مواد منفجره: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۱۴:
[[دینامیت]] برگرفته از کلمه یونانی «dynamits» به معنی [[نیرو]] است در سال [[۱۸۷۵ (میلادی)|۱۸۷۵]] آلفرد نوبل نوعی دینامیت از [[ژلاتین]] انفجاری ساخت که مخلوط ژلاتینی شکل از ۹۲ درصد نیترو گلیسیرین و ۸ درصد نیترو سلولز بود که هنوز هم از مواد منفجره قوی صنعتی است. به دنبال آن در سال [[۱۸۷۹ (میلادی)|۱۸۷۹]] از مخلوط کردن [[نیترات سدیم]] و دیگر مواد به ژلاتین انفجاری مواد منفجره ضعیف‌تر به دست آمد. انواع زیادی از مواد منفجره بر این اساس ساخته شده‌اند. مواد منفجره [[اکسیژن]] [[مایع]] در [[۱۸۹۵ (میلادی)|۱۸۹۵]] ساخته شد و [[نیترات آمونیوم]] بعنوان ماده منفجره در سال [[۱۸۷۶ (میلادی)|۱۸۷۶]] تولید شد؛ اما کاربرد مخلوط آن با سوخت مایع بعنوان ماده منفجره صنعتی از سال [[۱۹۵۵ (میلادی)|۱۹۵۵]] میلادی متداول شد. در سال [[۱۹۲۰ (میلادی)|۱۹۲۰]] از اختلاط [[دی نیترو گلیکول]] به دینامیت‌ها از [[انجماد]] آنان جلوگیری شد. در دهه‌های [[۱۹۵۰ (میلادی)|۱۹۵۰]] و [[۱۹۶۰ (میلادی)|۱۹۶۰]] مواد منفجره ژله‌ای و در دهه‌های [[۱۹۶۰ (میلادی)|۱۹۶۰]] و [[۱۹۷۰ (میلادی)|۱۹۷۰]] مواد منفجره امولیسیون ساخته و به بازار مصرف تحویل شد.
نیترو سلولز ماده منفجره ی با حساسیت کم است، که در ترکیب دینامیت‌ها از آن استفاده می‌کنند و در صورتی که نیتروسلولز را با مایرول و نیترو گلسیرین مخلوط کنیم ماده منفجره‌ای بدست می‌آید که دارای قدرت تخریبی زیادی است.
مواد لازم:
- اسید سولفوریک ٩٨% صنعتی، ۵٠٠ سی سی
- اسید نیتریک آزمایشگاهی ۶۵% یا اسید نیتریک صنعتی، ٣٠٠ سی سی
- پنبه ۶٠ گرم
- ظرف حاوی آب و یخ
وسایل لازم:
- دماسنج
- همزن شیشه ای
- یک ظرف پلاستیکی سر دار ٢ لیتری
- ظرف حاوی آب و یخ
- دستکش و ماسک
شیوه تهیه
ابتدا مقدار ٣٠٠ سی سی اسید نیتریک را درون ظرف ٢ لیتری ریخته و مقدار۵٠٠ سی سی اسید سولفوریک را به آن اضافه می کنیم. سر ظرف پلاستیکی را روی آن می‌گذاریم و ظرف حاوی اسیدها را در آب خنک می‌گذاریم و صبر می‌کنیم تا دمای اسیدها به دمای محیط برسد.
سپس ظرف حاوی اسیدها را درون ظرف آب و یخ می‌گذاریم تا دمای اسیدها به١٠-١۵ درجه برسد. وقتی به این دما رسید، ۶٠ گرم پنبه را کم کم به اسیدها اضافه می‌کنیم و با همزن شیشه‌ای پنبه را به درون اسید هدایت می‌کنیم.
سر ظرف پلاستیکی را روی آن گذاشته و یک ساعت صبر می‌کنیم. در این مدت سر ظرف پلاستیکی را سه تا چهار بار، برداشته و پنبه ها را با همزن شیشه ای به هم می‌زنیم .
نیتروسلولز را از درون اسیدها بیرون می اوریم و آن ها را فشار می‌دهیم تا اسید از درون آن خارج شود. سپس نیتروسلولز را درون ۴ لیتر آب ١٠ درجه می‌ریزیم و با دست نیتروسلولز را فشار می‌دهیم تا اسید از آن جدا شود. دوباره نیتروسلولز را درون ۴ لیترآب می‌ریزیم و دوباره آن را با دست فشار می‌دهیم تا مقدار اسیدی که هنوز در نیتروسلولز باقی مانده از آن خارج شود.
در آخر نیتروسلولز را فشار می‌دهیم تا مقدار آبی که درون نیتروسلولز است از آن خارج شود. و نیتروسلولز را درون یک ظرف پهن کرده و صبر می‌کنیم تا کاملا خشک شود.
نیترو سلولز به شعله آتش حساس می‌باشد. هیچ وقت به مقدار زیاد آن را به شعله آتش نزدیک نکنید.
برای اینکه ماده منفجره قدرتمندی بسازید کافی است مقدار ۵٠ گرم نیتروسلولز را با ۵٠٠ سی سی مایرول مخلوط کنید تا ماده ی منفجره ی بدست آید که سرعت انفجار آن ٧٨٠٠ متر در ثانیه است
== ویژگی‌های مواد منفجره ==
تفاوت ترکیب‌های انفجاری و مواد منفجره در ویژگی‌های مختلف آنان است.
| |||