همبستگی با طبیعت
همبستگی با طبیعت (به انگلیسی: Nature connectedness)، میزانی است که افراد طبیعت را به عنوان بخشی از هویت خود لحاظ میکنند.[۱] این شامل درک طبیعت و هر چیزی است که از آن تشکیل شدهاست، حتی بخشهایی که خوشایند نیستند.[۲] ویژگیهای همبستگی با طبیعت مشابه ویژگیهای شخصیتی است: ارتباط با طبیعت در طول زمان و در موقعیتهای مختلف پایدار است.[۳]
مولفههای همبستگی با طبیعت ویرایش
شولتز[۱] سه مؤلفه را که ساختار همبستگی با طبیعت را تشکیل میدهند، شرح میدهد:
- مؤلفه شناختی هسته ارتباط طبیعت است و به میزان احساس یکپارچگی فرد با طبیعت اشاره دارد.
- مؤلفه عاطفی، احساس مراقبت فرد از طبیعت است.
- مؤلفه رفتاری تعهد فرد نسبت به حفاظت از محیط طبیعی است.
روشهای دیگر برای اندازهگیری ارتباط فرد با طبیعت شامل مقیاس Allo-Inclusive و آزمون طبیعتسنجی Implicit Associates است.
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Schultz, P. W. (2002). "Inclusion with nature: The psychology of human-nature relations". In P. W. Schmuck & W. P. Schultz (Eds.), Psychology of sustainable development. (pp. 62-78). Norwell, MA: Kluwer Academic.
- ↑ Nisbet, E. K. , Zelenski, J. A. , & Murphy, S. A. (2009). "The nature relatedness scale: Linking individuals' connection with nature to environmental concern and behaviour". Environment and Behaviour, 41, 715-740.
- ↑ Nisbet, E. K. , Zelenski, J. M. , & Murphy, S. A. (2010). "Happiness is in our nature: Exploring nature relatedness as a contributor to subjective well-being". Journal of Happiness Studies, 12, 303-322. doi:10.1007/s10902-010-9197-7.