایلند همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۴۵)
- قهرمانی جام ملتهای آسیا ۱۹۶۸ همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۴۷)
- قهرمانی جام کوروش کبیر همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۵۰)
- قهرمانی انتخابی المپیک مونیخ همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۵۱)
- قهرمانی جام ملتهای آسیا ۱۹۷۲ همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۵۱)
- قهرمانی دومین دوره جام دوستی همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۴۸)
- قهرمانی در جام منطقهای همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۰)
- قهرمانی در جام کوروش همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۱)
- شرکت در بازیهای المپیک ۱۹۷۲ همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۲)
- قهرمانی در جام ملتهای آسیا همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۲)
- قهرمانی در بازیهای آسیایی همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۴)
افتخارات فردیویرایش
- آقای گل مسابقات مقدماتی المپیک توکیو
- عضو تیم منتخب آسیا (۱۳۴۵)
- آقای گل جام ملتهای آسیا (۱۳۴۷)
- عضو تیم منتخب آسیا (۱۳۴۷)
- محبوبترین فوتبالیست ایران در سال ۱۳۵۰
- نخستین آقای گل فوتبال ملی ایران
- آقای گل فوتبال ملی ایران تا سال ۱۳۵۳ با هفده گل
- دارندهٔ رکورد بیشترین بازی ملی با ۲۴ بازی تا سال ۱۳۵۲
- ثبت تنها هتریک در دربی تهران بمدت بیش از ۳۵ سال
- دارندهٔ رکورد بیشترین گل زده در دربی تهران طی یکسال ۴ گل
آمار مربیگریویرایش
تیم | کشور | از | تا | آمار | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
بازی | برد | مساوی | باخت | برد% | گل زده |
گل خورده |
گل +/- | ||||
پرسپولیس[۱۷] | ۱۵ اسفند ۱۳۵۳ | ۱۹ اردیبهشت ۱۳۵۴[۱۸] | ۱۵ | ۷ | ۴ | ۴ | ۴۶٫۶ | ۲۳ | ۱۴ | ۷ |
پانویسویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ جهانفرد، نادر. "The "White Falcon"! Exclusive interview with Homayoun Behzadi!". فوتبال میدیا.نت. Retrieved ۱۰ خرداد ۱۳۸۸. Check date values in:
|تاریخ بازدید=
(help) - ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «کاریزمای خاکیها فیلم میشود». روزنامه اعتماد. شماره 1350 17/12/85. دریافتشده در ۱۰ خرداد ۱۳۸۸. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ مهدی حدادپور، اصغر زارعی (۱۳۸۶)، سالنامه رسمی و فرهنگ مصور باشگاه فرهنگی ورزشی پرسپولیس 1386، به کوشش مجری طرح: محمدرضا خجسته.، هنرکده خجسته
- ↑ روزنامه همشهری، تهران، دوشنبه ۱۴ دی ۱۳۹۴.
- ↑ http://www.hamshahrionline.ir/details/217840
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ صدر، حمیدرضا (۱۳۹۲)، پسری روی سکوها، تهران: نشر زاوش
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ حدادپور، مهدی (شماره 1305 21/10/85). «پرده مصلحت روی پرونده دوپینگ استقلال 31 سال قبل». روزنامه اعتماد. دریافتشده در ۱۰ خرداد ۱۳۸۸. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ حدادپور، مهدی (شماره 881 - 1387/11/24). «داستانهایی که هرگز نشنیدهاید… و داربی به رنگی که هرگز ندیدهاید». روزنامه گل. دریافتشده در ۱۰ خرداد ۱۳۸۸. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ صداقت، فرهاد (شهریور ۱۳۸۱)، ۳۴ سال با پرسپولیس (از سال ۴۷ تا سال ۸۱)، تبریز، ص. ص ۱۸، شابک ۹۶۴-۰۶-۱۶۹۳-۱ پارامتر
|چاپ=
اضافه است (کمک) - ↑ خبرورزشی (ویژهنامه نوروز ۱۳۸۷)، ص. صفحه ۲۵ پارامتر
|عنوان= یا |title=
ناموجود یا خالی (کمک); از|مقاله=
صرفنظر شد (کمک) - ↑ "نسخه آرشیو شده" اشکها و لبخندها در اولین همایش تجلیل از چهرههای ماندگار پرسپولیس (به Persian). The official Persepolis Website. 2013. Archived from the original on 23 April 2013. Retrieved 21 April 2013.
- ↑ منتقمی: باشگاه در انتخاب چهرههای ماندگار دخیل نبود/ این نفرات توسط کمیته پیشکسوتان انتخاب شدند (به Persian). Perspolisnews.com. 2013. Retrieved 21 April 2013.
- ↑ حواشی کامل مراسم تجلیل از پیشکسوتان/ اشکهای پیشکسوتان دهه ۵۰ در شب سرخ برج میلاد (به Persian). Perspolisnews.com. 2013. Retrieved 21 April 2013.
- ↑ چهرههای ماندگار باشگاه پرسپولیس معرفی شدند (به Persian). Perspolisnews.com. 2013. Retrieved 21 April 2013.
- ↑ http://www.mashreghnews.ir/fa/news/364536/2-ایرانی-در-تالار-مشاهير-فوتبال-آسيا]
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۲۴ آوریل ۲۰۱۶. دریافتشده در ۳۱ اکتبر ۲۰۱۹.
- ↑ صداقت، فرهاد (شهریور ۱۳۸۱)، ۳۴ سال با پرسپولیس (از سال ۴۷ تا سال ۸۱)، تبریز، ص. ص۷۴، شابک ۹۶۴-۰۶-۱۶۹۳-۱ پارامتر
|چاپ=
اضافه است (کمک) - ↑ حدادپور، مهدی (دوشنبه ۴ آذر ۱۳۸۷)، روزنامه ورزشی گل، سال سوم (شماره ۸۱۸)، ص. صفحهٔ ۱۰ تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک); پارامتر|عنوان= یا |title=
ناموجود یا خالی (کمک); از|مقاله=
صرفنظر شد (کمک)
پیوند به بیرونویرایش
- (انگلیسی) همایون بهزادی در تیمملی.کام
- (انگلیسی) همایون بهزادی در National Football Teams
- با "گربه سیاه" آبیها در سالروز "ششتاییها" گفتگو ایسنا با همایون بهزادی
پیشین: آلن راجرز |
مربی پرسپولیس ۱۳۵۴–۱۳۵۳ |
پسین: بیوک وطنخواه |