هوشنگ اعظمی لرستانی

دکتر هوشنگ اعظمی لرستانی (۱۳۱۵، مشهد – ۲۵ اردیبهشت ۱۳۵۵، تهران) پزشک و فعال سیاسی لرستانی وی به دلیل عقاید ملی‌گرایانه و تمایلات چپ بارها توسط سازمان ساواک دستگیر شد. هوشنگ اعظمی که از ایل بیرانوند است، سال ۱۳۵۵ در جریان درگیری مسلحانه با مأموران ساواک کشته شد.

دکتر هوشنگ اعظمی لرستانی

دکتر هوشنگ اعظمی
شناسنامه
نام کامل	هوشنگ اعظمی لرستانی
معروف به	هوشنگ اعظمی
زادروز	۱۳۱۵
زادگاه	خرم‌آباد، لرستان، ایران
تاریخ مرگ	۲۵ اردیبهشت ۱۳۵۵
محل مرگ	تهران، ایران
همسر(ان)	فریده کمالوند
فرزندان	شیرین اعظمی، بهرام اعظمی
خویشاوندان سرشناس	سیامک اسدیان و مرتضی اعظمی لرستانی
دین	اسلام
اطلاعات سیاسی
حزب سیاسی	سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران
سمت	پزشک
فعالیت‌ها	مبارزه مسلحانه با حکومت پهلوی
پیش از	۱۳۵۷

زندگی

دکتر هوشنگ اعظمی در سال ۱۳۱۵ در مشهد متولد شد. در بدو تولدش، پدر او مرتضی اعظمی دستگیر و همراه تمام اعضای خانواده در کلات نادری تحت نظر قرار گرفتند. در سال ۱۳۲۰، پس از تبعید رضا شاه، پدر هوشنگ اعظمی از زندان آزاد و همراه خانواده به لرستان بازگشتند.

هوشنگ اعظمی در سال‌های ۱۳۲۹ تا ۱۳۳۲ به مبارزه سیاسی روی آورد. در سال ۱۳۳۷ در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان مشغول تحصیل شد و همزمان به دانشکده افسری وارد شد که پس از یک سال به دلیل مبارزه سیاسی، از دانشکده افسری اخراج شد. وی پس از موفقیت در اتمام دوره پزشکی به خرم اباد بازگشت و در این شهر نیز فعالیت‌های سیاسی خود را ادامه داد. هوشنگ اعظمی با گروهی از مبارزان مسلح در شهر خرم‌آباد همکاری می‌کرد. دکتر هوشنگ اعظمی ضمن پیگیری فعالیت های سیاسی و مشارکت مستمر در ایجاد یک گروه جهت مبارزه پارتیزانی در کوه های لرستان، در حرفه پزشکی نیز خدمات و دلسوزی های فراوانی را نسبت به هم استانی های محروم خود انجام می داد. به نحوی که در مدت چندین سال طبابت خیل عظیمی از بیماران محروم را به صورت رایگان ویزیت میکرد، و در مواردی حتی مبلغ مورد نیاز برای رفت و امد؛ و پول کافی جهت تهیه دارو برای بیماران محروم و مستضعف را با هزینه شخصی پرداخت میکرد ؛ مجموعه این عوامل چهره ای محبوب و مردمی از دکتر هوشنگ اعظمی در میان طبقه محروم و نیازمند در لرستان بوجود اورد.

در دوران دانشجویی و درسال‌های ۱۳۳۹ تا ۱۳۴۲ با سازمان دانشجویان جبهه ملی فعالیت می‌کرد و در این دوره چند بار توسط حکومت پهلوی دستگیر و راهی زندان شد. او در این مقطع با گروه بیژن جزنی آشنا می‌شود و نقش برجسته‌ای در متشکل کردن مبارزان انقلابی استان لرستان ایفا می‌کند. به‌دنبال دستگیری بیژن جزنی و یارانش در تهران، او مبارزات را ادامه می‌دهد. در تابستان سال ۱۳۴۹، دوباره دستگیر و به زندان قزل قلعه تهران منتقل گردید که پس از چندین ماه آزاد شد.

مرگ

اطلاعیه مرگ هوشنگ اعظمی لرستانی

وی در خرداد سال ۱۳۵۳، به قصد شروع مبارزه مسلحانه در کوه‌های لرستان، مخفی شد و در ۲۵ اردیبهشت سال ۱۳۵۵ در یک درگیری با نیروهای ساواک کشته شد. ساواک به دلیل جلوگیری از شورش احتمالی مردم خبر مرگ وی را اعلام نکرد و این مسئله باعث شد چند ماه پس از انقلاب ۱۳۵۷، در اسناد بدست آمده زمان و نحوه مرگ وی مشخص شود.

کتاب «یادهای ماندگار»

فریده کمالوند، همسر دکتر هوشنگ اعظمی، در کتابی با عنوان «یادهای ماندگار: خاطرات من و همسرم، دکتر هوشنگ اعظمی لرستانی ؛ به شرح زندگی و مبارزات سیاسی همسرش پرداخته است.

یادبود

در روزهای ابتدای انقلاب بهمن ۱۳۵۷، مردم نام بیمارستان شهدای عشایر را که تا پیش از آن، بیمارستان ساسان نامیده می‌شد، در بزرگداشت هوشنگ اعظمی لرستانی به بیمارستان دکتر هوشنگ اعظمی تغییر دادند. با این حال پس از مدتی با استقرار نیروهای مذهبی، نام هوشنگ اعظمی از روی بیمارستان برداشته شده و بیمارستان به نام شهدای عشایر نامیده شد.

پیوند به بیرون

• درباره هوشنگ اعظمی لرستانی