کابوی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات: حذف میان‌ویکی موجود در ویکی‌داده: ۴۴ میان‌ویکی |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۴) +املا+مرتب+تمیز (۴،۶): + رده:مزرعه (محل) |
||
خط ۱:
[[پرونده:Texascowboys2.jpg|250px|
[[پرونده:Roping a calf at the Buffalo Bill Cody Stampede Rodeo.jpg|250px|
به گله‌بان‌های سنتی کشورهای [[آمریکای شمالی]] '''کابوی''' یا '''کاوبوی''' {{انگلیسی|Cowboy}} یا گاوچران گفته می‌شود.<ref>[http://dictionary.reference.com/browse/cowboy Cowboy | Define Cowboy at Dictionary.com<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>
خط ۸:
بررسی‌ها نشان می‌دهد بیشتر کابوی‌های آمریکای شمالی از سفیدپوستان انگلیسی‌زبان بودند و حدود ۱۵ درصد از کابوی‌های آمریکا نیز سیاه‌پوست و ۱۵ درصد مکزیکی بودند. کابویان را امروزه می‌توان در برخی کشورهای [[آمریکای جنوبی]] و [[استرالیا]] نیز دید.
دوران اصلی
از ورزش‌های کابویان می‌توان به [[رودیو]] اشاره کرد.<ref>Slatta, Richard W. The Cowboy Encyclopedia. ABC-CLIO, California, 1994. ISBN 0-87436-738-7</ref>
در میان کابویان و مردمان این فرهنگ نیز [[موسیقی کانتری]] دارای محبوبیت خاصی است.
== پیشینه ==
پیشینه گله‌بانی به سبک کابوی‌ها به اسپانیا و مهاجران اولیه اروپایی در آمریکا بازمی‌گردد.
علفزارهای گسترده تگزاس و میانه آمریکای شمالی از دوران باستان چراگاه‌های بسیار خوبی برای [[بوفالو|بوفالوها]] بودند. اسپانیایی‌ها در سال ۱۵۲۱ گاوهایی را با خود به این نواحی آوردند که این گاوها به مرور در دشت‌های تکزاس پراکنده شده و نسل [[گاو شاخ‌دراز]] از آن‌ها به‌وجود آمد.
خط ۲۰:
جمع‌آوری رمه‌ها و رساندن گله‌های بزرگ دام از تگزاس به کانزاس تبدیل به کار اصلی کابوی‌ها شد و سبک زندگی و ماجراهای آن‌ها را رقم زد.
این [[گله‌رانی|گله‌رانی‌ها]] از جنوب به شمال
کابوی‌ها پس از رسیدن به شهرهای دارای راه آهن هم‌چون [[داج‌سیتی، کانزاس|داج‌سیتی]] در کانزاس و [[ابیلین، تگزاس|ابیلین]]، دستمزد خود را که حدود ۳۰ دلار در ماه بود دریافت می‌کردند و به رفع خستگی و خوش‌گذرانی می‌پرداختند، این مبلغ که حدود ۵۳۰ دلار امروزی است البته در آن زمان نیز دستمزد بالایی نبود.
خط ۲۶:
شهرهایی چون داج‌سیتی و ابیلین به خاطر وجود کابوی‌ها و فعالیت بارگیری دام در قطارها گسترش زیادی یافتند و به عنوان شهرهای گاوچران‌ها یا «گاوشهر» معروف شدند. برای تفریحات گاوچران‌ها در این شهرها سالن‌هایی به‌وجود آمد که کابوی‌ها در این سالن‌ها به نوشیدن و رقص و آواز و همنشینی با بانوان می‌پرداختند.
== دوران پرخطر ==
[[پرونده:Cowboy Toys.JPG|250px|
ساخت تفنگ‌ها و [[سلاح کمری|هفت‌تیرهای]] بهتر و سریع‌تر به خصوص [[ششلول|ششلول‌ها]] به مرور زندگی در غرب آمریکا را تغییر داد. کابوی‌ها به مرور برای رویارویی با مارهای سمی مسیر گله‌رانی و دزدان گله، مسلح شدند. تیراندازی به سوی مارهای زنگی سرعت عمل زیادی در هفت‌تیرکشی می‌طلبید و دست یافتن به این سرعت عمل تبدیل به یکی از تمرینات روزانه کابوی‌ها شد.
اما این مهارت باعث شد تا دعواهای کابویی در سالن‌های تفریحاتی و کوچه‌های گاوشهرها پرخطر بشود و منجر به قتل تعدادی از کابوهای درگیر بشود. درگیری کابوی‌ها و
== پایان دوران کابوی ==
با گذر زمان، دشت‌های گسترده که محل چرای آزاد دام‌ها بود محل استقرار تعداد زیادی مزرعه و دامداری و روستا شد و مسیرهای گله‌رانی کابوی‌ها نیز رفته رفته با [[سیم خاردار]] و حصاربندی مزرعه‌ها بسته شد.
در این زمان دامداری‌های بزرگ نیز به درگیری با دامداری‌های کوچک پرداختند و این باعث جنگ دامداری‌ها در این نواحی شد.
خط ۴۰:
با این تغییرات، دوران طلایی کابوی‌ها، گله‌رانی‌های بزرگ، گاوشهرها و [[سالون|سالون‌ها]] (می‌فروشی‌ها) و ماجراهای آن به پایان رسید اما داستان‌های این دوره در کتاب‌ها و فیلم‌ها و فرهنگ عامه هم‌چنان زنده ماند.
== شیوه و وسایل زندگی ==
جامه کابوی‌ها عبارت بود از کلاه لبه‌دار، دستمال گردن، کت چرمی، روشلواری چرمی، کفش پاشنه‌دار و [[مهمیز]].
کابوی از کلاه خود برای حفاظت در برابر آفتاب و گرد و خاک و باران استفاده می‌کرد، با آن از آبگیرها آب می‌خورد و آتش شبانه را باد می‌زد. دستمال بزرگ دور گردن کابوی هم نقش عرق‌گیر را داشت و در توفان‌های گرد و خاک از صورت محافظت می‌کرد. کفش‌های کابوی ساق‌بلند بودند تا در برابر نیش مارها محافظت کنند و نوک آن‌ها باریک بود تا بشود به سرعت پا را وارد رکاب کرد.
از کارهای روزانه کابوی‌ها [[داغ زدن]] به دام‌ها برای مشخص کردن تعلق آن‌ها به دامداری‌ها بود. کابوی‌ها در اتاق‌هایی به نام تخت‌خانه<ref>bunkhouse</ref> می‌خوابیدند اما در زمان گله‌رانی از زین به عنوان بالش و از [[پالان|گاله]] به عنوان پتو استفاده می‌کردند. کابوی‌ها در زمان [[رمه‌گردانی]] و گله‌رانی یک گاری به همراه خود می‌بردند که به نام گاری آشپزی معروف بود. مسئول این گاری «خوراک‌پز»<ref>Cookie</ref> نامیده می‌شد که
انواع [[اسب|اسب‌هایی]] که کابوی‌ها تمرین داده و از آن‌ها استفاده می‌کردند عبارت بود از: اسب چابک، اسب شب، اسب کمنداندازی و اسب گاورانی. اسب شب در شب‌ها خوب می‌دید و از اسب گاورانی برای بیرون کشیدن یک گاو از گله استفاده می‌شد. مسئول اسب‌ها، اسب‌چران نامیده می‌شد.
خط ۵۰:
به هنگام گله‌رانی هر کابوی وظیفه ویژه‌ای داشت. یک کابوی همیشه در جلوی گله بزرگ حرکت می‌کرد و جلوران نامیده می‌شد. دو کابوی در دو سوی گله جلو و عقب می‌رفتند و «تاب‌خورها» نامیده می‌شدند. «پهلوران‌ها» سوارهایی بودند که مراقب نیمه‌های عقبی گله بزرگ بودند. یک کابوی تازه‌کار را هم در پشت گله قرار می‌دادند تا رمه‌های واپس‌مانده را به جلو هل دهد، به این کابوی «خاک‌خور» می‌گفتند.
{{
| name = اصطلاحات زندگی کابویی
| state = {{{state|}}}
خط ۹۹:
{{چپ‌چین}}
{{پانویس}}
* Staton, Hilarie N. 2011. Cowboys and the wild West. New York: Kingfisher.
* Malone, John William. An Album of the American Cowboy. New York: Franklin Watts, Inc., 1971. SBN: 531-01512-2.
{{پایان چپ‌چین}}
خط ۱۰۶:
* [http://www.cowboy.org/ بیست‌ودومین همایش ملی کابوهای آمریکا در تگزاس]
== جستارهای
* [[درازشاخ تگزاس]]
{{
{{تگزاس}}
{{Link GA|es}}▼
[[رده:سبک وسترن]]▼
[[رده:تاریخ ایالات متحده آمریکا]]
▲[[رده:سبک وسترن]]
[[رده:سوارکاری]]
[[رده:فرهنگ در ایالات متحده آمریکا]]
[[رده:مزرعه (محل)]]
▲{{Link GA|es}}
| |||