'''حُذیفه بن یمان''' از اصحاب [[محمد بن عبدالله]] و از شیعیان [[علی بن ابی طالب]] بود. به گونه‌ای که وی را به همراه ۴ تن دیگر (عمار،[[عمار یاسر|عمار]]، [[سلمان]]، [[ابوذر]] و [[مقداد]]) از شیعیان خالص [[علی بن ابی طالب]] می دانند. وی با عمار یاسر عقد اخوت و برادری خوانده بود. حذیفه در شناخت [[منافق|منافقان]] مشهور بود و اگر وی بر جنازه شخصی نماز نمی‌خواند مردم می‌فهمیدند شخص میت یک منافق بوده است. حذیفه در اواخر دوران [[عثمان]] به پیشنهاد حضرت علی به والی گری یکی از شهرهای اسلامی پرداخت و در زمان حکومت علی بن ابی طالب نیز در این مقام ماند و در همان ابتدای حکومت علی بن ابی طالب، حذیفه دار فانی را وداع گفت و وفات یافتدرگذشت. قبر وی در کنار قبر [[سلمان فارسی]] است. شیخ [[عبدالله دوریستی]] که یک بوستان در نزدیک [[میدان آزادی]] [[تهران]] به نام وی وجود دارد از نسل حذیفه است و خواجه [[نظام الملک طوسی]] به مجلس درس وی حاضر می شده است. تا قبل از حمله مغول یک تیره از دانشمندان اصلی منطقه ری و تهران که به خاندان دوریستی مشهور بوده‌اند، از نسل حذیفه بوده‌اند و بعد از [[حمله مغول]] و ویرانی ری، از این خاندان نامی باقی نمانده است.
