جعفر مشیرالدوله: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: حذف میان‌ویکی موجود در ویکی‌داده: az
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
{{دیگر کاربردها|مشیرالدوله}}
'''میرزا جعفرخان مشیرالدوله''' جزء دومین گروه از ایرانیانی بود که توسط [[عباس میرزا]] در سال ۱۸۱۵ جهت تحصیل علم به اروپا فرستاده شد. پس از بازگشت به ایران در بخش امور خارجه مشغول به کار شد. وی در سال ۱۸۳۶ به عنوان سفیر به [[عثمانی]] فرستاده شد و تا سال ۱۸۴۲ در این سمت خدمت کرد. پس از آن به دستور [[امیر کبیر]] به عنوان نماینده به آذربایجان فرستاده شد و چند ماه بعد در کمیسیون چهارجانبهٔ ([[ایران]] - [[بریتانیا]] - [[فرانسه]] و [[امپراتوری عثمانی]]) جهت تعیین مرزهای [[ایران]] و [[عثمانی]] حاضر شد. پس از بازگشتش به ایران در سال ۱۸۵۳ مورد بی‌توجهی [[میرزا آقاخان نوری]] جانشین [[امیر کبیر]] قرار گرفت و تا زمان برکناری او در سال ۱۸۵۸ سمتی نداشت. پس از ان به دستور [[ناصرالدین‌شاه]] به عنوان رئیس شورای مشورتی حکومتی - شورایی که جایگزین سمت [[صدراعظم]]ی شده بود- انتخاب شد.
 
پس از آن به دستور [[ناصرالدین‌شاه]] به‌عنوان رئیس یک شورای مشورتی به نام «مجلس مصلحت‌خانه» یا به اختصار «مجلس مشورت» برگزیده شد. این شورا را نباید با «شورای دولت» که به‌منزلهٔ هیئت دولت بود اشتباه گرفت.<ref>عباس امانت، صص. ۴۶۸-۴۶۹.</ref>
 
[[فریدون آدمیت]] می‌نویسد: «مشیرالدوله آدم بصیر و آگاه و خیرخواهی بود - اما نه شخصیت میرزا تقی‌خان (امیرکبیر) را داشت، نه تدبیر و مهارت او را در فن گفت‌وگوی سیاسی، نه چشم عاقبت‌نگر، و نه استقامت او را در برابر عثمانیان و انگلیسیان و روسیان و حتی دربار خود ایران» <ref>فریدون آدمیت: صص. ۱۳۸-۱۳۹</ref>.
سطر ۱۰ ⟵ ۱۲:
* Guity Nashat, the origins of Modern Reform In Iran, ۱۸۷۰-۱۸۸۰ , university of Illinois Press, ۱۹۸۲ , ISBN 0-252-00822-7, p21
* امیرکبیر و ایران، دکتر فریدون آدمیت، نشر خوارزمی، چاپ نهم:۱۳۸۵.
* قبلهٔ عالم ناصرالدین‌شاه قاجار و پادشاهی ایران (۱۳۱۳-۱۲۴۷)، عباس امانت، ترجمهٔ حسن کامشاد، نشر کارنامه، چاپ چهارم:۱۳۹۱.
{{نخست‌وزیرهای قاجار}}
[[رده:دیپلمات‌های اهل ایران]]
[[رده:خاندان قائم‌مقامی]]