واکسیناسیون در پارسی پیش پاسی به انجام کارهایی گفته می‌شود که با هدف جلوگیری از ایجاد عفونت یا کاهش حالت طبیعی بیماری در شخصی با تجویز آنتی بادی یا آنتی ژن به عمل آید. واکسیناسیون با تزریق عضلانی یا وریدی (رگی) آنتی بادی ایمنی غیرفعال یا انتقالی ایجاد می‌گردد. دوام این نوع ایمنی کوتاه مدت است و بسته به نیمه عمر آنتی بادی در بدن فرد دریافت‌کننده دارد و این مدت در حدود سه تا چهار هفته می‌باشد. در صورت تجویز آنتی ژن که شامل میکرو ارگانیسم ضعیف شده، کشته شده یا اجزاء آن می‌شود دستگاه ایمنی فرد دریافت‌کننده تحریک و به‌طور فعال آنتی بادی تولید می‌کند. ایمنی بدست آمده در این حالت را ایمنی فعال گویند. دوام این نوع ایمنی، طولانی‌تر از نوع غیرفعال است.
واکسیناسیون اقدام مهمی است که به وسیلهٔ آن با هزینه کم می‌توان از ابتلاء به بیماری‌های عفونی جلوگیری کرد.[۱][۲]
