وزارت اطلاعات و جهانگردی
وزارت اطلاعات و جهانگردی، یکی از وزارتخانه‌های دولت ایران بود که طبق «قانون تأسیس وزارت اطلاعات و جهانگردی»، «به منظور نظارت و هدایت امور مربوط به وسائل ارتباطات جمعی در جهت تأمین مصالح ملی و شناساندن بیشتر پیشرفت‌ها و تحولات و تمدن کشور به جهانیان، اشاعه و تحکیم مبانی ارزش های ملی در شئون سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، بالا بردن سطح دانش و بینش عمومی و آماده‌سازی جامعه ایرانی برای قبول مسئولیتهای فردی و جمعی بیشتر و نیز توسعه صنعت جهانگردی» فعالیت می‌کرد.[۱] پیش از این در ۱۱ تیر ۱۳۲۲، اداره کل انتشارات و تبلیغات برای انجام امور تبلیغاتی ایجاد شده بود که در ۲۷ اسفند ۱۳۴۲ به وزارت اطلاعات تغییر نام یافت و کلیه وظایف و اختیارات اداره کل انتشارات و رادیو هم به آن منتقل شد. در ۱۳۴۶ سازمان تلویزیون ملی ایران وابسته به وزارت اطلاعات تأسیس و در ۱۳۵۰ این سازمان منحل و سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران وابسته به وزارت اطلاعات تأسیس شد.
| سازمان دید کلی | |
|---|---|
| بنیان‌گذاری | ۲۷ اسفند ۱۳۴۲ |
| سازمان پسین | |
| گونهٔ سازمان | سازمان دولتی |
| ستاد | تهران |
سازمان‌های وابسته به وزارت اطلاعات:
- سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران
- شرکت سهامی چاپخانه وزارت اطلاعات و جهانگردی
- سازمان خبرگزاری پارس
- مدرسه عالی خدمات جهانگردی و اطلاعات
- شرکت سهامی گشتها
- شرکت سهامی تاسیسات جهانگردی
- شرکت سهامی مرکز خانه‌های ایران
- سازمان مراکز جهانگردی برای ورزشهای زمستانی
در ۷ خرداد ۱۳۵۸ نام وزارت اطلاعات و جهانگردی به وزارت ارشاد ملی تغییر یافت.
فهرست وزیران ویرایش
- نصرت‌الله معینیان
- سرلشکر حسن پاکروان
- هوشنگ انصاری
- جواد منصور
- محمد سام
- حمید رهنما
- غلامرضا کیانپور
- کریم‌پاشا بهادری
- داریوش همایون
- محمدرضا عاملی تهرانی
- سپهبد ابوالحسن سعادتمند
- سیروس آموزگار (سرپرست)
منابع ویرایش
- ↑ «قانون تأسیس وزارت اطلاعات و جهانگردی، وبگاه مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی». بایگانی‌شده از اصلی در ۹ ژانویه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۹ ژانویه ۲۰۱۴.