اسطوره‌شناسی ایرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Valeh.1990 (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۵۷:
 
=== اسطوره‌های آفرینش ===
آفرینش در محدوده ی دوازده هزار سال اساطیری انجام می گیرد. این دوازده هزار سال به چهار دوره ی سه هزار ساله تقسیم می شود. در دوران نخستین،عالم،مینُوی و در دوران های بعد مینُوی و گیتیی است.
 
'''سه هزار سال نخست''' در واقع با به دنیا آمدن دو فرزند به نام های [[اورمزد]] و [[اهریمن]] از [[زُروان]] شروع می شود. در سه هزار سال نخست جهان مینُوی است و هنوز نه مکان هست و نه زمان. در این دوره از دو هستی سخن به میان می آید.یکی جهان متعلق به اورمزد که پر از نور،زندگی،دانایی،زیبایی و خوشبویی می باشد و دومی جهان متعلق به اهریمن که تاریک،زشت،بدبو و پر از غم و بیماری می باشد.اورمزد ابتدا به آفینش [[امشاسپندان]] دست میزند که عبارت هستند از: سپند مینو،خرداد،مرداد،بهمن،اردیبهشت،شهریور،اسپندارمد. پس از آفرینش امشاسپندان، اورمزد [[ایزدان]] را می آفریند که قوای منفی مقابل آن ها [[دیوان]] هستند.اهریمن نیز برای مقابله با اورمزد، برای هر کدام از امشاسپندان [[سردیوان]] یا [[کمالگان]] را می آفریند. در پایان سه هزار سال اول میان اورمزد و اهریمن صلحی بسته می شود مبنی بر اینکه آخرین نبرد میان نیروی بدی و نیکی نُه هزار سال بعد از این صورت پذیرد.پس از اینکه پیمان بسته می شود، اورمزد چون موبدی دعای راستی یعنی [[اهونَوَر]] را بر زبان می آورد و بر اثر آن اهریمن بیهوش می شود و به دوزخ می افتد و در طول سه هزار سال دوم در آنجا بیهوش می ماند.
 
'''سه هزار سال دوم''' پس از بیهوشی اهریمن، اورمزد آفرینش گیتی را آغاز مبکند. او در یک سال و در شش نوبت آسمان،زمین،گیاه،جانور و انسان را خلق می کند. سالگرد این آفرینش ها شش جشن است که به جشن های [[گاهنبار]] یا [[گهنبار]] معروفند. در این پیش نمونه های اصلی آفینش، [[گاو پیش نمونه]] چهارپایان و [[کیومرث]] پیش نمونه انسان هستند.در پایان سه هزار سال دوم، اهریمن با یاری دوستان خود به هوش می آید و تصمیم می گیرد که این پیش نمونه های آفرینش را تخریب کند و به جهان کنونی حمله کند.
 
'''سه هزار سال سوم''' در این دوره شاهد درگیری اهریمن با دیوهایش با اورمزد و ایزدانش هستیم.در این بین گاو آفیده شده،توس اهریمن کشته می شود و از تن او غلات، گیاهان و جانوران آفیده می شود.از نطفه ی کیومرث که بر زمین ریخته شده بود، پس از چهل سال شاخه ای [[ریواس]] میروید دارای دو ساق است و پانزده برگ. این پانزده برگ مطابق با سال هایی است که [[مشیه]] و [[مشیانه]] نخستین زوج ادمی در ان هنگام دارند. [[مشی]] نر و [[مشیانه]] ماده است. بدین ترتیب مشی به عنوان پدر انسان ها و مشیانه به عنوان [[حوا]]ی انسان ها شناخته می شود.اهریمن بر اندیشه ی آنان میتازد و آنان اولین دروغ را بر زبان می آورند و آفریدگاری را به اهریمن نسبت می دهند. مشی و مشیانه توبه می کنند و دارای هفت جفت فرزند می شوند و پس از صد سال زندگی می میرند.
 
شجرنامه ی اعقاب مشی و مشیانه اصل و مبدا بسیاری از نژادهای گوناگون را در بر می گیرد. نژاد ایرانی از زوجی است که [[سیامک]] و [[نشاک]] نامیده میشود. از این زوج، [[فرواگ]]-[[فرواگین]] و بعد از آنها زوج [[هوشنگ]]-[[گوزک]] به وجود می آیند.
 
'''سه هزار سال چهارم''' سه هزار سال سوم در میانه های دوران [[لهراسپ]] به پایان می رسد و سه هزار سال چهارم شروع می شود.مهمترین ویزگی این دوره ظهور [[زردشت]] است.این دوره دوره ی وحی دینی می باشد. اورمزد اسرار دین را بر زردشت آشکار می کند و او پیامبری دین [[مزدیسنی]] و رسالت خود را اعلام می دارد.ایین مزدیسنایی آیینی است که در راس خدایان ان ها اهورامزدا قرار دارد و به عبارت دیگر دین زردشتی است.پس از مرگ زردشت به ترتیب [[اوشیدر]]،[[اوشیدرماه]] و [[سوشیانت]] رهبری [[بهدینان]] را بر عهده می گیرند.دوره ی سوشیانت دوره ی تکامل موجودات اورمزدی استو همه دیوان از نسل دو پایان و چهارپایان نابود می شوند.سوشیانت وظیفه بر انگیختن مردگان را دارد.هر کدام از این مردگان در طی زمان و پس از گذراندن داوری از [[پل چینود]] میگذرند که پلی حد فاصل این جهان و آن جهان است.
 
=== اسطوره‌های پایان جهان ===