وستلند دبلیواس-۶۱ سی کینگ(به انگلیسی: Westland Sea King) یک نسخه بریتانیایی از بالگرد آمریکایی سیکورسکی اس‌اچ-۳ سی کینگ است که توسط وستلند هلیکوپترز ساخته شده‌است. این هواپیما با موتورهای رولز-رویس گنوم (برگرفته از جنرال الکتریک تی۵۸ ایالات متحده)، سیستم‌های جنگ ضد زیردریایی ساخت بریتانیا و یک سیستم کنترل پرواز کاملاً کامپیوتری، تفاوت قابل توجهی با نسخه آمریکایی دارد. سی کینگ در اصل برای انجام ماموریت‌های جنگ ضدزیردریایی (ASW) طراحی شده بود. یک نوع سی کینگ معروف به کماندو توسط وستلند ابداع شد تا به عنوان بالگرد ترابری برای جابجایی نیرو عمل کند.

دبلیواس-۶۱ سی کینگ
کماندو
سی کینگ HAR3 متعلق به نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا
کاربری جنگ ضدزیردریایی، ترابری متوسط و بالگرد چندمنظوره
تولیدکننده وستلند هلیکوپترز
نخستین پرواز سی کینگ: ۷ می ۱۹۶۹
کماندو: ۲۶ سپتامبر ۱۹۷۹
وضعیت در حال خدمت
کاربر اصلی نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا (بازنشسته)
ساخته‌شده ۱۹۶۹–۱۹۹۵
تعداد ساخته‌شده ۳۴۴ (وستلند سی کینگ) / ۱۳ (وستلند سی کینگ نسخه AEW Mk.2/ASac MK.7)[۱]
توسعه‌یافته از سیکورسکی اس‌اچ-۳ سی کینگ

در خدمت بریتانیا، وستلند سی کینگ طیف وسیعی از خدمات را هم در نیروی دریایی سلطنتی و هم در نیروی هوایی سلطنتی ارائه کرد. علاوه بر استفاده در جنگ‌هایی نظیر جنگ فالکلند، جنگ خلیج فارس، جنگ بوسنی، جنگ عراق جنگ افغانستان، سی کینگ احتمالاً به عنوان یک بالگرد جستجو و نجات نیروی دریایی سلطنتی (رنگبندی قرمز و خاکستری) و بالگرد نیروی جستجو و نجات RAF (رنگبندی زرد) نیز شناخته می‌شود. همچنین سی کینگ برای برآورده کردن نیازهای نیروی دریایی سلطنتی برای یک پلتفرم هشدار اولیه هوابردِ مستقر در کشتی، سازگار شده بود.

در ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸، آخرین نوع سی کینگ باقی مانده در خدمات نیروی دریایی سلطنتی بازنشسته شد. اکثر کاربران، سی کینگ را با بالگردهای مدرن‌تری مانند ان‌اچ‌اینداستریز ان‌اچ۹۰ و آگوستاوستلند ای‌دابلیو۱۰۱ جایگزین کرده‌اند یا در حال برنامه ریزی برای جایگزینی آن هستند. شرکت هلی اوپریشنز به استفاده از دو سی کینگ نسخه Mk 5 مستقر در پایگاه RNAS پورتلند ادامه می‌دهد و خلبانان نیروی دریایی آلمان را آموزش می‌دهد.[۲]

کاربران ویرایش

  مصر
  آلمان
  هند
  • ازوی هوایی نیروی دریایی هند[۴]
  نروژ
  پاکستان
  بریتانیا
  • هلی‌اوپریشنز – دو فروند عملیاتی برای آموزش خدمه نیروی دریایی آلمان[۲][۵]

کاربران سابق ویرایش

  استرالیا
  بلژیک
  قطر
  بریتانیا

مشخصات فنی (سی کینگ HAS.5) ویرایش

 
نمودار طرح‌ریزی شده املای SH-3 Sea King.

داده‌ها از Omnifarious Sea King[۹]

ویژگی‌های کلی

  • خدمه: ۲–۴
  • طول: ۵۵ فوت ۱۰ اینچ (۱۷٫۰۲ متر) [۱۰]
  • ارتفاع: ۱۶ فوت ۱۰ اینچ (۵٫۱۳ متر)
  • وزن خالی: ۱۴٬۰۵۱ پوند (۶٬۳۷۳ کیلوگرم)
  • وزن ناخالص: ۲۱٬۰۰۰ پوند (۹٬۵۲۵ کیلوگرم)
  • بیشترین وزن برخاست: ۲۱٬۴۰۰ پوند (۹٬۷۰۷ کیلوگرم)
  • پیشرانه هواگرد: ۲ عدد موتور توربوشفت رولز-رویس گنوم،‏ ۱٬۶۶۰ اسب بخار کوتاه (۱٬۲۴۰ کیلووات) در هر موتور
  • قطر روتور اصلی: ۶۲ فوت ۰ اینچ (۱۸٫۹۰ متر)
  • مساحت روتور اصلی: ۳٬۰۲۰ فوت مربع (۲۸۱ متر مربع) * بخش تیغه: NACA 0012[۱۱]

عملکرد

  • سرعت کروز: ۱۱۲ گره (۱۲۹ مایل بر ساعت؛ ۲۰۷ کیلومتر بر ساعت) (حداکثر کروز در سطح دریا)
  • بُرد: ۶۶۴ مایل دریایی (۷۶۴ مایل؛ ۱٬۲۳۰ کیلومتر)
  • نرخ صعود: ۲٬۰۲۰ فوت بر دقیقه (۱۰٫۳ متر بر ثانیه)

جنگ‌افزار

همچنین ببینید ویرایش

توسعه مرتبط

بالگردهای با عملکرد، پیکربندی و یا دوره زمانی مشابه

منابع ویرایش

  1. "Sea King ASAC variant".
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ "Former Royal Navy Sea King Mk5s leased to HeliOperations UK". 27 July 2017.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ "FG. World Air Forces 2018". Flightglobal Insight. 2018. Retrieved 27 September 2018.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ ۴٫۴ ۴٫۵ "World Air Forces 2018". Flightglobal Insight. 2018. Retrieved 25 August 2018.
  5. Daniels, Liam. "UK Sea King flies on". Air International. Vol. 93, no. 4. p. 15. ISSN 0306-5634.
  6. "Fleet Air Arm (RAN) Westland Sea King". Archived from the original on 6 March 2013. Retrieved 23 March 2013.
  7. Jennings, Gareth (19 December 2018). "Belgium retires Sea King helos". IHS Jane's 360. London. Archived from the original on 20 December 2018. Retrieved 20 December 2018.
  8. "Royal Navy bids farewell to Sea Kings". flightglobal.com. Retrieved 27 September 2018.
  9. Air International May 1981, p. 218.
  10. James 1991, pp. 396–398.
  11. Lednicer, David. "The Incomplete Guide to Airfoil Usage". m-selig.ae.illinois.edu. Retrieved 16 April 2019.

کتابشناسی - فهرست کتب ویرایش

پیوند به بیرون ویرایش