خاقانات ترک غربی: تفاوت میان نسخه‌ها

گرفتاری‌های [[خسرو پرویز]] شاه ساسانی و پیکارهای او در غرب و مقاومت شدید دولت [[روم شرقی]] سبب شده بود که وی نتواند چنان که باید به اقداماتاقدام‌های لازم در امور مرزهای شرقی دست زند. بدین روال طی سالهای ۶۲۰ تا ۶۳۰ میلادی، مرزهای شرقی ایران بی‌دفاع ماند.<ref>ایران و ترکان در روزگار ساسانیان، ص ۱۴۲</ref> آنچه در مآخذ آورده‌اند که تونشخو فارس را اشغال کرد به همین معنی می‌باشد. سپس تونشخو جنوب [[افغانستان]] را تسخیر کرد و به همین ترتیب تمام شمال و غرب [[پاکستان]] معاصر به تصرف ترک‌ها درآمد یا حداقل به ترک‌ها مطیع گردید. تونشخو در سال [[۶۳۰ (میلادی)|۶۳۰ میلادی]] وفات یافت. بعد از مرگ او وضعیت خاقانی غربی ترک بی‌ثبات شد و جنگ و جدال، آشوب و فتنه بین اشراف بر سر نواحی زراعت پرور آسیای میانه فلاکت بسیاری آورد و تاراج و غارت و تاخت و تاز ابعاد گسترده پیدا کرد، مثلاً والی [[فرغانه]] کشته شد و در شمال [[فرغانه]] والیان ترک به سر کار آمدند. به سبب اوضاع داخلی و خارجی سیاسی، خاقانات غربی ترک بطور کامل منقرض گردیدند.<ref>تاجیکان، ص ۳۴۲</ref>

در سال [[۶۵۹ (میلادی)|۶۵۹ میلادی]]، خاقانات غربی، توسط امپراتور چین از بین رفته و دیگر هرگز سر برنیافراشت.برنیفراشت<ref>ایران و ترکان در روزگار ساسانیان. ص ۲۰۳</ref>

در سال [[۶۲۶ (میلادی)|۶۲۶]] تا [[۶۲۹ (میلادی)|۶۲۹ میلادی]]، در طی [[سومین جنگ ایران و ترکان]]، خاقانات ترک غربی که با [[هراکلیوس]]، امپراتور [[بیزانس]] متحد شده بودند، توانستند با موفقیت [[قفقاز]] را تصرف کنند.<ref>ایران و ترکان در روزگار ساسانیان. ص ۱۶۹</ref>