ویشتاسپ (پدر داریوش یکم)
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
ویشتاسپ (یونانی: Ὑστάσπης), ویشتاسپا (پارسی باستان:𐎻𐏁𐎫𐎠𐎿𐎱 Vištāspa) در شاهنامه گشتاسپ Guštāsp (پارسی نو) (۵۵۰ پیش از میلاد), ساتراپ هخامنشی پارت، هیرکانی، باختر و پارس بود.[۳] او پدر داریوش بزرگ، پادشاه شاهنشاهی هخامنشی، آرتافرنه یکم ساتراپ لیدی و اردوان سردار پارسی و آرتان بود که اردوان مشاور معتبری برای برادرش داریوش و همچنین پسر و جانشین او، خشایارشا یکم بود.
ویشتاسپ | |
---|---|
زاده | ۵۵۰ پ. م |
وفاداری | شاهنشاهی هخامنشی |
سالهای خدمت | ۵۵۹ پ. م |
درجه |
|
جنگها/عملیاتها | سرکوب شورش پارت و هیرکانی |
فرزندان | داریوش بزرگ شاه هخامنشی آرتافرنه یکم ساتراپ لیدی اردوان آرتان |


ویشتاسپ پسر آرشام، عضوی از خاندان سلطنتی پارسیان هخامنشی بود. او در دوران کمبوجیه و احتمالاً در دوران کوروش بزرگ نیز ساتراپ پارس بود. وی کوروش بزرگ را در سفرش علیه ماساگتها همراهی کرد. با این حال، او را دوباره به پارس فرستادند تا مراقب پسر بزرگ خود، داریوش، که کوروش پس از یک خواب، مظنون به خیانت او بود، باشد.
علاوه بر داریوش، ویشتاسپ سه پسر دیگر نیز داشت: اردوان،[۴] آرتافرنه،[۵] و آرتان،[۵][۶] و همچنین دختری که با نیزهدار داریوش، گئوبروه ازدواج کرد.[۷]
آمیانوس مارسلینوس[۸] او را رئیس مغها میکند و داستان تحصیل در هند تحت برهمنها را تعریف میکند، رویدادی که مطابق با فتح دره سند به دست هخامنشیان میباشد:[۹]
در منابع باستان، ویشتاسپ گاهی اوقات با گشتاسپ (نام اوستایی ویشتاسپ)، حامی اولیه زرتشت یکسان تلقی میشود.[۹]
نام ویشتاسپ در کتیبههای موجود در تخت جمشید و در سنگنوشته بیستون وجود دارد، جایی که نسب کامل داریوش بزرگ آورده شدهاست:[۱۰]
داریوش شاه بزرگ میگوید: پدر من ویشتاسپ [Vištâspa] است. پدر ویشتاسپ آرشام بود. پدر آرشام آریارمنه [آریارامنا] بود. پدر آریارمنه چیشپیش بود. پدر چیشپیش هخامنش [Haxâmaniš] بود. پادشاه داریوش میگوید: به همین دلیل ما را هخامنشی مینامند. از دوران باستان ما نجیب بودهایم؛ از دوران باستان سلسله ما سلطنتی بودهاست. پادشاه داریوش میگوید: هشت تن از سلسله من قبل از من پادشاه بودند. من نهم هستم، نه نفر پشت سر هم ما پادشاه بودهایم.
پادشاه داریوش میگوید: به لطف اهورامزدا من پادشاه هستم. اهورامزدا پادشاهی را به من عطا کردهاست.
جستارهای وابستهویرایش
پانویسویرایش
- ↑ xxiii. 6
- ↑ André-Salvini, Béatrice (2005). Forgotten Empire: The World of Ancient Persia (به انگلیسی). University of California Press. p. 129. ISBN 978-0-520-24731-4.
- ↑ Boyce, Mary (1982). A History of Zoroastrianism: Volume II: Under the Achaemenians (به انگلیسی). BRILL. p. 41. ISBN 9789004065062.
- ↑ Dymock, John; Dymock, Thomas (1833). Bibliotheca Classica: Or, A Classical Dictionary … Containing an … Account of the Proper Names … in Greek and Latin Authors, Relating to History, Biography, Mythology, Geography, and Antiquities (به انگلیسی). Longman, Rees, Orme, Brown, Green & Longman. p. 109.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Dymock, John; Dymock, Thomas (1833). Bibliotheca Classica: Or, A Classical Dictionary … Containing an … Account of the Proper Names … in Greek and Latin Authors, Relating to History, Biography, Mythology, Geography, and Antiquities (به انگلیسی). Longman, Rees, Orme, Brown, Green & Longman. p. 110.
- ↑ Herod, i. 209, 210, iii. 70, iv. 83, vii. 224.
- ↑ Herodotus, 7.5.1
- ↑ xxiii. 6
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ James, Montague Rhodes (2007). The Lost Apocrypha of the Old Testament: their titles and fragments (به انگلیسی). Wipf and Stock Publishers. p. 93. ISBN 978-1-55635-289-8.
- ↑ Grotefend, Beilage zu Heeren's Ideen.
منابعویرایش
- ای.م. دیکونوف. تاریخ ماد. ص ۱۰۳٬۱۰۴٬۱۲. شابک ۹۶۴-۴۴۵-۱۰۶-۶