ولایت غور
مختصات: ۳۴° شمالی ۶۵° شرقی / ۳۴°شمالی ۶۵°شرقی
ولایت غور در مرکز افغانستان، در منطقه هزاره‌جات و در کنار ولایت‌های بامیان، دایکندی، جوزجان، فاریاب، بادغیس، هرات، فراه و هلمند قرار دارد. مرکز این ولایت شهر فیروزکوه است.
| غور | |
|---|---|
 ولسوالی شهرک، منار جام | |
 | |
| کشور |  افغانستان |
| مرکز | فیروزکوه |
| مساحت | |
| • کل | ۳۶٬۴۷۸٫۸ کیلومتر مربع (۱۴٬۰۰۰ مایل مربع) |
| جمعیت (۲۰۱۵)[۱] | |
| • جمعیت | ۷۰۰٬۲۹۶ |
| • تراکم | ۱۹/کیلومتر مربع (۵۰/مایل مربع) |
| منطقهٔ زمانی | UTC+4:30 |
| کد ایزو ۳۱۶۶ | AF-GHO |
| زبان‌های رسمی | فارسی |
مساحت آن به ۳۸/۸ هزار متر و جمعیت آن نظر به احصاییه که بعد از به وجود آمدن اداره موقت در افغانستان صورت گرفت حدود ۸۰۰۰۰۰ هزار نفر بالغ می‌گردد.
غور که در چار چوب اداری ولایت هرات قرار داشت، در سال ۱۳۴۲ به عنوان استان جداگانه تشکیل و شهر چغچران به عنوان مرکز آن تعیین گردید و نظر به پیشنهاد فرهنگیان و جوانان ولایت غور و با همکاری ریاست اطلاعات و فرهنگ این ولایت به تاریخ ۱/۲/۱۳۹۳ خورشیدی جلسه شورای وزیران افغانستان تحت ریاست حامد کرزی رئیس‌جمهوری اسلامی افغانستان تغییر نام مرکز ولایت غور را از چغچران به فیروزکوه با در نظر داشت پیشینهٔ تاریخی شهر فیروزکوه که در سال‌های ۵۴۰–۵۴۴ هـ. ق توسط سلاطین غوری ساخته شده و حدود صد سال مرکز حکم روایی سلسله غوریان بوده‌است، تصویب نمودند.
ولایت غور دارای ده منطقه اداری به نام‌های: فیروزکوه؛ پسابند، تولک، تیوره، ساغر، دولت یار؛ چار سده؛ شهرک و لعل و سرجنگل می‌باشد. در سال ۱۳۵۷ تعداد مدارس در این ولایت به ۱۴۱ باب می‌رسید که در شش باب آن دختران آموزش می‌دیدند. تعداد آموزگاران و کارمندان آموزش و پروش در غور به ۶۸۹ نفر می‌رسید (شمار تمام آموزگاران و مأمورین دولتی در ولایت غور از ۱۰۷۰ نفر در نمی‌گذشت) و مدارس، حدود ۲۰۰ نفر آموزگار کمبود داشتند. شمار شاگردان همه مدارس در غور به حدود ۱۶ هزار نفر می‌رسید و درصد باسوادان این منطقه به رقم پنج بالغ می‌گردید.
در غور معادن سرب، سیماب، نمک و همچنین آهن، زاک، زمج و طلا وجود دارد. عمده‌ترین مشغولیت مردم را کشاورزی و دامداری تشکیل می‌دهد. تعداد گوسفندان حدود سه میلیون رأس برآورد می‌شود و فراورده گندم بیشتر از ۶۰ درصد نیازهای مردم را رفع نمی‌نماید.
زبان مردم ولایت غور پارسی با گویش محلی است. در زمینه گویش فارسی غور تاکنون هیچ پژوهشی انجام نشده‌است. می‌توان میان ویژگی‌های گفتاری تحصیل‌کردگان که زبان کتاب و مدرسه در آن‌ها نفوذ نموده و مردم عادی و محروم از سواد، تا جایی فرق قائل شد، لیکن به‌طور کلی، لهجه غور فرق‌های فاحشی با زبان معیار کشور و گویش کابل دارد. نام غور، تلفظ دیگری از واژه فارسی «گَر» به معنی کوهستان است.
تاریخویرایش
غور مرکز فرمانروایی غوری‌ها و از زیبایی‌های آن زمان بوده‌است.
مردمویرایش
مردم این ولایت ۹۷٪ پارسی‌گویان شامل هزاره‌ها، ایماق‌ها و تاجیک‌ها هستند. همچنان گروه‌های کوچکی از ازبک‌ها و پشتون‌ها نیز در این ولایت زندگی می‌کنند.[۲][۳][۴]
تقسیمات اداریویرایش
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
نوشتار: لهجه فارسی کاکری، غلام حیدر یگانه - کارشناس ارشد زبان و ادبیات بلغاری و استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه صوفیه
- ↑ Afghanistan at GeoHive
- ↑ Ghor Province on NPS.edu
- ↑ Bosworth, C. Edmund. "GÚUR". دانشنامه ایرانیکا (Online Edition ed.). United States: دانشگاه کلمبیا. Retrieved January ۲۰۰۸. Check date values in:
|accessdate=(help)[پیوند مرده] - ↑ Tribal map of Ghor